بیوگرافی • ایل وسیو و پیپش

قهرمان ورزشی ایتالیایی، مربی تیم ملی فوتبال قهرمان جهان در سال 1982، انزو بیرزوت در 26 سپتامبر 1927 در جوآنی، آجلو دل فریولی (استان اودینه) به دنیا آمد

او شروع به بازی در تیم شهر خود در نقش مدافع می کند. در سال 1946 به پرو گوریزیا رفت که در سری B بازی می کند. سپس برای اینتر به سری آ رفت. او همچنین در لیگ برتر با کاتانیا و تورین بازی خواهد کرد. Bearzot در مجموع 251 بازی سری A در پانزده سال انجام خواهد داد. در اوج دوران حرفه ای خود حتی در سال 1955 یک مسابقه با پیراهن ملی انجام داد.

او در سال 1964 به عنوان بازیکن به کار خود پایان داد. ; او ابتدا دروازه بان های تورین را دنبال می کند، سپس روی نیمکت در کنار یک نام برجسته می نشیند: Nereo Rocco. او سپس دستیار جیووان باتیستا فابری بود، هنوز در تورین، قبل از نقل مکان به پراتو جایی که تیم را در مسابقات قهرمانی سری C رهبری کرد.

او به عنوان مربی جوانان زیر 23<5 سال به فدراسیون پیوست تیم> (امروز زیر 21 )؛ زمان زیادی نمی گذرد و Bearzot دستیار Ferruccio Valcareggi، C.T. از تیم ملی بزرگسالان، که پس از جام جهانی 1970 مکزیک و 1974 در آلمان.

بعد از چند ماه دوری از جام جهانی آلمان، انزو بیرزوت نامزد شدمربی همراه با فولویو برناردینی، که تا سال 1977 با او نیمکت نشینی مشترک داشت.

کار Bearzot شروع به نشان دادن ثمرات خود در جام جهانی 1978 می کند: ایتالیا در مکان چهارم به پایان می رسد، با این حال - به گفته همه مفسران - بهترین بازی این رویداد را نشان می دهد. مسابقات قهرمانی اروپا (1980) زیر در ایتالیا برگزار شد: تیم Bearzot دوباره چهارم شد.

در اسپانیا، در جام جهانی 1982 بود که Bearzot نویسنده یک معجزه بود.

مرحله اول مسابقات قهرمانی تیمی متوسط ​​را نشان می دهد، با نتایجی به همان اندازه متوسط. انتخاب های CT نسبتاً بحث برانگیز به نظر می رسد. انتقاد روزنامه نگاران از تیم ملی و مربی آن تند، بی رحمانه و وحشیانه بود، به طوری که برزوت تصمیم گرفت به «سکوت مطبوعاتی» که اتفاقی کاملاً جدید در آن زمان بود، برود.

اما برزوت علاوه بر آمادگی فنی، توانایی القای شجاعت، امید و آمادگی اخلاقی قوی را بر اساس قدرت گروه به پسران خود نشان داد.

اینگونه بود که در 11 جولای 1982 تیم آبی با مربی خود با شکست آلمان در فینال تاریخی که با نتیجه 3-1 به پایان رسید به قله جهان صعود کرد.

روز بعد، روزنامه گاتزتا دلو اسپورت روی جلد را با پژواک همان عبارتی که ناندو مارتلینی، مفسر رادیویی در شب، عنوان کرد.اول به نظر می رسید قادر به اتمام نیست: " قهرمانان جهان! ".

در همان سال به Bearzot عنوان معتبر فرمانده نشان شایستگی جمهوری ایتالیا اعطا شد.

بعد از اسپانیا، تعهد جدید Bearzot مسابقات قهرمانی اروپا 1984 است: ایتالیا از راهیابی ناموفق است. سپس جام جهانی 1986 در مکزیک آمد که ایتالیا در آن درخشید (در مرحله یک هشتم نهایی مقابل فرانسه به پایان رسید). پس از این تجربه، Bearzot، "il Vecio"، همانطور که نام مستعار او بود، با این جمله استعفا داد: " برای من، مربیگری ایتالیا حرفه ای بود که در طول سال ها تبدیل به یک حرفه شد. ارزش های بازی. از زمان من تغییر کرده اند. با توجه به توسعه بخش و ورود اسپانسرهای بزرگ به صحنه، به نظر می رسد که پول پست های دروازه را جابجا کرده است ».

تا به امروز، او همچنان رکورد نیمکت آبی را در اختیار دارد: 104، بالاتر از ویتوریو پوتزو 95. از سال 1975 تا 1986 Bearzot 51 پیروزی، 28 تساوی و 25 شکست به دست آورد. جانشین او آزلیو ویچینی خواهد بود.

سخت، مصمم و خودخواه، در عین حال فوق‌العاده انسانی، بیرزوت همیشه به بازیکنانش بسیار نزدیک بوده و به مرد قبل از فوتبالیست نگاه می‌کند. سال‌ها بعد، سخنان او برای گائتانو اسکیرا نمونه‌ای از این موضوع است، که او (در ابتدای سال 2005) برای او پیشنهاد کرد که پیراهن خود را کنار بگذارند، همانطور که برای جیجی ریوا انجام شد.به کالیاری

"Vecio" که از نظر تصویر برای لوله جدانشدنی اش شناخته شده است، همیشه می دانسته است که چگونه رختکن را کنار هم نگه دارد و همیشه جنبه بازیگوش ورزش را تبلیغ کرده است، بدون اینکه هرگز خود را تحت تأثیر هیجان قرار دهد. رویدادها یا بر اساس ارزش سهام.

بعد از کنار گذاشتن صحنه های فوتبال، بیرزوت در سال 2002 (در سن 75 سالگی، 16 سال پس از بازنشستگی) با پذیرش دعوت فوری برای مراقبت از بخش فنی FIGC بازگشت. انتصاب او تلاشی برای بازگرداندن اعتبار به بخشی است که در حال حاضر از یک بحران نگران کننده رنج می برد.

در سال های اخیر، برزوت تصمیم گرفته است از تلویزیون، رادیو و روزنامه ها فاصله بگیرد و ظاهر نشود: " امروزه موسسات فوتبال به حساب نمی آیند، همه در تلویزیون فریاد می زنند و همه از همه بد می گویند. آزارم می دهد از دیدن داوران سابق که از داوران انتقاد می کنند و مربیانی که بدون هیچ احترامی از همکاران خود انتقاد می کنند و مسئولیت هایی را که فرد بر عهده دارد را فراموش می کنند.

چزاره مالدینی (دستیار بیرزوت در لباس آبی)، دینو زوف، مارکو تاردلی و کلودیو جنتیله تنها تعدادی هستند که در دوران مربیگری خود ادعا کرده اند که تحت تأثیر ایده های انزو بیرزوت قرار گرفته اند.

او در سن 83 سالگی در 21 دسامبر 2010 در میلان درگذشت.