Biografia - GialloParma

Alberto Bavilacqua, znany i odnoszący sukcesy gawędziarz, alchemik wyobraźni, na którego ścieżkach umiejętnie prowadzi sprzeczności rzeczywistości, w ciągłej grze wymiany, urodził się w Parmie 27 czerwca 1934 r. Od najmłodszych lat przyciągał uwagę Leonardo Sciascii, który zlecił mu opublikowanie pierwszego zbioru opowiadań "La polvere sull'erba" (1955).

Jako poeta zadebiutował w 1961 r., publikując "L'amicizia perduta" (Utracona przyjaźń). Międzynarodowy sukces przyniosła mu jednak słynna "La Califfa" (1964), która stała się filmem (wyreżyserowanym przez niego) z udziałem Ugo Tognazziego i Romy Schneider. Główna bohaterka, Irene Corsini, w swojej witalistycznej wibracji między zaciętością a porzuceniem, inauguruje galerię wielkich postaci kobiecych Bevilacqua, podczas gdyAnnibale Doberdò uosabia emblematyczną postać przemysłowca z włoskiej prowincji lat 60-tych.

Jedną z najważniejszych powieści dekady jest "Questa specie d'amore" (Ten rodzaj miłości) (1966, nagroda Campiello), w której niezgoda między wezwaniem jego ojczyzny, prowincji Parmy, a zaangażowaniem życia w stolicy wstrząsa niespokojnym sumieniem intelektualnego bohatera; temat wszechobecny w beletrystyce Bevilacqua, wraz z historią miłosnej pasji i liryczną atmosferą,wizjonerski i fantastyczny, cielesny dzięki gęstemu stylowi, który nie jest obcy ostrożnemu eksperymentalizmowi językowemu.

Z prowincjonalnej epopei swoich wielkich i drobnych bohaterów Bevilacqua stworzył już wspaniały fresk w "Una città in amore" (1962, ponownie opublikowany w nowym szkicu w 1988 r.). Zaangażowany intelektualista, obecny we włoskim życiu od wczesnych lat sześćdziesiątych, dziennikarz krytykujący obyczaje, polemista, działalność Bevilacqua jako Alberto Bevilacqua Jego produkcja narracyjna, której zawsze towarzyszył wielki sukces, zdobyła również wiele nagród, w tym uznanie głównych włoskich nagród literackich: wśród nagrodzonych tytułów są "L'occhio del gatto" (1968, Premio Strega), "Un viaggio misterioso" (1972, Premio Bancarella) i "I sensi incantati" (1991, Premio Bancarella).

Intensywna i ciągła, zawsze równoległa i nigdy nie podporządkowana jego działalności jako gawędziarza, poetycka produkcja Bevilacqua jest zebrana w dziełach: "La crudeltà" (1975), "Immagine e somiglianza" (1982), "Vita mia" (1985), "Il corpo desiderato" (1988), "Messaggi segreti" (1992) i "Piccole questioni di eternità" (Einaudi 2002). Prace Bevilacqua były szeroko tłumaczone w Europie, Stanach Zjednoczonych, Europie, Stanach Zjednoczonych i Stanach Zjednoczonych.Stany Zjednoczone, Brazylia, Chiny i Japonia. Jak skutecznie napisał Maurizio Cucchi " Miłość i erotyzm, świadomość nierozerwalnych więzi nie tylko z ojczyzną, ale także z rodzicami, to kolejne niezbywalne elementy jego poezji, której tendencja, widoczna także w najnowszym zbiorze ("Legami di sangue"), wydaje się polegać na nieustannym przywoływaniu do teraźniejszości sugestii, wydarzeń i sytuacji zaczerpniętych z pamięcinawet zdalnie ".

Alberto Bevilacqua Zmarł 9 września 2013 r. w wieku 79 lat po długiej chorobie. Pozostawił swoją partnerkę, aktorkę i pisarkę Michela Miti (Michela Macaluso).