بیوگرافی • طنز و درخشندگی

میرنا لوی یک هنرپیشه فراموش نشدنی، پر از جذابیت، لطف و قدرت، به درستی لقب "ملکه هالیوود" را در دهه 1930 به خاطر ظرافت دست نیافتنی و جذابیت هایش به دست آورد. کیفیت شیرینی و راحتی میرنا آدل ویلیامز، دختر یک سیاستمدار اسکاتلندی الاصل، در 2 اوت 1905 در رادرسبورگ، مونتانا به دنیا آمد. با اشتیاق به تئاتر و موسیقی بزرگ می شود، همچنین به لطف پدر و مادر "ملومانیک". پس از مرگ زودهنگام پدرش، او با مادر و برادر کوچکش در نزدیکی لس آنجلس نقل مکان کرد، جایی که هنوز پانزده ساله بود، به عنوان بازیگر و رقصنده به برخی از شرکت های محلی پیوست.

در طول اجرا مورد توجه همسر رودولف والنتینو قرار گرفت، او به همراه همسرش اصرار داشت که در فیلم جدید او، "A che prezzo la bellezza؟" (زیبایی چه قیمتی؟، 1925) بازی کند.

بنابراین در آن فیلم، میرنا لوی بسیار جوان اولین حضور سینمایی خود را در نقش یک خون آشام انجام خواهد داد.

به دلیل جذابیت سینه‌شانه و جذاب، این بازیگر در طول دهه 1920 در نقش‌های اغواگر و زن مهلک به کار گرفته شد. اما موفقیت بزرگ واقعی با ظهور صدا به دست می‌آید که به او این فرصت را می‌دهد تا در نقش‌های همسر کنایه‌آمیز یا وارث دمدمی مزاجی، بازیگری شگفت‌انگیز و زیبایی آفتابی خود را برجسته کند.

در سال 1933 او می آیدبا مترو گلدوین مایر نامزد شد و سال بعد در کنار ویلیام پاول در کمدی خوش طعم "مرد لاغر" به کارگردانی بزرگ دبلیو اس. ون دایک و بر اساس رمانی به نام داشیل همت که در آن این دو نقش یک زوج متاهل کارآگاه، کنایه‌آمیز و عاشق الکل را بازی می‌کنند. این فیلم که دارای پنج دنباله خواهد بود (آخرین "آواز مرد لاغر" محصول سال 1947 خواهد بود) به بازیگر این فرصت را می دهد تا خود را نشان دهد بازیگری سبک دل، جذاب و ظریف و درخشان است.

در دهه های 1930 و 1940 ما او را اغلب با پاول به عنوان مترجم پر زرق و برق کمدی های متعددی مانند "بانوی تهمت زده، 1936" جک کانوی، "(زیگفلد بزرگ، 1936) اثر رابرت زی می بینیم. لئونارد، "Gli arditi dell'aria" (آزمایش خلبان، 1938) اثر ویکتور فلمینگ، با کلارک گیبل، "دوباره تو را دوست دارم" (1940) اثر W.S. ون دایک و «آقای بلندینگ خانه رویایی خود را می سازد، 1947» اثر اچ. پاتر، و همچنین از فیلم های دراماتیک پرمشغله، مانند "بهترین سال های زندگی ما" (1946)، به کارگردانی ویلیام وایلر، که در آن او با شدت زیادی نقش همسر شیرین یک جانباز جنگ را بازی می کند.

در طول جنگ جهانی دوم، میرنا لوی به عنوان یک سرگرم کننده برای سربازان آمریکایی در جبهه بسیار سخت کار کرد وبه عنوان سازمان دهنده فعالیت های سیاسی و فرهنگی یونسکو.

دهه‌های 50 و 60 او عمدتاً درگیر تئاتر بود، بنابراین بازیگر تنها حضور پراکنده‌ای را برای سینما در فیلم‌هایی مانند «دالا تراززا» (از تراس، 1960)، با پل نیومن و "احساس می کنم اتفاقی برایم می افتد" (اپریل Fools، 1969).

میرنا لوی بزرگ در سال 1982 از صحنه بازنشسته شد: نه سال بعد به او جایزه اسکار برای حرفه اش اهدا شد.

او در 14 دسامبر 1993 در نیویورک درگذشت.