Biografie - Om vijf uur 's avonds

De wereldberoemde Spaanse dichter bij uitstek werd op 5 juni 1898 geboren in Fuente Vaqueros, niet ver van Granada, in een familie van landeigenaren. Boeken beschrijven hem voor ons als een vrolijk, maar verlegen en angstig kind, begiftigd met een buitengewoon geheugen en een duidelijke passie voor muziek en toneel; een jongen die het niet al te goed deed op schoolmaar die in staat was talloze mensen bij zijn spellen te betrekken.

Zijn gewone studies werden gekenmerkt door talrijke problemen als gevolg van een ernstige ziekte. Enige tijd later (in 1915) slaagde hij erin om zich in te schrijven aan de universiteit, maar wat belangrijker was, hij ontmoette de jurist Fernando De Los Rios die zijn hele leven een vriend voor hem zou blijven. Andere belangrijke contacten in deze periode waren die met de grote muzikant Manuel De Falla en de al even grote dichter AntonioMachado.

Aan het begin van de jaren 1920 bevond hij zich echter in Madrid, waar hij een opleiding volgde dankzij contacten met kunstenaars met de faam van Dali, Buñuel en vooral Jimenez. Tegelijkertijd wijdde hij zich aan het schrijven van toneelstukken waarvan het begin met een zekere kilte werd ontvangen.

Na zijn afstuderen is zijn leven gevuld met nieuwe banen, lezingen en nieuwe vriendschappen: de namen zijn altijd van hoog niveau en variëren van Pablo Neruda tot Ignacio Sánchez Mejías. Hij reist veel, vooral tussen Cuba en de Verenigde Staten, waar hij de kans krijgt om uit eerste hand de contrasten en paradoxen te ervaren die kenmerkend zijn voor elke ontwikkelde samenleving. Door deze ervaringen wordt zijn sociale betrokkenheid preciezer gevormdvan de dichter, bijvoorbeeld met de oprichting van autonome theatergroepen waarvan de activiteit gericht is op de culturele ontwikkeling van Spanje.

Het jaar 1934 werd gekenmerkt door verdere reizen en de consolidatie van vele belangrijke vriendschappen, tot de dood van de grote stierenvechter Ignacio Sánchez Mejías datzelfde jaar (gedood door een woedende stier tijdens een stierengevecht), waardoor hij gedwongen werd om in Spanje te blijven.

Federico García Lorca

In 1936, kort voor het uitbreken van de burgeroorlog, stelde Garcia Lorca samen met Rafael Alberti (een andere eminente dichter) en 300 andere Spaanse intellectuelen een manifest op ter ondersteuning van het Frente Popular. Dit manifest verscheen op 15 februari in de communistische krant Mundo Obrero, een dag voor de verkiezingen die door links met een haar werden gewonnen.

Op 17 juli 1936 brak er een militaire opstand uit tegen de regering van de Republiek: de Spaanse Burgeroorlog begon. Op 19 augustus werd Federico García Lorca, die zich met vrienden in Granada had verstopt, gevonden, ontvoerd en naar Viznar gebracht, waar hij op een steenworp afstand van een fontein die bekend staat als de Fontein der Tranen, zonder enige vorm van proces op brute wijze werd vermoord.

Pablo Neruda schrijft als volgt over zijn dood:

" De moord op Federico was voor mij de pijnlijkste gebeurtenis van een lange strijd. Spanje is altijd een veld van gladiatoren geweest; een land met veel bloed. De arena, met zijn offers en wrede elegantie, herhaalt de oude dodelijke strijd tussen schaduw en licht ".

Van zijn werken is het 'LLanto por la muerte de Ignacio Sánchez Mejías' ('La cogida y la muerte') het meest algemeen bekend, omdat het door zijn aangrijpende innerlijke deelname een werk voor iedereen is. De dood en de ontkenning ervan hebben van 'A las cinco de la tarde' daarentegen een term gemaakt die in alle breedtegraden voorkomt en overal de blinde kilte van het lot aanduidt.