ជីវប្រវត្តិ • Il Vecio និងបំពង់របស់គាត់

វីរបុរសកីឡាអ៊ីតាលី គ្រូបង្វឹកក្រុមបាល់ទាត់ជម្រើសជាតិជើងឯកពិភពលោកឆ្នាំ 1982 លោក Enzo Bearzot កើតនៅ Joanni, Ajello del Friuli (ខេត្ត Udine) នៅថ្ងៃទី 26 ខែកញ្ញា ឆ្នាំ 1927

គាត់ចាប់ផ្តើមលេងនៅក្នុងក្រុមនៃទីក្រុងរបស់គាត់ក្នុងតួនាទីជាខ្សែការពារ។ នៅឆ្នាំ 1946 គាត់បានផ្លាស់ទៅ Pro Gorizia ដែលលេងនៅ Serie B. បន្ទាប់មកគាត់បានផ្លាស់ទៅ Serie A សម្រាប់ Inter ។ គាត់ក៏នឹងលេងក្នុងក្របខ័ណ្ឌកំពូលជាមួយ Catania និង Turin ផងដែរ។ Bearzot នឹងលេងសរុប 251 ប្រកួតក្នុងក្របខ័ណ្ឌ Serie A ក្នុងរយៈពេលដប់ប្រាំឆ្នាំ។ នៅកម្រិតកំពូលនៃអាជីពរបស់គាត់ គាត់ថែមទាំងបានលេងការប្រកួតជាមួយនឹងអាវជម្រើសជាតិនៅឆ្នាំ 1955។

គាត់បានបញ្ចប់អាជីពជាកីឡាករនៅឆ្នាំ 1964។

ភ្លាមៗនោះគាត់បានចាប់ផ្តើមហ្វឹកហាត់ជាគ្រូបង្វឹក។ ; ដំបូងគាត់ដើរតាមអ្នកចាំទី Turin បន្ទាប់មកគាត់អង្គុយនៅលើកៅអីជាមួយឈ្មោះដ៏គួរឱ្យទាក់ទាញមួយគឺ Nereo Rocco ។ បន្ទាប់មកគាត់គឺជាជំនួយការរបស់ Giovan Battista Fabbri ដែលនៅតែនៅទីក្រុង Turin មុនពេលផ្លាស់ទៅ Prato ជាកន្លែងដែលគាត់បានដឹកនាំក្រុមក្នុងការប្រកួតជើងឯក Serie C ។

គាត់បានចូលរួមជាមួយសហព័ន្ធជាគ្រូបង្វឹកយុវជន អាយុក្រោម 23<5 ក្រុម> (ថ្ងៃនេះ អាយុក្រោម 21 ); មិនយូរប៉ុន្មាន Bearzot ក្លាយជាជំនួយការរបស់ Ferruccio Valcareggi, C.T. នៃ​ក្រុម​ជម្រើស​ជាតិ​ជាន់​ខ្ពស់​ដែល​បន្ទាប់​ពី World Cup ឆ្នាំ 1970 នៅ​ប្រទេស​ម៉ិកស៊ិក និង​ឆ្នាំ 1974 នៅ​ប្រទេស​អាល្លឺម៉ង់។

បន្ទាប់ពីពីរបីខែពីការប្រកួត World Cup របស់អាល្លឺម៉ង់ Enzo Bearzot ត្រូវបានតែងតាំងគ្រូបង្វឹករួមគ្នាជាមួយ Fulvio Bernardini ដែលគាត់លេងជាកីឡាករបម្រុងរហូតដល់ឆ្នាំ 1977 ។

វគ្គជម្រុះជើងឯកអឺរ៉ុបឆ្នាំ 1976 បរាជ័យយ៉ាងវេទនា។

ការងាររបស់ Bearzot ចាប់ផ្តើមបង្ហាញផ្លែផ្ការបស់ខ្លួននៅ World Cup ឆ្នាំ 1978៖ ប្រទេសអ៊ីតាលីបានបញ្ចប់ក្នុងចំណាត់ថ្នាក់លេខ 4 ប៉ុន្តែបង្ហាញ - នេះបើយោងតាមអ្នកអត្ថាធិប្បាយទាំងអស់ - ហ្គេមដ៏ល្អបំផុតនៃព្រឹត្តិការណ៍នេះ។ ការប្រកួតជើងឯកអ៊ឺរ៉ុបខាងក្រោម (1980) ត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីតាលី៖ ក្រុមរបស់ Bearzot បានបញ្ចប់ក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ទី 4 ម្តងទៀត។

វាគឺនៅប្រទេសអេស្ប៉ាញ នៅ World Cup ឆ្នាំ 1982 ដែល Bearzot នឹងក្លាយជាអ្នកនិពន្ធនៃអព្ភូតហេតុមួយ។

ដំណាក់កាលដំបូងនៃការប្រកួតជើងឯក បង្ហាញពីក្រុមដែលមានកម្រិតមធ្យម ជាមួយនឹងលទ្ធផលតិចតួចស្មើគ្នា។ ជម្រើសនៃ CT ហាក់ដូចជាមានភាពចម្រូងចម្រាស។ ការរិះគន់របស់អ្នកសារព័ត៌មានទៅលើក្រុមជម្រើសជាតិ និងគ្រូបង្វឹកគឺឃោរឃៅ គ្មានមេត្តា និងកាចសាហាវខ្លាំងពេក ទើប Bearzot សម្រេចចិត្តទៅ "ស្ងាត់ៗ" ដែលជាព្រឹត្តិការណ៍ថ្មីពិតប្រាកដនៅពេលនោះ។

ប៉ុន្តែ Bearzot បន្ថែមពីលើការត្រៀមលក្ខណៈបច្ចេកទេសរបស់គាត់ បានបង្ហាញឱ្យឃើញនូវសមត្ថភាពក្នុងការបណ្តុះនូវភាពក្លាហាន ក្តីសង្ឃឹម និងការរៀបចំខាងសីលធម៌ដ៏រឹងមាំរបស់ក្មេងប្រុស ដោយផ្អែកលើកម្លាំងរបស់ក្រុម។

នេះជារបៀបដែលនៅថ្ងៃទី 11 ខែកក្កដាឆ្នាំ 1982 ក្រុមពណ៌ខៀវជាមួយនឹងគ្រូបង្វឹករបស់ខ្លួនបានឡើងដល់កំពូលនៃពិភពលោកដោយបានផ្តួលអាល្លឺម៉ង់ក្នុងវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្រជាប្រវត្តិសាស្ត្រដែលបានបញ្ចប់ក្នុងលទ្ធផល 3-1 ។

នៅថ្ងៃបន្ទាប់ កាសែត Gazzetta dello Sport បានដាក់ចំណងជើងលើគម្របជាមួយនឹងបន្ទរនៃឃ្លានោះដែលអ្នកអត្ថាធិប្បាយវិទ្យុ Nando Martellini នៅពេលល្ងាចដំបូងហាក់ដូចជាមិនអាចបញ្ចប់បានទេ៖ " ជើងឯកពិភពលោក! "។

ក្នុងឆ្នាំដដែលនោះ Bearzot បានទទួលងារជាមេបញ្ជាការនៃកិត្តិយសនៃសាធារណរដ្ឋអ៊ីតាលី។

បន្ទាប់ពីប្រទេសអេស្ប៉ាញ ការប្តេជ្ញាចិត្តថ្មីរបស់ Bearzot គឺការប្រកួតជើងឯកអឺរ៉ុបឆ្នាំ 1984៖ ប្រទេសអ៊ីតាលីបរាជ័យក្នុងវគ្គជម្រុះ។ បន្ទាប់មកការប្រកួត World Cup ឆ្នាំ 1986 នៅប្រទេសម៉ិកស៊ិក ដែលអ៊ីតាលីមិនភ្លឺ (វាបានបញ្ចប់ក្នុងជុំទី 16 ទល់នឹងបារាំង)។ បន្ទាប់ពីបទពិសោធន៍នេះ Bearzot, "il Vecio" ដូចដែលគាត់ត្រូវបានគេដាក់ឈ្មោះក្រៅបានលាលែងពីតំណែងជាមួយនឹងពាក្យទាំងនេះ: " សម្រាប់ខ្ញុំ ការបង្វឹកអ៊ីតាលីគឺជាអាជីពដែលប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះបានក្លាយជាអាជីពដ៏មានតម្លៃនៃហ្គេម។ ពួកគេបានផ្លាស់ប្តូរតាំងពីសម័យខ្ញុំមកម្ល៉េះ។ ដោយសារតែការអភិវឌ្ឍន៍នៃវិស័យ និងការចូលរបស់អ្នកឧបត្ថម្ភធំនៅកន្លែងកើតហេតុ វាហាក់បីដូចជាលុយបានផ្លាស់ប្តូរគោលដៅ "។

រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ គាត់​នៅ​តែ​រក្សា​កំណត់ត្រា​សម្រាប់​កៅអី​ពណ៌​ខៀវ៖ 104 នាំមុខ Vittorio Pozzo's 95។ ចាប់ពីឆ្នាំ 1975 ដល់ឆ្នាំ 1986 Bearzot ប្រមូលបានជ័យជម្នះ 51 ដង ស្មើ 28 ដង និងចាញ់ 25 ដង។ អ្នកស្នងតំណែងរបស់គាត់គឺ Azeglio Vicini ។

រឹងប៉ឹង តាំងចិត្ត និងចេះតស៊ូដោយខ្លួនឯង ប៉ុន្តែជាមនុស្សមិនគួរឱ្យជឿ Bearzot តែងតែនៅជិតកីឡាកររបស់គាត់ ដោយសម្លឹងមើលបុរសមុនពេលកីឡាករបាល់ទាត់។ ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមក ពាក្យរបស់គាត់សម្រាប់ Gaetano Scirea គឺជាឧទាហរណ៍នៃរឿងនេះ ដែលគាត់បានស្នើ (នៅដើមឆ្នាំ 2005) ថាអាវរបស់គាត់ត្រូវបានដកចេញ ដូចដែលបានធ្វើសម្រាប់ Gigi Riva ។ទៅ Cagliari ។

ត្រូវបានគេស្គាល់យ៉ាងច្បាស់នៅក្នុងរូបភាពសម្រាប់បំពង់ដែលមិនអាចបំបែកបានរបស់គាត់ "Vecio" តែងតែដឹងពីរបៀបរក្សាបន្ទប់ចាក់សោរជាមួយគ្នាហើយតែងតែលើកកម្ពស់ផ្នែកលេងកីឡាដោយមិនធ្វើឱ្យខ្លួនគាត់មានភាពរំជើបរំជួលឡើយ។ នៃព្រឹត្តិការណ៍ ឬដោយតម្លៃនៃភាគហ៊ុន។

បន្ទាប់ពីបោះបង់អាជីពបាល់ទាត់ ប៊ៀហ្សូតបានត្រលប់មកវិញក្នុងឆ្នាំ 2002 (នៅអាយុ 75 ឆ្នាំ 16 ឆ្នាំបន្ទាប់ពីគាត់ចូលនិវត្តន៍) ដោយទទួលយកការអញ្ជើញជាបន្ទាន់ដើម្បីថែរក្សាផ្នែកបច្ចេកទេស FIGC ។ ការតែងតាំងរបស់គាត់គឺជាការប៉ុនប៉ងដើម្បីស្ដារកិត្យានុភាពដល់វិស័យដែលបច្ចុប្បន្នកំពុងទទួលរងនូវវិបត្តិដ៏គួរឱ្យព្រួយបារម្ភ។

ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ Bearzot បានជ្រើសរើសឃ្លាតឆ្ងាយពីទូរទស្សន៍ វិទ្យុ និងកាសែត ហើយមិនបង្ហាញខ្លួន៖ " សព្វថ្ងៃនេះ ស្ថាប័នបាល់ទាត់មិនរាប់បញ្ចូលទេ គ្រប់គ្នាស្រែកតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ ហើយគ្រប់គ្នានិយាយអាក្រក់ពីគ្រប់គ្នា។ វារំខានខ្ញុំពេលឃើញអតីតអាជ្ញាកណ្តាលដែលរិះគន់អាជ្ញាកណ្តាល និងគ្រូបង្វឹកដែលរិះគន់មិត្តរួមការងារដោយមិនគោរព ភ្លេចទំនួលខុសត្រូវដែលខ្លួនមាន។ ដូច្នេះខ្ញុំនៅផ្ទះហើយខ្ញុំមិនឆ្លើយអ្នកណា ”។

Cesare Maldini (ជំនួយការរបស់ Bearzot ពណ៌ខៀវ), Dino Zoff, Marco Tardelli និង Claudio Gentile គឺជាមនុស្សមួយចំនួនតូចដែលក្នុងអាជីពជាគ្រូបង្វឹករបស់ពួកគេបានអះអាងថាបានទទួលឥទ្ធិពលពីគំនិតរបស់ Enzo Bearzot ។

គាត់បានស្លាប់នៅទីក្រុង Milan ក្នុងអាយុ 83 ឆ្នាំនៅថ្ងៃទី 21 ខែធ្នូ ឆ្នាំ 2010 ដោយមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ។