Biografia - Supersarko of Europe

Nicolas Paul Stéphane Sarkozy de Nagy-Bocsa urodził się w Paryżu 28 stycznia 1955 r. Od 16 maja 2007 r. jest 23. prezydentem Republiki Francuskiej, szóstym V Republiki. Jest pierwszym prezydentem Francji urodzonym po zakończeniu II wojny światowej i pierwszym, który urodził się z zagranicznych rodziców: jego ojciec Pál Sárközy (później przemianowany na Paula Sarkozy'ego) jest węgierskim arystokratą.Naturalizowany Francuz, jego matka Andrée Mallah jest córką sefardyjskiego żydowskiego lekarza z Salonik, który przeszedł na katolicyzm.

Ukończył studia prawnicze ze specjalizacją w prawie prywatnym i naukach politycznych na Uniwersytecie Nanterre w Paryżu, a następnie kontynuował naukę w "Institut d'Etudes Politiques de Paris", ale nie uzyskał stopnia podyplomowego z powodu słabych wyników w nauce języka angielskiego.

Jego kariera polityczna rozpoczęła się w 1974 r., kiedy wziął udział w kampanii wyborczej Jacquesa Chaban-Delmasa, gaullistowskiego kandydata na prezydenta Republiki. W 1976 r. dołączył do neogollistowskiej partii założonej ponownie przez Jacquesa Chiraca i połączonej w UMP (Unia na rzecz Ruchu Ludowego) od 2002 roku.

Jest prawnikiem od 1981 r.; w 1987 r. był partnerem-założycielem firmy prawniczej "Leibovici-Claude-Sarkozy", a następnie od 2002 r. partnerem w firmie "Arnaud Claude - Nicolas Sarkozy".

Sarkozy został po raz pierwszy wybrany na posła w 1988 r. (następnie ponownie wybrany w 1993, 1997 i 2002 r.) Był pierwszym obywatelem Neuilly-sur-Seine w latach 1983-2002 i przewodniczącym rady generalnej Hauts-de-Seine w 2002 i 2004 r.

W latach 1993-1995 był ministrem ds. budżetu. Po reelekcji Jacquesa Chiraca w 2002 r. nazwisko Sarkozy'ego było wymieniane jako prawdopodobny nowy premier, jednak Chirac wolał Jeana-Pierre'a Raffarina.

Sarkozy zajmował stanowiska ministra spraw wewnętrznych, gospodarki, finansów i przemysłu. Podał się do dymisji 26 marca 2007 r., kiedy zdecydował się zaangażować w kampanię prezydencką, w której wygrał z Ségolène Royal (maj 2007 r.).

Ze względu na swoją nadpobudliwość jako głowa państwa, którą wykazał od pierwszego dnia inauguracji, został nazwany "Supersarko" zarówno przez towarzyszy, jak i przeciwników. Od samego początku zamiar Sarkozy'ego, aby strukturalnie zmienić politykę zagraniczną rządu wobec Stanów Zjednoczonych, która za prezydentury Chiraca spowodowała oczywiste napięcia międzynarodowe, stał się jasny.

Pod koniec roku Sarkozy, wraz z premierem Włoch Romano Prodim i premierem Hiszpanii Zapatero, oficjalnie zainaugurował ambitny projekt Unii Śródziemnomorskiej.

W swojej karierze Nicholas Sarkozy napisał wiele esejów, a także biografię Georges'a Mandela, prawego konserwatywnego polityka, który został zamordowany w 1944 r. przez bojówkarzy na rozkaz nazistów. Jako głowa państwa francuskiego jest także z urzędu jednym z dwóch współksiążąt Andory, Wielkim Mistrzem Legii Honorowej i kanonikiem Bazyliki św.

W okresie od listopada 2007 r. do stycznia 2008 r. wiele mówiło się o jego związku z włoską modelką i piosenkarką Carlą Bruni, która 2 lutego 2008 r. została jego żoną. Jest to pierwszy przypadek w historii Republiki Francuskiej, kiedy prezydent żeni się podczas swojej kadencji. Przed nim zdarzyło się to cesarzowi Napoleonowi III, a wcześniej Napoleonowi I.