بیوگرافی • هنری بزرگ

هنری ولنتاین میلر در 26 دسامبر 1891 به دنیا آمد. نویسنده که در نیویورک از والدینی آلمانی الاصل به دنیا آمد ( هنری میلر جوان عمدتاً آلمانی صحبت می کرد تا اینکه در سن مدرسه)، برای مدت کوتاهی در شهر کالج نیویورک شرکت کرد و سپس خود را در مشاغل مختلف، از جمله شغل در Western Union (یک بانک بزرگ آمریکایی) استخدام کرد.

ازدواج نسبتاً جوان، یعنی در سن 27 سالگی، دو سال پس از ازدواج صاحب یک دختر شد اما پس از هفت سال در سال 1924 طلاق گرفت تا بلافاصله با همسر دوم خود، رقصنده جون اسمیت، ازدواج کند. او برای مدت طولانی با رویا و آرزوی نویسنده شدن زندگی کرد و بنابراین، از سال 1919 شروع به نوشتن در مجلات ادبی کرد، قبل از شروع به نوشتن اولین رمان خود (که پیش نویس های آن هرگز منتشر نشد).

او کار خود را در آن سالها رها کرد و دقیقاً در سال 1924 برای زنده ماندن، متنوع ترین مصلحت ها را اختراع کرد، از جمله اینکه خود را به عنوان نویسنده «در به در» معرفی کرد، یعنی سعی کرد دقیقاً قطعاتش را بفروشد. به عنوان یک فروشنده یا با تبلیغات کار خود در روستای گرینویچ. او برای مدتی به این راه نامطمئن ادامه می دهد تا اینکه در سال 1928 به اروپا می رسد به این امید که سرانجام آثارش توسط یک انتشارات جدی منتشر شود. با این حال، مدت کوتاهی پس از آن به نیو باز می گرددیورک، رمان دیگری می نویسد (همچنین هرگز منتشر نشد) و پس از اینکه ازدواج دومش نیز شکست خورد، در سال 1930 به پاریس می رود، جایی که عملاً برای دهه های بعدی بدنامی پیدا خواهد کرد.

با این حال، در ابتدا هنری میلر عمدتاً از طریق صدقه یا نوشتن چیزی برای روزنامه های مختلف زنده می ماند تا زمانی که با نویسنده آتشین آنائیس نین ملاقات می کند. اشتیاق بزرگی در می گیرد که جسم و روح او را درگیر می کند. با این حال، آنائیس به او کمک می کند تا اثر اصلی خود را در پاریس منتشر کند، که اکنون معروف "تروپیک سرطان" (1934) است، زندگی نامه ای وحشتناک و شهوانی، با ارجاعات بسیار صریح متعدد، به طوری که در بسیاری از کشورهای انگلیسی زبان ممنوع است. (و در این رابطه، فقط فکر کنید که اولین نسخه آمریکایی قبل از سال 1961 منتشر نشده است).

رمانی طاقت فرسا با رنگ های قوی، می تواند بلافاصله خواننده را درگیر کند که یکی از دلایل اساسی موفقیت پایدار آن است. شروع معروف ماند، یکی از خیره کننده ترین در ادبیات: "من بی پول، بدون منابع، بی امید. من خوشبخت ترین مرد جهان هستم. یک سال پیش، شش ماه پیش، فکر می کردم یک هنرمند هستم. اکنون. فکر نمی‌کنم بیشتر از این، من هستم، همه آن‌چه که ادبیات بود از من افتاده است... این کتاب نیست... برای شما می‌خوانم، شاید کمی بی‌اهمیت، اما می‌خوانم. تو غر میزنی".

رمان زیر "بهار سیاه" است، دلدر سال 1936 و در سال 1939 "Tropic of Capricorn". در آغاز جنگ جهانی دوم، او با هدف دیدار از تحسین‌کننده‌ای جوان، نویسنده لارنس دورل، عازم یونان شد، تجربه‌ای که از آن رمان مشهور دیگری متولد شد، «غول‌بز ماروسی» (1941)، یک رمان اصلی. راهنمای یونان» که در آن تجربه اصیل یونانی به عنوان بازیابی امر الهی در انسان احساس می شود. او دوباره به ایالات متحده بازگشت، قبل از اینکه برای همیشه در بیگ سور، کالیفرنیا مستقر شود، تورهای گسترده ای را در کشور آغاز کرد، و تجربیات خود را در "یک کابوس با تهویه مطبوع" (45) توصیف کرد. کتاب‌های او اکنون بدون مشکل فروخته می‌شد و میلر می‌توانست از زندگی آرامی (به اصطلاح، با توجه به سرزندگی و بی‌قراری نویسنده) لذت ببرد.

در واقع، هنری میلر به نوشتن وحشیانه برای مدت طولانی ادامه می دهد. "جنس" او (1949) تنها بخش اول از یک سه گانه در مورد زندگی او است، اما فقط "نکسوس" بعدی، تا کنون در سال 1960 مطبوعات را دیده است. قبلاً در سال 1953 پاسخ داد: "ارائه تمام اطلاعاتی که می خواهید به شما غیرممکن است؛ اما اگر کتاب های من را با دقت بخوانید، خودتان می توانید آن را پیدا کنید. من سعی کرده ام تا پایان زندگی خود را بدون قید و شرط فاش کنم. Nexus به این نتیجه خواهد رسید. رمان‌های زندگی‌نامه‌ای، شاید پس از آن سکوت کنم، ذن و مای را تمرین کنممن حتی بالاتر در کوهستان بازنشسته خواهم شد.» سال بعد او تأیید کرد: «هدف من - شاید احمقانه - این بود که حقیقت را بگویم، تا خودم را تا حد امکان آشکار کنم. البته من بدترین قیافه ام را در تاریکی می گذارم... یادت باشد زندگی همیشه از تصورات غریبتر است. واقعی تر، واقعی تر، خارق العاده تر، شاعرانه تر، وحشتناک تر، بی رحمانه تر و جذاب تر...» (از: فرناندا پیوانو، بیت هیپی هیپی، رم، آرکانا، 1972).

در پایان در دهه 1970 در دهه 50، این نویسنده اکنون توسط دنیای ادبی به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگانی که در آمریکا ظاهر شده است شناخته می شود و هنگامی که تصمیم قانونی او مبنی بر اینکه استوایی سرطان او ناپسند نیست، شروع به تجدید چاپ و انتشار کامل کرد. <5

همانطور که گفته شد، میلر پس از اقامت دائم در بیگ سور در کالیفرنیا، موفق می شود قبل از ملاقات با آخرین همسرش، ایو مک کلور، چند بار دیگر ازدواج کند. دوران پیری بدی که با انحطاط بی رحمانه و حریصانه مشخص شد. بدن (از نوع کنایه: مرکز ادبیات میلر)، در انتظار نویسنده در Palisades اقیانوس آرام است، جایی که او در 7 ژوئن 1980 در سن 88 سالگی درگذشت.