Biografie - Diepe tegenslag

Linda Susan Boreman, ook bekend als Linda Lovelace, werd geboren op 10 januari 1949 in New York. Ze dankt veel van haar bekendheid aan de zeer beroemde en nu legendarische, voor liefhebbers van het genre, pornografische film 'Deep Throat', opgenomen in 1972 en beroemd in Italië onder de titel 'La vera gola profonda' (De ware Deep Throat). Deze film, het geesteskind van de toenmalige echtgenoot van de Amerikaanse actrice, Chuck Traynor, dankt veel van haar bekendheid aan de film 'Deep Throat'.aan regisseur Gerard Damiano, die de verdienste had Linda voor altijd als Linda Lovelace te dopen.

In werkelijkheid was wat de Amerikaanse schoonheid de eerste echte pornoactrice ter wereld maakte, toen het genre gelegaliseerd werd, een geweldsincident, volgens hetwelk Lovelace's echtgenoot een gewelddadige en dwingende houding tegenover haar had, die later bijna allemaal bevestigd werd. Het is misschien geen toeval dat de actrice zich aan het einde van haar carrière uitsprak tegende verspreiding van vrouwenporno en nam deel aan verschillende feministische demonstraties.

Hoe dan ook, kleine Linda werd geboren en groeide op in een klein gezin in de Bronx, in de staat New York. De Boremans, haar echte achternaam, zijn een katholieke en zeer bescheiden familie, en kleine Linda Susan werd opgeleid in katholieke scholen in New York. Dit waren openbare scholen, een in Yonkers, de St. John School, een andere in Hartsdale, de Hign School.

Toen ze zestien was, rond 1965, besloot het gezin naar Florida te verhuizen en namen ze 'Miss Santa' mee, zoals ze op de middelbare school werd genoemd, in tegenstelling tot wat men zou denken gezien haar toekomstige carrière als pornoactrice. Wat echter vooral het leven en het karakter van de toekomstige Lovelace voor altijd markeerde, was een ongewenste zwangerschap die ze doormaakteprecies in 1969, toen ze beviel van haar eerste kind.

Haar bekrompen katholieke familie dwong haar, volgens de versie van hun dochter, om de kleine Boreman tijdelijk te adopteren tot ze zelf voor hem kon zorgen. Binnen een jaar realiseerde Linda zich echter dat ze haar kind nooit meer zou zien, dat intussen voor permanente adoptie naar een ander gezin was gegaan.

In 1970 verhuist Linda, met een gebroken hart, naar New York. De terugkeer naar de Big Apple is niet de beste: in een paar maanden tijd wordt de jonge vrouw het slachtoffer van een zeer ernstig auto-ongeluk, dat voor altijd een stempel op haar gezondheid zal drukken. Linda heeft bloedtransfusies nodig en moet terug naar haar ouders voor een vrij lang herstel. Terug in New York maakt zekennis van een personage dat, te midden van min of meer ingestudeerd geweld, zijn hele leven zou bepalen.

In feite kreeg de toenmalige Linda Boreman een relatie met de harde filmproducent Chuck Traynor, met wie ze vrijwel onmiddellijk trouwde en die tegelijkertijd ook een stripclub runde en een bekende prostitutiezaak runde in de stad. Van 1970 tot 1972, dus het geboortejaar van Linda Lovelace en vooral het jaar van de film 'Deep Throat', verscheen de jonge en noodlottige actrice volgens sommigenBovendien zou hij, ondanks zijn ontkenningen, onder gewelddadige dwang van Traynor deelnemen aan beestachtige films zoals het weinig bekende 'Fucker dog' uit 1971.

De doorbraak heet Gerard Damiano, een bekende regisseur in de Amerikaanse porno-industrie. Hij is degene die haar de naam Linda Lovelace gaf, en haar in de annalen van het genre plaatste in de beroemde film 'Deep Throat', 'La vera Gola Profonda' volgens de eerste Italiaanse vertaling. De toon van de film is satirisch, maar de dracht is nogal gekweld, aangezien het nu zeker is dat de actrice werd verkrachtAnale seks en het scheren van het schaamhaar van de actrice zijn de twee belangrijkste nieuwigheden binnen het pornografische genre dat op dat moment in zwang was, die de film tot een buitengewoon succes maken, zozeer zelfs dat de New York Times er aandacht aan besteedt in zijn filmrecensies.

In werkelijkheid bleef haar carrière als pornoactrice beperkt tot slechts twee films, die allebei zachter waren dan de eerste. In 1974 draaide ze namelijk het vervolg op 'Deep Throat', 'Deep Throat II', terwijl ze werd vereeuwigd in een aantal belangrijke fotoshoots voor tijdschriften als Playboy en Hustler. En nog rond datzelfde jaar, met een release in 1975, werkte de actrice aan eenerotische komedie, in plaats van soft-porno, getiteld 'Linda Lovelace for president'.

In 1974 scheidde ze van Chuck Traynor en trouwde met een man die haar tweede man werd, Larry Marchiano, met wie ze ook twee kinderen kreeg: Dominic (in 1977) en Lindsay (in 1980).Het jaar daarvoor testte ze echter positief op drugs, wat haar nerveuze toestand kenmerkte.

Toen ze in 1976 werd uitgekozen als hoofdrolspeelster in de erotische film 'Laure', met wat naaktheid maar zonder naaktheid, weigerde Lovelace, toen ze op de set aankwam, om te beginnen met filmen. Ze was verwikkeld in een diepgaand artistiek denkproces en had niet de minste intentie om zichzelf bloot te geven voor de lopende film. Ze zou worden vervangen door Annie Belle.

De hepatitis die ze opliep door de transfusie na het gewelddadige incident in 1970 zorgde ervoor dat ze minder in de openbaarheid kwam en Lovelace wijdde zich voornamelijk aan haar kinderen en een teruggetrokken leven. In haar boek 'The other Hollywood' uit de actrice echter ook zware beschuldigingen aan het adres van haar tweede man, die zich naar verluidt vaak gewelddadig gedroeg tegenLovelace scheidde in 1996 ook van Marchiano, zoals te verwachten was.

Ondertussen sloot ze zich in 1980 expliciet aan bij de feministische beweging met de publicatie van 'Ordeal'. Tijdens de persconferentie voor de presentatie uitte Boreman, zoals ze zichzelf opnieuw noemde, de eerste, zeer zware beschuldigingen aan het adres van haar ex-man en volgens haar 'pooier' Chuck Traynor. Volgens de actrice had de man haar tot pornografisch filmwerk aangezetbedreigde haar keer op keer met een geweer op haar hoofd gericht en sloeg haar voortdurend als ze zich niet als prostituee opgaf in zijn vrouwenring.

Al deze beschuldigingen zouden voor de rechtbank worden gebracht en grotendeels worden bevestigd door het Openbaar Ministerie, mede dankzij de bijdrage van vele getuigen. Opnieuw als gevolg van hepatitis moest hij in 1986 een levertransplantatie ondergaan.

Op 3 april 2002, slechts 53 jaar oud, was Linda Boreman 'Lovelace' opnieuw betrokken bij een auto-ongeluk, waarbij ze ernstige inwendige bloedingen kreeg. Ze overleed in het ziekenhuis in Denver op 22 april 2002.