زندگینامه • پژوهش های بی وقفه شعری

• مطالعات و آموزش
• دهه های 20 و 30
• سال های بلوغ
• بینش هایی در مورد اشعار یوجنیو مونتاله

یوجنیو مونتاله ، یکی از بزرگترین شاعران ایتالیایی، در 12 اکتبر 1896 در جنوا در منطقه پرنسیپ به دنیا آمد. خانواده محصولات شیمیایی را تجارت می کنند (پدر با کنجکاوی تامین کننده شرکت نویسنده ایتالو سووو بود). یوجنیو کوچکترین فرزند از شش فرزند است.

او دوران کودکی و جوانی خود را بین جنوا و شهر باشکوه Monterosso al Mare در Cinque Terre گذراند، جایی که خانواده معمولاً به تعطیلات می‌رفتند.

او در مؤسسه فنی بازرگانی حضور یافت و در سال 1915 در رشته حسابداری فارغ التحصیل شد. با این حال، مونتال علایق ادبی خود را پرورش داد، به کتابخانه های شهرش رفت و آمد کرد و در کلاس های خصوصی فلسفه خواهرش ماریانا شرکت کرد.

مطالعات و آموزش

آموزش او خودآموز است: مونتال علایق و حرفه خود را از طریق مسیری بدون شرطی شدن کشف می کند. زبان و ادبیات خارجی (او عشق خاصی به دانته دارد) علاقه اوست. در سالهای بین 1915 و 1923 او همچنین همراه با باریتون Eugenio Sivori به فراگیری موسیقی پرداخت.

او وارد آکادمی نظامی پارما می شود و در آنجا درخواست اعزام به جبهه می کند و پس از یک تجربه کوتاه در والارسا و وال پوستریا، مونتال در سال 1920 مرخص می شود.

اینهااین همان سالهایی است که نام D'Annunzio در سراسر کشور شناخته شده است.

دهه 1920 و 1930

پس از جنگ جهانی اول، مونتال شروع به حضور در محافل فرهنگی در لیگوریا و تورین کرد. در سال 1927 به فلورانس نقل مکان کرد و در آنجا با ناشر بمپوراد همکاری کرد. در پایتخت توسکانی، سال‌های گذشته برای تولد شعر مدرن ایتالیایی اساسی بود. اولین اشعار Ungaretti برای "Lacerba"، و پذیرش شاعرانی مانند Cardarelli و Saba توسط ناشران فلورانسی، پایه‌های تجدید فرهنگی عمیقی را ایجاد کرده بود که حتی سانسور فاشیستی نیز نمی‌توانست آن را خاموش کند. مونتاله با یک «کارت امضا»، نسخه 1925 «Ossi di Seppia» وارد کارگاه شعر ایتالیایی شد. Vieusseux، که او در سال 1938 به دلیل ضد فاشیسم از آنجا اخراج خواهد شد. در همین حین با مجله "Solaria" همکاری کرد، در کلوپ ادبی کافه "Giubbe Rosse" حضور یافت - جایی که از جمله با گدا و ویتورینی آشنا شد - و تقریباً برای تمام مجلات ادبی جدیدی که در آن متولد شدند و درگذشتند نوشت. آن سالها.

با افزایش شهرت او به عنوان یک شاعر، او همچنین خود را وقف ترجمه شعر و نمایشنامه، عمدتا انگلیسی می کند.

بعد از جنگ جهانی دوم به حزب اکشن پیوست و شروع به کار کردفعالیت شدید با روزنامه های مختلف.

سالهای بلوغ

در سال 1948 به میلان نقل مکان کرد و در آنجا همکاری خود را با Corriere della Sera آغاز کرد و از طرف آن سفرهای زیادی انجام داد و به نقد موسیقی پرداخت.

مونتاله به شهرت بین‌المللی دست یافت که با ترجمه‌های متعدد اشعار او به زبان‌های مختلف گواهی می‌شود.

در سال 1967 او نامزد سناتور مادام العمر شد.

در سال 1975 مهمترین تقدیر از راه می رسد: جایزه نوبل ادبیات.

او در 12 سپتامبر 1981، اندکی قبل از تولد 85 سالگی خود، در کلینیک San Pio X جایی که به دلیل مشکلات ناشی از بیماری عروق مغزی در بیمارستان بستری بود، در میلان درگذشت. او در کنار همسرش دروسیلا در گورستانی نزدیک کلیسای سن فلیسه در ایما، حومه ای در حومه جنوبی فلورانس به خاک سپرده شد.

بینش در مورد اشعار یوجنیو مونتال

• ظهر کم رنگ و جذب شده (1916)
• از ما نخواهید صحبت کنیم (1923)
• شاید یک روز صبح در هوای شیشه‌ای می‌رویم (1923)
• خوشبختی بدست آمده، راه می‌رویم (1924)
• من اغلب با درد زندگی مواجه شده‌ام (1925)
• لیمو، تجزیه و تحلیل شعر (1925)
• لیموها، متن
• خانه ماموران گمرک: متن، تفسیر و تحلیل
• آن صورت را با قیچی نبرید (1937)
• من پایین آمدم و بازویم را به تو دادم (1971)