بیوگرافی

• اولین فیلم
• کرک داگلاس در دهه 50
• دهه 60
• دهه 70
• دهه 80 و 90
• چند سال گذشته

کرک داگلاس ، که نام اصلی او ایسور دانیلوویچ دمسکی است، در 9 دسامبر 1916 در آمستردام (آمریکایی) به دنیا آمد. شهروند ایالت نیویورک)، پسر هرشل و برینا، دو مهاجر یهودی از قلمرو مربوط به بلاروس امروزی.

دوران کودکی و نوجوانی ایسور نسبتاً دشوار بود و شرایط اقتصادی نامطلوب خانواده دمسکی پیچیده شد. جوان آمریکایی که به عنوان ایزی دمسکی بزرگ شد، نام خود را به کرک داگلاس تغییر داد و قبل از ثبت نام در ارتش ایالات متحده در طول جنگ جهانی دوم در سال 1941.

در ارتش، او یک افسر ارتباطات است. اما در سال 1944 به دلیل جراحاتش توانست به دلایل پزشکی به خانه بازگردد. او سپس با همسرش دیانا دیل که سال قبل با او ازدواج کرده بود (و دو پسر به او خواهد داد: مایکل، متولد 1944 و جوئل، متولد 1947) وصل می شود.

اولین فیلم

بعد از جنگ کرک داگلاس به شهر نیویورک نقل مکان کرد و در رادیو و تئاتر کار کرد. او همچنین در برخی از آگهی های بازرگانی به عنوان بازیگر فعالیت می کند. در سریال های رادیویی متعددی بازی می کند. این تجربه به او اجازه می دهد تا نحوه استفاده از آن را بیاموزدصدای درست دوستش لورن باکال او را متقاعد می کند که فقط روی تئاتر تمرکز نکند بلکه خود را وقف سینما کند. همچنین با پیشنهاد دادن او به کارگردان هال والیس، به او کمک می‌کند تا اولین نقش مهم سینمایی خود را به دست آورد. کرک برای فیلم "عشق عجیب مارتا آیورز" با باربارا استانویک استخدام می شود.

بنابراین، در سال 1946، کرک داگلاس اولین حضور رسمی خود را در پرده بزرگ با بازی در نقش یک مرد جوان ناامن معتاد به مصرف الکل انجام داد. موفقیت بزرگ، با این حال، تنها با هشتمین فیلم او، "قهرمان" به دست می آید، که برای آن از او خواسته می شود تا نقش یک بوکسور خودخواه را بازی کند. به لطف این نقش، او اولین نامزدی اسکار خود را دریافت کرد (در حالی که فیلم، در مجموع، نامزد شش تندیس است).

از این لحظه به بعد کرک داگلاس تصمیم می گیرد که برای تبدیل شدن به یک ستاره تمام عیار باید بر کمرویی طبیعی خود غلبه کند و فقط نقش های قوی را بپذیرد.

کرک داگلاس در دهه 1950

در سال 1951 از همسرش جدا شد و در اولین وسترن خود با عنوان "در امتداد شکاف بزرگ" شرکت کرد. در همان دوره او برای بیلی وایلدر در "آس در سوراخ" و برای ویلیام وایلر در "حیف برای عادل" بازی کرد، اما همچنین در فیلم "گنجینه سکویا" فلیکس ای فیست ظاهر شد.

پس از همکاری با هاوارد هاکس در "آسمان بزرگ" و با وینسنت مینهلی در "بی رحم و زیبا"، او در گروه بازیگران«داستان سه عشق»، اثر گاتفرید راینهات، در قسمت «تعادل». سپس با فیلم های «آزار دیده ها» و «آتو دآمور» به سینما برمی گردد، قبل از اینکه در «اولیسه» ماریو کامرینی شرکت کند.

در سال 1954 کرک داگلاس دوباره ازدواج کرد، این بار با تهیه کننده آن بویدنز (که دو فرزند دیگر به او خواهد داد: پیتر وینسنت، متولد 1955، و اریک، متولد 1958). در همان سال او شرکت تولیدی خود را به نام Bryna Productions (نام مادرش برینا) تأسیس کرد.

دهه 1950 دوره بسیار پرباری بود، همانطور که با نقش های به دست آمده در "20000 لیگ زیر دریا"، توسط ریچارد فلیشر، و در "سرنوشت روی آسفالت" توسط هنری هاتاوی گواه است. اما همچنین در "مرد بدون ترس"، اثر کینگ ویدور.

در نیمه دوم دهه او در نقش هنرمندی به نام ونسان ون گوگ در فیلم "در حسرت زندگی" به کارگردانی وینسنت مینلی ایفای نقش کرد. او به لطف این نقش برنده گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد درام شد. او همچنین نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد است. او سپس در «شکارچی هندی» اثر آندره دی توث و در «مسیرهای افتخار» ضد نظامی گری اثر استنلی کوبریک ظاهر شد.

دهه 60

در دهه 60 او دوباره توسط استنلی کوبریک در " اسپارتاکوس " کارگردانی شد. او همچنین در فیلم های غریبه های ریچارد کواین و چشم گرم رابرت آلدریچ بازی می کند. دوباره وینسنت را پیدا کنمینلی پشت دوربین در «دو هفته در شهر دیگری»، قبل از کار بر روی «قلاب» ساخته جورج سیتون و «پنج چهره قاتل» نوشته جان هیوستون.

بعدها کرک داگلاس در "مبارزان شب" اثر ملویل شاولسون ظاهر می شود. بین سالهای 1966 و 1967 او در "آیا پاریس می سوزد؟" ظاهر می شود. توسط رنه کلمان، در «راه غرب»، اندرو وی. مک لاگلن، و در «کاروان آتش» نوشته برت کندی، قبل از بازی در «جیم، کارآگاه مقاومت ناپذیر» به کارگردانی دیوید لوول ریچ.

دهه 70

در اواخر دهه شصت و آغاز دهه هفتاد او با "La fratellanza" ساخته مارتین ریت و "سازش" در سینما بود. توسط الیا کازان با «مردان و کبراها» اثر جوزف ال. مانکیویچ به پرده بزرگ بازگردید. او پس از کار بر روی «چهار بار زنگ» ساخته لامونت جانسون، در فیلم «مردی برای احترام» ساخته میشل لوپو شرکت کرد.

کرک داگلاس تلاش خود را به عنوان کارگردان، ابتدا با "یک اراذل و اوباش باشکوه"، که برای آن توسط زوران کالیچ حمایت می شود، و سپس با "جلادان غرب" امتحان می کند. در سال 1977 در «هولوکاست 2000» اثر آلبرتو دی مارتینو، پس از آن «خشم» ساخته برایان دی پالما و «جک دل کاکتوس» اثر هال نیدهام شرکت کرد.

دهه 80 و 90

بعد از بازی در سال 1980 برای استنلی دونن در "Saturn 3"، کرک دوباره با برایان دی پالما در "خانه" متحد شد.فیلم‌ها - معایب خانوادگی»، تا پس از آن بخشی از بازیگران «شمارش معکوس بعد صفر» اثر دان تیلور باشد. یکی از افتخارات مدنی معتبرترین فیلم های آمریکایی

در سال 1982 با فیلم "مردی از رودخانه برفی" به کارگردانی جورج میلر به سینما بازگشت و سال بعد در "فرار ادی میکون" ظاهر شد. ، با جف کانیو پشت دوربین. خود کانیو او را در "دو پسر اصلاح ناپذیر" کارگردانی می کند.

در سال 1991 داگلاس با "اسکار - دوست پسری برای دو دختر" اثر جان لندیس دوباره روی پرده ظاهر شد و "وراز" ساخته خاویر کاستانو. پس از وقفه ای در سال 1994 در فیلم "عمو جو عزیز" اثر جاناتان لین به بازیگری بازگشت. دو سال بعد در سال 1996 در 80 سالگی جایزه را دریافت کرد. اسکار یک عمر دستاورد

سالهای اخیر

آخرین کارهای او "الماس"، از سال 1999، "Vizio di famiglia" (جایی که او در نقش پدر شخصیت بازی می کند، هستند. توسط پسرش مایکل داگلاس)، از سال 2003، و "توهم"، از سال 2004. در سال 2016 او به سن 100 سالگی می رسد که در تمام جهان سینما جشن گرفته می شود.

او در سن 103 سالگی در 5 فوریه 2020 درگذشت.