بیوگرافی • سمفونی های عاشقانه

در زمینه موسیقی، از چهره پیانیست کلارا شومان به عنوان یکی از مهم ترین آثار دوران رمانتیک یاد می شود. او خودش آهنگساز بود مثل همسر معروفش رابرت شومان.

کلارا ژوزفین ویک شومان در 13 سپتامبر 1819 در لایپزیگ در خانواده یوهان گوتلوب فردریش ویک و ماریان تروملیتز متولد شد که هر دو با دنیای پیانو مرتبط بودند. پدرش پس از تحصیل در رشته الهیات، به عنوان یک عاشق بزرگ موسیقی، کارخانه پیانو را تأسیس کرد. حرفه مادر خواننده و پیانیست است. حرفه کلارا برای موسیقی نیز ریشه در پدربزرگش، یوهان گئورگ تروملیتز، آهنگساز سرشناس دارد.

کلارا دومین فرزند از پنج فرزند است، اما باید به خاطر داشت که خواهر بزرگترش آدلهاید قبل از تولد او درگذشت: بنابراین کلارا خود را در نقشی مسئولانه در خانه بازی می کند که به او کمک می کند شخصیتی قوی ایجاد کند. به دلیل درگیری های خانوادگی، مادر و پدر در سال 1825 از هم جدا شدند. ماریان با آدولف بارگیل، معلم موسیقی که سال ها دوست مشترک این زوج بوده ازدواج می کند. ولدمار از این زوج جدید متولد شد که قرار بود آهنگساز موفقی شوند.

فریدریش ویک در عوض در سال 1828 با کلمنتاین فچنر، بیست سال جوانتر، ازدواج کرد که ماری از او متولد شد: یک پیانیست جدید در خانواده. در همین حال، مرد نمی‌توانست استعداد خاص پیانو را متوجه نشوددختر کلارا: بنابراین تصمیم می گیرد دوره های خصوصی را برای او برگزار کند تا بتواند موهبت طبیعی خود را توسعه دهد.

ویک با کلارا جوان از سن پنج سالگی، یک روش آموزشی بسیار فشرده را توسعه می دهد که او را به یک پیانیست کنسرت تحسین شده تبدیل می کند (پدرش همیشه او را در تورهایش همراهی می کند)، به طوری که این روش همچنین توسط هانس فون بولو و رابرت شومان، شوهر آینده کلارا، با نتایج عالی استفاده خواهد شد.

پدر شخصاً فعالیت های کنسرت دخترش را مدیریت می کند، سالن ها، سازها و قراردادها را مدیریت می کند. اولین کنسرت او به 20 اکتبر 1829 برمی گردد. او هنوز در سنین پایین بود که این فرصت را پیدا کرد تا در مقابل چهره های مهم فرهنگی مانند نیکولو پاگانینی، فرانتس لیست و گوته اجرا کند. پس از اولین سال‌های فعالیت که با مطالعه نویسندگان تحمیل شده توسط شخصیت پدری ناسازگار مشخص می‌شود، کلارا صفحاتی از لودویگ ون بتهوون و یوهان سباستین باخ را در برنامه‌های خود قرار می‌دهد. پس از برگزاری کنسرت‌های فراوان در شهرهای متعدد، در سن 18 سالگی در وین به عنوان هنرپیشه مجلسی امپراتور منصوب شد.

اما کلارا شومان به خاطر فعالیت مهمش به عنوان آهنگساز نیز به یاد می‌آید: "Quatre Polonaises op. 1" او زمانی که تنها ده سال داشت منتشر شد. به دنبال آن «Caprices en forme de Valse»، «Valses romantiques»، Quatre Piècescaractéristiques، "Soirées musicales"، یک کنسرتو پیانو و همچنین چندین آهنگ دیگر.

او که مدتها عاشق رابرت شومان بود، که به دلیل شاگردی پدرش شناخته شده بود، موفق شد در 13 با او ازدواج کند. سپتامبر 1840، دقیقاً در روزی که کلارا بیست و یک ساله می شود. پدر کلارا با اتحاد این زوج مخالفت کرد، ظاهراً به دلیل حسادتی که نسبت به استعداد خلاق رابرت پرورش می داد.

اولین سال های ازدواج به آرامی گذشت: رابرت شومان در سال 1843 در کنسرواتوار لایپزیگ به دعوت بنیانگذار آن فلیکس مندلسون تدریس کرد، اما بعداً تصمیم گرفت توجه خود را به همسرش که در تورهای مختلف در روسیه اجرا می کرد اختصاص دهد. این زوج سپس در درسدن ساکن شدند: در اینجا رابرت کاملاً خود را وقف کرد. با گذشت سالها حرکت ها ادامه می یابد و کلارا خود را می بیند که باید بیشتر و بیشتر به شوهرش کمک کند که علائم بی ثباتی شدید روانی را نشان می دهد. رابرت از فراموشی رنج می برد؛ گاهی اوقات او ساعت ها درگیر می ماند. به طور مداوم اخراج می شود؛ در یک مورد، در سال 1854، او توسط قایقرانانی که از اقدام به خودکشی او جلوگیری کردند، نجات یافت. رابرت در نهایت در آسایشگاه Endenich در بن بازداشت می شود.

کلارا تا دو سال آینده دیگر شوهرش را نخواهد دید. یوهانس برامس که رابرت او را یک موسیقیدان آینده می دانست و به نوبه خود شومان را متعلق به خود می دانست.او که تنها و واقعی استاد بود، تا زمان مرگ شومان که در 29 ژوئیه 1856 اتفاق افتاد، با فداکاری بسیار نزدیک بود. کلارا دوستی عمیق مشابهی با برامس داشت که پیوندش تا زمان مرگش ادامه خواهد داشت. کلارا شومان در 20 مه 1896 در فرانکفورت در سن 76 سالگی درگذشت. تا آن زمان دست از آهنگسازی و نوازندگی برنداشت.

زندگی و داستان کلارا با فیلم های "Träumerei" (1944)، "Song of Love - Canto d'amore" (1947، با کاترین هپبورن)، "در سینما به یادگار مانده است. Frühlingssinfonie - بهار سمفونی" (1983، با Nastassja Kinski). رقم او بر روی اسکناس 100 مارک آلمانی (قبل از یورو) ثبت شد. در 13 سپتامبر 2012 گوگل با یک doodle از کلارا شومان تجلیل کرد.