Biografie van Nicolas Sarkozy
Inhoudsopgave
Biografie - Supersarko van Europa
Nicolas Paul Stéphane Sarkozy de Nagy-Bocsa is geboren in Parijs op 28 januari 1955. Sinds 16 mei 2007 is hij de 23e president van de Franse Republiek, de zesde van de Vijfde Republiek. Hij is de eerste Franse president die geboren is na het einde van de Tweede Wereldoorlog en de eerste die geboren is uit buitenlandse ouders: zijn vader Pál Sárközy (later omgedoopt tot Paul Sarkozy) is een Hongaarse aristocraat.Zijn moeder Andrée Mallah is de dochter van een Sefardisch-Joodse arts uit Thessaloniki die zich bekeerde tot het katholicisme.
Nadat hij afstudeerde in de rechten met een specialisatie in privaatrecht en politieke wetenschappen aan de universiteit van Nanterre in Parijs, vervolgde hij zijn studie aan het 'Institut d'Etudes Politiques de Paris', maar behaalde geen postdoctorale graad vanwege zijn slechte resultaten in de studie Engels.
Zijn politieke carrière begon in 1974, toen hij deelnam aan de verkiezingscampagne van Jacques Chaban-Delmas, Gaullistisch kandidaat voor het presidentschap van de Republiek. In 1976 sloot hij zich aan bij de neogollistische partij die opnieuw werd opgericht door Jacques Chirac en sinds 2002 opging in de UMP (Unie voor een Volksbeweging).
Hij is advocaat sinds 1981; in 1987 was hij stichtend vennoot van het advocatenkantoor 'Leibovici-Claude-Sarkozy', daarna partner in het kantoor 'Arnaud Claude - Nicolas Sarkozy' sinds 2002.
Zie ook: Biografie van Phil CollinsSarkozy werd voor het eerst verkozen als parlementslid in 1988 (daarna herkozen in 1993, 1997, 2002). Hij was eerste burger van Neuilly-sur-Seine van 1983 tot 2002 en voorzitter van de algemene raad van Hauts-de-Seine in 2002 en 2004.
Van 1993 tot 1995 was hij gedelegeerd minister van Begroting. In de nasleep van de herverkiezing van Jacques Chirac in 2002 circuleerde de naam van Sarkozy als mogelijke nieuwe premier, maar Chirac gaf de voorkeur aan Jean-Pierre Raffarin.
Zie ook: Biografie van George PeppardSarkozy bekleedde de posten van minister van Binnenlandse Zaken, Economie, Financiën en Industrie. Hij nam ontslag op 26 maart 2007 toen hij besloot om zich in te zetten voor de presidentscampagne die hem in mei 2007 zou winnen van Ségolène Royal.
Vanwege zijn hyperactiviteit als staatshoofd, die meteen vanaf de eerste dag van zijn inauguratie tot uiting kwam, kreeg hij van kameraden en tegenstanders de bijnaam 'Supersarko'. Vanaf het begin werd duidelijk dat Sarkozy van plan was om het buitenlands beleid van de regering ten opzichte van de Verenigde Staten, dat onder het presidentschap van Chirac tot duidelijke internationale spanningen had geleid, structureel te wijzigen.
Aan het eind van het jaar lanceerde Sarkozy, samen met de Italiaanse premier Romano Prodi en de Spaanse premier Zapatero, officieel het ambitieuze project van de Mediterrane Unie.
Tijdens zijn carrière heeft Nicholas Sarkozy talrijke essays geschreven, evenals een biografie van Georges Mandel, een rechtschapen conservatief politicus die in 1944 werd vermoord door militieleden in opdracht van de nazi's. Als Frans staatshoofd is hij ook ex officio een van de twee co-prinsen van Andorra, grootmeester van het Legioen van Eer en kanunnik van de Basiliek van Sint Jan Lateranen.
Tussen november 2007 en januari 2008 werd er veel gesproken over zijn relatie met de Italiaanse model-zangeres Carla Bruni, die later op 2 februari 2008 zijn vrouw werd. Het is de eerste keer in de geschiedenis van de Franse Republiek dat een president trouwt tijdens zijn ambtstermijn. Voor hem was dat keizer Napoleon III en daarvoor Napoleon I.