بیوگرافی ماریو مونیچلی
فهرست مطالب
بیوگرافی • کمدی های ایتالیایی
وقتی می گوییم "هیولا مقدس". هرگز اسمی به اندازه ماریو مونیچلی، شخصیت تاریخی سینمای ایتالیا، خالق عناوین خارق العاده در آن کاتالوگ وسیع که به نام کمدی ایتالیایی است، حدس زده نشده است.
همچنین ببینید: بیوگرافی تیزیانو اسکلاویماریو مونیچلی در 16 مه 1915 در خانواده ای با منشاء مانتوایی به دنیا آمد، در دهه 1930 در ویارجو بزرگ شد و هوای سواحل مد روز را تنفس کرد و سپس در مرکز فعالیت های ادبی و هنری پر جنب و جوش قرار گرفت.
او در دبیرستان کلاسیک Giosuè Carducci تحصیل کرد و از طریق دوستی خود با Giacomo Forzano، پسر بنیانگذار استودیوهای Pisorno، به سینما در Tirrenia نزدیک شد. در این زمینه است که روح خاص توسکانی، سوزاننده و بیاحترامی شکل میگیرد که در شعرهای سینمایی مونیچلی بسیار بازی میکند (بسیاری از شوخیهای روایتشده در فیلم معروف «آمیسی میا» که تبدیل به یک فرقه این ژانر شده است، الهام گرفته شده است. با اپیزودهای واقعی دوران جوانی اش).
پس از آزمایشها در زمینی کمتر و فیلم پیشگام "باران تابستان" که در سال 1937 به همراه گروهی از دوستان فیلمبرداری شد، اولین کارگردانی حرفهای در سال 1949 با استنو با فیلم "توتو به دنبالش است" انجام شد. برای یک خانه". ماریو مونیچلی، داستاننویس ماهر، بیربط به هر گونه روشنفکری کارگردانی دودآلود، سبکی مؤثر و کاربردی دارد، فیلمهای او کاملاً بدون ایجاد احساس در جریان هستند.حضور دوربین
برخی عناوین او را برای همیشه به تاریخ سینما فرستاده اند: "I soliti ignoti" محصول 1958 (با ویتوریو گاسمن، مارچلو ماسترویانی، توتو، کلودیا کاردیناله) که بسیاری آن را اولین نقطه عطف واقعی
همچنین ببینید: بیوگرافی تیم راثمی دانند. 3>کمدی ایتالیایی; "جنگ بزرگ" 1959، یک نقاشی دیواری کمیک و ضد لفاظی با هم، در مورد جنگ جهانی اول. "L'armata Brancaleone" از سال 1966، جایی که او یک قرون وسطی خنده دار را اختراع می کند که با ما از امروز به زبان ماکارونی بعید صحبت می کند که تاریخ ساز شد.و دوباره "دختری با اسلحه" (1968)، "آمیسی میا" (1975)، "کوچولو بورژوا" (1978) و "مارچی دل گریلو" (1981) با آلبرتو سوردی بزرگ، تا اجراهای جدیدتر مانند "Speriamo che sia women" (1985)، خورنده "Parenti serpenti" (1992) یا بی احترامی "Cari fottutissimi Amici" (1994، با پائولو هندل).
در سال 1995، به مناسبت هشتادمین سالگرد تولد او، شهرداری ویارجو با اعطای شهروندی افتخاری او را جشن گرفت.
او در 29 نوامبر 2010 با پرتاب خود از پنجره بیمارستان San Giovanni در رم که به دلیل سرطان پروستات در بیمارستان بستری بود خودکشی کرد.