Cristiana Capotondi, biografie

 Cristiana Capotondi, biografie

Glenn Norton

Biografie

  • Het bioscoopdebuut
  • De jaren 2000
  • De jaren 2010
  • Cristiana Capotondi in 2010
  • De jaren 2020
  • Privéleven en curiosa

Cristiana Capotondi werd geboren op 13 september 1980 in Rome. Als jong meisje stapte ze in de acteerwereld: in 1992 verscheen ze in twee reclamespots voor de Italiaanse tv (Tegolino del Mulino Bianco en Kinder Colazione Più) en in een reclamespot voor de Duitse tv.

Zie ook: Biografie van Renato Rascel

Het jaar daarop maakte hij zijn debuut in een drama met 'Amico mio', waarin hij naast Massimo Dapporto speelde, terwijl hij in 1994 verscheen in een anti-drugsreclame van Marco Risi en in de tv-serie 'Italian Restaurant', samen met Nancy Brilli en Gigi Proietti.

Het bioscoopdebuut

In 1995 maakte ze haar filmdebuut in de komedie "Vacanze di Natale '95", waarin ze haar gezicht leende aan een meisje (de dochter van Massimo Boldi's personage) die verliefd wordt op de beroemde acteur Luke Perry (die zichzelf speelt); daarna werd ze zelfs geregisseerd door Nanni Loy in een reclamespot voor de Ape Cross, en vervolgens nam ze deel aan "SPQR", een televisieserie geproduceerd door Aurelio De Laurentiis waarin ze deals de dochter van het personage gespeeld door Antonello Fassari.

Op televisie werd ze vervolgens bekend door andere reclamespots: die van de Maxibon ijs uitgezonden tussen 1998 en 2000, geregisseerd door Daniele Luchetti en Luca Lucini en die, mede door de slagzin " Twee smaken zijn beter dan één "Ze maken ook de tegenspeelster, Stefano Accorsi, populair.

Altijd op het kleine scherm, Cristiana Capotondi Ze keerde terug naar het acteren naast Gigi Proietti in "Un nero per casa", en daarna zat ze in de cast van de miniseries "Anni '50" en "Anni '60", geregisseerd door Carlo Vanzina. Tussen 2000 en 2001 speelde ze in "Piovuto dal cielo", een TV-film van Josè Maria Sanchez waarin Stefania Sandrelli, Ben Gazzara en Lino Banfi ook speelden, en in "Angelo il custode", geregisseerd door Gianfrancesco Lazotti.

De jaren 2000

Nadat ze had samengewerkt met Laura Chiatti en Riccardo Scamarcio in de serie 'Compagni di scuola', ontmoette ze in 2002 Stefano Accorsi opnieuw in de tv-film 'Il giovane Casanova', geregisseerd door Giacomo Battiato; daarna speelde ze in 'La casa dell'angelo', van Giuliana Gamba. In 2004 verscheen ze in verschillende tv-producties: 'Part Time', een miniserie geregisseerd door Angelo Longoni, 'Virginia, la monaca di Monza', een film...geregisseerd door Alberto Sironi, 'Luisa Sanfelice', een miniserie geregisseerd door de gebroeders Taviani, en vooral 'Orgoglio', een Raiuno drama geregisseerd door Vittorio De Sisti en Giorgio Serafini.

In de bioscoop werkte ze echter voor Neri Parenti in 'Christmas in Love', naast Christian De Sica en Massimo Boldi (die weer zijn dochter speelde), en voor Eugenio Cappuccio in 'Volevo solo dormirle addosso', naast Giorgio Pasotti: voor deze twee films werd ze genomineerd voor de Nastri d'Argento als beste bijrolspeelster.

In 2005 afgestudeerden met onderscheiding La Sapienza Universiteit van Rome in Communicatiewetenschappen en nam deel aan het tweede seizoen van 'Pride' ('Pride hoofdstuk twee'), evenals aan de tv-film 'Le voyage de Louisa'. In 2006 keerde ze terug in het derde seizoen van 'Pride' ('Pride hoofdstuk drie') en zat ze in de cast van de miniserie 'Joe Petrosino'.

Op het witte doek speelde Cristiana Capotondi - samen met Giorgio Faletti en Nicolas Vaporidis - in een van de grote hits van het jaar, Fausto Brizzi's komedie 'Notte prima degli esami': ze speelde Claudia, in een rol die haar haar eerste David di Donatello nominatie opleverde als beste hoofdrolspeelster. Het jaar daarop speelde Cristiana in Volfango DeBiasi in 'Come tu mi vuoi' (opnieuw naast Nicolas Vaporidis) en voor Roberto Faenza in 'I Vicerè'.

In 2008 werd ze geregisseerd door Riccardo Milani in 'Rebecca, the First Wife', een miniserie die een remake voor het kleine scherm is van Hitchcocks beroemde meesterwerk, terwijl ze het jaar daarop deel uitmaakte van de cast van 'Ex', een koorkomedie opnieuw geregisseerd door Fausto Brizzi.

De jaren 2010

In 2010 keerde ze terug naar Gianfrancesco Lazotti in 'Dalla vita in poi', terwijl ze in Carlo Mazzacurati's 'La passione' speelde tegenover Silvio Orlando en Corrado Guzzanti; ze speelde ook in de korte film 'The Wholly Family', geregisseerd door Terry Gilliam.

Maar op televisie, Cristiana Capotondi Ze speelde prinses Sissi in een miniserie die maar liefst twaalf miljoen euro kostte en geregisseerd werd door Xaver Schwarzenberger: een rol waarvoor ze de Romy Schneider Prijs kreeg.

Cristiana Capotondi in 2010

In 2011, het jaar waarin ze de getuigenis en beschermvrouwe was van de 94e editie van de Giro d'Italia wielerwedstrijd, speelde Cristiana in Alessandro Genovesi's komedie 'La peggior settimana della mia vita', waar ze de vrouwelijke tegenspeelster was naast Fabio De Luigi, en in 'La kryptonite nella borsa', geregisseerd door Ivan Cotroneo: in deze komedie speelde ze de rol van Titina, dankzij welke ze werd genomineerd voor een Davidvan Donatello voor Beste Bijrol.

Zie ook: Biografie van Francesco Baracca

In 2012 probeerde ze de nasynchronisatie uit door haar stem te lenen aan het personage van Mavis (de dochter van graaf Dracula) voor de tekenfilm 'Hotel Transylvania'; op het witte doek speelde ze de hoofdrol in 'Il peggior Natale della mia vita', een vervolg op de komedie met De Luigi, opnieuw geregisseerd door Genovesi.

Het jaar daarop, Cristiana Capotondi is nog steeds in de nasynchronisatiekamer voor de film 'Educazione siberiana' van Gabriele Salvatores, waar ze de stem verleent aan de Britse actrice Eleanor Tomlinson, die de vrouwelijke hoofdpersoon Xenya speelt; ze neemt ook deel aan het debuut als regisseur van speelfilms van Giorgia Farina (in 'Amiche da morire', waarin ze samen met Claudia Gerini en Sabrina Impacciatore een van de drie hoofdrolspelers is) enPierfrancesco Diliberto, alias Pif (in 'La maffia uccide solo d'estate').

In 2014 maakte hij zijn televisiedebuut met de presentatie van een aflevering van de comedyshow 'Zelig' op Channel 5, samen met Giovanni Vernia.

Hij nam deel als gast aan de eerste aflevering van het eerste seizoen van Top Gear Italië in 2016. In hetzelfde jaar speelde hij de advocaat voor een Rai TV-film Lucia Annibali , geïnspireerd op het waargebeurde verhaal van de vrouw die met zuur werd verminkt door Albanese huurmoordenaars van haar ex-vriend Luca Varani (wat gebeurde in 2013). Begin 2021 is ze op tv met de biografische tv-film over het leven van Chiara Lubich In 2018 speelde ze in 'Nome di donna', een film van Marco Tullio Giordana over seksuele intimidatie.

De jaren 2020

Vanaf februari 2021 is ze een van de leden van de raad van bestuur van het Centro Sperimentale di Cinematografia, benoemd door de minister van Cultuur samen met haar collega's Guendalina Ponti en Andrea Purgatori .

Ze is altijd een groot voetbalfan geweest en werd in de herfst van 2018 verkozen tot vicevoorzitter van de Lega Pro: deze functie bekleedt ze tot begin 2021. Vanaf 5 augustus 2020 is ze delegatieleider van het nationale vrouwenelftal van Italië.

Privéleven en curiosa

Na een relatie van tien jaar met een man die niet in de showbusiness zat, kreeg ze een band met collega's. Nicolas Vaporidis e Primo Reggiani Van 2006 tot de zomer van 2021, 15 jaar lang, was ze verloofd met de ondernemer en voormalig tv-presentator Andrea Pezzi .

Op 16 september 2022 werd ze moeder toen ze beviel van Anna: het vaderschap wordt echter niet onthuld om privacyredenen.

Glenn Norton

Glenn Norton is een ervaren schrijver en een gepassioneerd kenner van alles wat met biografie, beroemdheden, kunst, film, economie, literatuur, mode, muziek, politiek, religie, wetenschap, sport, geschiedenis, televisie, beroemde mensen, mythen en sterren te maken heeft . Met een eclectisch scala aan interesses en een onverzadigbare nieuwsgierigheid begon Glenn aan zijn schrijfreis om zijn kennis en inzichten te delen met een breed publiek.Glenn studeerde journalistiek en communicatie en ontwikkelde een scherp oog voor detail en een talent voor boeiende verhalen. Zijn schrijfstijl staat bekend om zijn informatieve maar boeiende toon, waarbij hij moeiteloos de levens van invloedrijke figuren tot leven brengt en zich verdiept in verschillende intrigerende onderwerpen. Met zijn goed onderzochte artikelen wil Glenn lezers vermaken, onderwijzen en inspireren om het rijke tapijt van menselijke prestaties en culturele fenomenen te verkennen.Als een zelfbenoemde cinefiel en literatuurliefhebber heeft Glenn een griezelig vermogen om de impact van kunst op de samenleving te analyseren en te contextualiseren. Hij onderzoekt de wisselwerking tussen creativiteit, politiek en maatschappelijke normen en ontcijfert hoe deze elementen ons collectieve bewustzijn vormen. Zijn kritische analyse van films, boeken en andere artistieke uitingen biedt de lezer een frisse kijk en nodigt uit om dieper na te denken over de wereld van de kunst.Glenn's boeiende schrijfstijl reikt verder dan degebied van cultuur en actualiteit. Met een grote interesse in economie, verdiept Glenn zich in de innerlijke werking van financiële systemen en sociaal-economische trends. Zijn artikelen splitsen complexe concepten op in verteerbare stukken, waardoor lezers de krachten die onze wereldeconomie vormen, kunnen ontcijferen.Met een brede honger naar kennis, maken de diverse expertisegebieden van Glenn zijn blog een one-stop-bestemming voor iedereen die op zoek is naar goed afgeronde inzichten in een groot aantal onderwerpen. Of het nu gaat om het verkennen van de levens van iconische beroemdheden, het ontrafelen van de mysteries van oude mythen, of het ontleden van de impact van wetenschap op ons dagelijks leven, Glenn Norton is uw go-to-schrijver, die u door het uitgestrekte landschap van menselijke geschiedenis, cultuur en prestaties leidt. .