Biografie - Liefde voor armoede en de natuur

Franciscus van Assisi werd geboren in Assisi tussen december 1181 en september 1182. Sommigen geven 26 september 1182 aan als de waarschijnlijke datum van zijn geboorte. Zijn vader, Pietro Bernardone dei Moriconi, is een rijke handelaar in stoffen en specerijen, terwijl zijn moeder, Pica Bourlemont, van adellijke afkomst is. Volgens de legende werd Franciscus verwekt tijdens een reis naar het Heilige Land door het echtpaar, dat op dat moment op weg was naar hetHij werd gedoopt door zijn moeder Giovanni, maar zijn naam werd veranderd in Francesco bij de terugkeer van zijn vader, die op zakenreis was naar Frankrijk.

Hij studeert Latijn en de volkstaal, muziek en poëzie en zijn vader leert hem ook Frans en Provençaals met de bedoeling hem in zaken te leiden. Als tiener werkt hij al achter de toonbank van het atelier van zijn vader. Op twintigjarige leeftijd neemt hij deel aan de oorlog die de steden Assisi en Perugia tegen elkaar opzet. Het leger waarin Franciscus vecht, wordt verslagen en hij blijft gevangene.De gevangenschap is lang en zwaar en hij keert ernstig ziek terug naar huis. Eenmaal hersteld dankzij de zorg van zijn moeder, vertrekt hij weer in het spoor van Gualtiero da Brienne, richting het zuiden. Maar onderweg krijgt hij zijn eerste verschijning, die hem ertoe aanzet zijn leven als soldaat op te geven en terug te keren naar Assisi.

Zijn bekering begon in 1205. Verschillende episodes uit deze periode worden verteld: van die waarin hij in 1206 zijn kleren verruilde voor die van een Romeinse bedelaar en begon te bedelen voor de Sint-Pietersbasiliek tot de beroemde ontmoeting met de melaatse op de vlakte voor Assisi. Vrienden die in hem niet langer de vrolijke metgezel van eentijd laat hem in de steek en zijn vader, die zich begint te realiseren hoe ongegrond zijn aspiraties voor hem zijn, komt in open conflict met hem.

Franciscus mediteert op het platteland rond Assisi en op een dag, terwijl hij bidt in het kerkje van San Damiano, komt het kruisbeeld tot leven om hem te vragen de verwoeste kerk te repareren. Om aan het goddelijke verzoek te voldoen, laadt hij een paard met stof uit de werkplaats van zijn vader en verkoopt het. Dan realiseert hij zich dat de opbrengst niet genoeg is en verkoopt hij zelfs het paard. Na deze episodeDe botsing met zijn vader wordt steeds heviger, totdat Petrus besluit hem te onterven. Maar Franciscus doet op het openbare plein van Assisi afstand van het bezit van zijn vader: het is 12 april 1207.

Vanaf dat moment verlaat hij Assisi en gaat naar Gubbio, waar hij net buiten de stadsmuren de confrontatie aangaat met de verschrikkelijke wolf die de inwoners van de stad angst aanjaagt. Hij slaagt erin het woeste dier te temmen door er simpelweg tegen te praten. Dit brengt wat wordt beschouwd als zijn eerste wonder.

Franciscus naaide zichzelf een hemd van ruwe stof, in de taille vastgebonden met een koord met drie knopen, droeg sandalen en bleef in Gubbio tot eind 1207. Hij had altijd een tas vol metselaarsgereedschap bij zich, waarmee hij persoonlijk het kerkje van San Damiano en de Porziuncola van Santa Maria degli Angeli restaureerde, wat zijn thuis werd. Dit was de periodewaarin hij de eerste schetsen maakte van wat later de Franciscaanse Regel zou worden. De lezing van het Evangelie van Matteüs, hoofdstuk X, inspireerde hem om het letterlijk te nemen. De inspirerende passage zegt: " Haal geen goud, zilver of geld voor je zakken, geen reistas, geen twee tunieken, geen schoenen, zelfs geen wandelstok, want de arbeider heeft recht op zijn levensonderhoud! ".

De eerste officiële discipel van Franciscus was Bernardo da Quintavalle, een magistraat, later gevolgd door Pietro Cattani, een kanunnik en doctor in de rechten. Bij deze eerste twee discipelen voegden zich Egidio, een boer, Sabatino, Morico, Filippo Longo, priester Silvestro, Giovanni della Cappella, Barbaro en Bernardo Vigilante en Angelo Tancredi. In totaal telde de volgelingen van Franciscus twaalf, net als de apostelen vanJezus. Ze kiezen eerst de Porziuncola en daarna de Tugurio van Rivotorto als hun klooster.

De Franciscaanse orde werd officieel geboren in juli 1210, dankzij paus Innocentius III. De belangrijkste regel van de Franciscaanse orde is absolute armoede: de broeders mogen niets bezitten. Alles wat ze nodig hebben, inclusief onderdak, moeten ze schenken. De Benedictijnen gaven de Franciscanen een dak boven hun hoofd in ruil voor een mand vis per jaar,verleent hen de Portiuncula voor eeuwig gebruik.

In 1213 vertrok Franciscus van Assisi op een missie, eerst naar Palestina, daarna naar Egypte, waar hij de sultan Melek el-Kamel ontmoette, en ten slotte naar Marokko. Een van zijn reizen bracht hem tot aan het heiligdom van Sint Jacobus van Compostela in Spanje, maar hij werd gedwongen om terug te keren vanwege zijn verslechterende gezondheid.

In 1223 wijdde hij zich aan het herschrijven van de regel van de orde, waarvoor hij de hele herfst nodig had. Helaas raakten broeder Leo en broeder Bonifatius hem kwijt, maar Franciscus ging gewillig weer aan het werk. Het was paus Honorius III die de regel van de Franciscanen erkende als wet voor de Heilige Kerk.

In december 1223 organiseerde Franciscus ook de eerste kerststal in een grot, die nu wordt beschouwd als de eerste kerststal in de geschiedenis. Het jaar daarop verrichtte hij het wonder van water dat uit een rots gutste en ontving hij de stigmata.

Ondanks zijn vermoeidheid en lichamelijk lijden componeerde hij ook de beroemde 'Canticle of the Creatures', die hielp hem in de collectieve verbeelding in te wijden als de broeder die preekt tot de vogels.

Ondertussen gaat zijn gezondheid steeds verder achteruit: hij is zelfs bijna blind. Franciscus van Assisi sterft in zijn kerkje van de Portiuncula op 3 oktober 1226 op slechts 44-jarige leeftijd.

Op 16 juli 1228 werd hij heilig verklaard door paus Gregorius IX.