Βιογραφία - La Divina

Η Μαρία Κάλλας (κατά κόσμον Μαρία Άννα Σεσίλια Σοφία Καλογεροπούλου), η αδιαμφισβήτητη βασίλισσα της όπερας, γνωστή κατά καιρούς ως Ντίβα, Divina, Θεά και άλλα παρόμοια, γεννήθηκε πιθανότατα στις 2 Δεκεμβρίου 1923, αν και η γέννησή της περιβάλλεται από ουσιαστικό μυστήριο (κάποιοι λένε ότι έγινε στις 3 ή 4 Δεκεμβρίου). Το μόνο σίγουρο είναι η πόλη, η Νέα Υόρκη, η 5η Λεωφόρος, όπου ζούσαν οι γονείς της.γονείς - ο Γιώργος Καλογερόπουλος και η Ευαγγελία Δημητριάδη - ελληνικής καταγωγής.

Η προέλευση αυτής της σύγχυσης σχετικά με τις ημερομηνίες είναι ότι οι γονείς προφανώς ήθελαν ένα αγόρι για να αναπληρώσουν την απώλεια του γιου τους Βασίλι, ο οποίος πέθανε σε επιδημία τύφου όταν ήταν μόλις τριών ετών. Τόσο πολύ που όταν η μητέρα έμαθε ότι είχε γεννήσει ένα κορίτσι, δεν ήθελε καν να το δει τις πρώτες ημέρες, ενώ ο πατέρας δεν μπήκε καν στον κόπο να την δηλώσειστο ληξιαρχείο.

Η παιδική της ηλικία ήταν σε κάθε περίπτωση ειρηνική, όπως πολλών κοριτσιών της ηλικίας της, αν και πριν από αυτό, όταν ήταν μόλις πέντε ετών, ένα τραγικό γεγονός απείλησε να της χαλάσει τη ζωή: χτυπημένη από αυτοκίνητο στην 192η οδό στο Μανχάταν, έπεσε σε κώμα για είκοσι δύο ημέρες πριν συνέλθει.

Η Μαίρη είχε μια εξάχρονη μεγαλύτερη αδελφή, την Τζάκι, γνωστή ως Τζάκι, την αγαπημένη της οικογένειας (μια μοναδική μοίρα... Τζάκι θα ήταν το παρατσούκλι της Ζακλίν Κένεντι, της γυναίκας που θα της έπαιρνε τον σύντροφό της). Η Τζάκι απολάμβανε κάθε προνόμιο, όπως το να παίρνει μαθήματα τραγουδιού και πιάνου, μαθήματα που η Μαίρη ήταν υποχρεωμένη να ακούει μόνο πίσω από την πόρτα. Η διαφορά ήταν ότι εκείνηΉταν σε θέση να μάθει αμέσως ό,τι μάθαινε με τόση δυσκολία η αδελφή της. Δεν είναι τυχαίο ότι, σε ηλικία μόλις έντεκα ετών, συμμετείχε στη ραδιοφωνική εκπομπή "L'ora del dilettante", τραγουδώντας το "La Paloma" και κερδίζοντας το δεύτερο βραβείο.

Η Μαρία καλλιέργησε το πάθος της για το μπελκάντο ακόμη και όταν η μητέρα της, μετά το διαζύγιό της, αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα, παίρνοντας το κορίτσι μαζί της.

Το 1937, εισήχθη στο Ωδείο Αθηνών και, παράλληλα, τελειοποίησε τα ελληνικά και τα γαλλικά της. Τα χρόνια αυτά δεν θα ήταν εύκολα για τη νεαρή Κάλλας: η δυστυχία της κατοχής και της πείνας και, στη συνέχεια, η κατάκτηση, μετά τον πόλεμο, της ελευθερίας, μιας επιτέλους ειρηνικής και άνετης ζωής. Οι πρώτες της επιτυχίες ήταν στην Ελλάδα: "Cavalleria Rusticana" στο ρόλο της Santuzza καιστη συνέχεια η "Tosca", το μελλοντικό του άλογο.

Η Κάλλας, όμως, έχει στην καρδιά της τη Νέα Υόρκη και, κυρίως, τον πατέρα της: η επιστροφή στις Ηνωμένες Πολιτείες για να τον αγκαλιάσει και, κυρίως, λόγω του φόβου ότι θα της αφαιρεθεί η αμερικανική υπηκοότητα, είναι ο πρωταρχικός της στόχος. Έτσι, απλώνει το χέρι στον πατέρα της: θα είναι δύο όχι ιδιαίτερα ευτυχισμένα χρόνια (καλλιτεχνικών δόξων) που θα οδηγήσουν τη Μαρία Κάλλας, για άλλη μια φορά, στην "απόδραση". Είναι 27 Ιουνίου 1947 και ο προορισμός είναιΙταλία.

Η Κάλλας εγκαταλείπει τις Ηνωμένες Πολιτείες ' ακόμα φτωχοί στο βαρέλι "Μαζί της είναι η Λουίζα Μπαγκαρότσι, σύζυγος ενός Αμερικανού ιμπρεσάριου, και ο τραγουδιστής Νικόλα Ρόσι-Λεμένι. Ο προορισμός είναι η Βερόνα, όπου η Μαρία Κάλλας λέγεται ότι γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, τον Τζιοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι, λάτρη των έργων τέχνης και του καλού φαγητού. 37 χρόνια διαφορά τους χώρισαν και η Κάλλας ίσως να μην αγάπησε ποτέ τον άνδρατην οποία παντρεύτηκε στις 21 Απριλίου 1949.

Η Ιταλία φέρνει τύχη στη σμιλευόμενη σοπράνο. Η Βερόνα, το Μιλάνο, η Βενετία έχουν το προνόμιο να ακούσουν την "Τζοκόντα", το "Tristano e Isotta", τη "Νόρμα", το "I Puritani", την "Αΐντα", το "I Vespri siciliani", το "Il Trovatore" κ.ο.κ. Γεννιούνται σημαντικές φιλίες, θεμελιώδεις για την καριέρα και τη ζωή της. Ο Antonio Ghiringhelli, επιθεωρητής της Σκάλας, ο Wally και ο Arturo Toscanini. Ο διάσημος μαέστροςτης ορχήστρας ήταν τόσο εντυπωσιασμένος από τη φωνή της σπουδαίας σοπράνο που ήθελε να τη διευθύνει στον "Μάκβεθ", αλλά το αριστούργημα του Βέρντι, δυστυχώς, δεν ανέβηκε στη Σκάλα.

Η Callas μιλώντας για τη Renata Tebaldi δήλωσε: ". Όταν θα μπορούμε να τραγουδήσουμε τη Βαλκυρία και τους Πουριτανούς δίπλα-δίπλα, τότε θα μπορεί να γίνει σύγκριση. Μέχρι τότε θα είναι σαν να συγκρίνουμε την Coca Cola με τη σαμπάνια ".

Νέοι έρωτες, νέα πάθη μπήκαν στη ζωή της Κάλλας (όχι μόνο καλλιτεχνικά): ο Λουτσίνο Βισκόντι που τη σκηνοθέτησε στο Μιλάνο, το 1954, στο "Vestale" του Σποντίνι, ο Παζολίνι (στον οποίο η Κάλλας έγραψε πολλές επιστολές για να τον παρηγορήσει για την απόδραση του Νινέτο Νταβόλι), ο Ζεφιρέλι, ο Τζουζέπε ντι Στέφανο.

Η Ιταλία δεν είναι η μόνη πατρίδα της διάσημης σοπράνο. Οι θρίαμβοι και οι ενθουσιώδεις επευφημίες διαδέχονται η μία την άλλη σε όλο τον κόσμο: Λονδίνο, Βιέννη, Βερολίνο, Αμβούργο, Στουτγάρδη, Παρίσι, Νέα Υόρκη (Metropolitan), Σικάγο, Φιλαδέλφεια, Ντάλας, Κάνσας Σίτι. Η φωνή της μαγεύει, συγκινεί, εκπλήσσει. Η τέχνη, το κουτσομπολιό και η κοσμικότητα είναι συνυφασμένα με τη ζωή της Μαρίας Κάλλας.

Το 1959 είναι η χρονιά του χωρισμού της από τον σύζυγό της. Χάρη στη φίλη της Έλσα Μάξγουελ, μια Αμερικανίδα δισεκατομμυριούχο, γνωρίζει τον Έλληνα εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση. Ο έρωτάς τους θα είναι καταστροφικός " άσχημο και βίαιο "Χρόνια πάθους, αχαλίνωτου έρωτα, πολυτέλειας και καταρράκωσης. Ένας άντρας που θα έκανε την Κάλλας να υποφέρει πολύ.

Από την ένωσή τους γεννήθηκε ένα παιδί, ο Όμηρος, που έζησε μόνο λίγες ώρες και που ίσως άλλαξε την πορεία της ιστορίας της αγάπης τους.

Μετά το 1964, άρχισε η παρακμή της τραγουδίστριας, αν και ίσως περισσότερο σε ψυχολογικό παρά σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης την εγκατέλειψε για τη Ζακλίν Κένεντι. Η είδηση έφτασε σε αυτήν μέσω των εφημερίδων σαν ένα τρομερό χτύπημα και από τότε ήταν μια συνεχής κάθοδος στη λήθη. Η φωνή της άρχισε να χάνει τη λάμψη και την έντασή της, οπότε η "θεία" αποσύρθηκε από τον κόσμο και κατέφυγε στοΠαρίσι.

Πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου 1977 σε ηλικία μόλις 53 ετών. Δίπλα της ήταν ένας μπάτλερ και η Μαρία, η πιστή οικονόμος.

Μετά το θάνατό της, τα ρούχα της Μαρίας Κάλλας, όπως και εκείνα της Marguerite Gautier, δημοπρατήθηκαν στο Παρίσι. Τίποτα δεν έμεινε από αυτήν: ακόμη και οι στάχτες της διασκορπίστηκαν στο Αιγαίο. Ωστόσο, υπάρχει μια πλάκα στη μνήμη της στο νεκροταφείο Pere Lachaise στο Παρίσι (όπου έχουν ταφεί πολλά άλλα σημαντικά ονόματα της πολιτικής, της επιστήμης, της ψυχαγωγίας, του κινηματογράφου και της μουσικής).

Η φωνή του, που έδωσε ζωή με μοναδικό τρόπο σε τόσους πολλούς τραγικούς και δυστυχισμένους χαρακτήρες, παραμένει στις ηχογραφήσεις.