Biografie - La Divina

Maria Callas (geboren als Maria Anna Cecilia Sofia Kalogeropoulos), de onbetwiste koningin van de opera, van tijd tot tijd bekend als Diva, Divina, Godin en dergelijke, werd hoogstwaarschijnlijk geboren op 2 december 1923, hoewel haar geboorte omgeven is door een groot mysterie (sommigen zeggen dat het op 3 of 4 december was). De enige zekerheid is de stad, New York, Fifth Avenue, waar haar ouders woonden.ouders - Georges Kalogheropoulos en Evangelia Dimitriadis - van Griekse afkomst.

De oorsprong van deze verwarring over data is dat de ouders blijkbaar een jongen wilden om het verlies van hun zoon Vasily goed te maken, die stierf in een tyfusepidemie toen hij slechts drie jaar oud was. Zozeer zelfs dat toen de moeder hoorde dat ze was bevallen van een meisje, ze haar de eerste paar dagen niet eens wilde zien, terwijl de vader niet eens de moeite nam om haar te registrerenbij de burgerlijke stand.

Haar jeugd was in ieder geval vredig, zoals die van veel meisjes van haar leeftijd, hoewel daarvoor, toen ze nog maar vijf jaar oud was, een tragische gebeurtenis haar leven dreigde te breken: aangereden door een auto op 192nd street in Manhattan, lag ze tweeëntwintig dagen in coma voordat ze herstelde.

Mary had een zes jaar oude oudere zus, Jakinthy, bekend als Jackie, de favoriet in de familie (een bijzonder lot... Jackie zou de bijnaam worden van Jacqueline Kennedy, de vrouw die haar partner van haar zou afnemen). Jackie genoot van alle privileges, zoals het volgen van zang- en pianolessen, lessen die Mary alleen verplicht was om van achter de deur aan te horen. Het verschil was dat zijHet is geen toeval dat ze al op elfjarige leeftijd meedeed aan het radioprogramma 'L'ora del dilettante', waar ze 'La Paloma' zong en de tweede prijs won.

Maria cultiveerde haar passie voor bel canto zelfs toen haar moeder, na haar scheiding, besloot terug te keren naar Griekenland en het meisje meenam.

In 1937 ging ze naar het conservatorium van Athene en perfectioneerde ze tegelijkertijd haar Grieks en Frans. Het zouden geen gemakkelijke jaren worden voor de jonge Callas: de ellende van de bezetting en de honger, en dan de verovering, na de oorlog, van de vrijheid, van een eindelijk vredig en comfortabel bestaan. Haar eerste successen waren in Griekenland: 'Cavalleria Rusticana' in de rol van Santuzza en 'Cavalleria Rusticana' in de rol van Santuzza.dan 'Tosca', zijn toekomstige strijdros.

Callas heeft echter New York en vooral haar vader in haar hart gesloten: terugkeren naar de Verenigde Staten om hem te omhelzen en vooral uit angst dat haar het Amerikaanse staatsburgerschap zou worden ontnomen, is haar voornaamste doel. Dus reikt ze haar vader de hand: het zullen twee niet bepaald gelukkige jaren (van artistieke glorie) zijn die Maria Callas er opnieuw toe zullen aanzetten te "ontsnappen". Het is 27 juni 1947 en de bestemming isItalië.

Callas verlaat de Verenigde Staten ' nog steeds arm in het vat "Met haar zijn Luisa Bagarotzy, de vrouw van een Amerikaanse impresario, en de zanger Nicola Rossi-Lemeni. De bestemming is Verona, waar Maria Callas naar verluidt haar toekomstige man heeft ontmoet, Giovanni Battista Meneghini, een liefhebber van kunstwerken en lekker eten. 37 jaar verschil scheidden hen, en Callas heeft misschien nooit van de man gehouden....met wie hij trouwde op 21 april 1949.

Italië brengt geluk voor de beitelende sopraan. Verona, Milaan, Venetië hebben het voorrecht om haar 'Gioconda', 'Tristano e Isotta', 'Norma', 'I Puritani', 'Aida', 'I Vespri siciliani', 'Il Trovatore' enzovoort te horen. Er ontstaan belangrijke vriendschappen, fundamenteel voor haar carrière en leven. Antonio Ghiringhelli, superintendent van La Scala, Wally en Arturo Toscanini. De beroemde maestrovan het orkest was zo verbaasd over de stem van de grote sopraan dat hij haar wilde dirigeren in 'Macbeth', maar Verdi's meesterwerk werd helaas niet opgevoerd in La Scala.

Callas over Renata Tebaldi: '. Als we de Valkyrie en de Puriteinen naast elkaar kunnen zingen, dan kan er een vergelijking worden gemaakt. Tot die tijd is het net als Coca Cola met champagne vergelijken ".

Nieuwe liefdes, nieuwe passies deden hun intrede in Callas' leven (niet alleen artistiek): Luchino Visconti die haar in 1954 in Milaan regisseerde in Spontini's 'Vestale', Pasolini (aan wie Callas talloze brieven schreef om hem te troosten voor de ontsnapping van Ninetto Davoli), Zeffirelli, Giuseppe di Stefano.

Italië is niet de enige thuisbasis van de beroemde sopraan. Triomfen en enthousiaste bijval volgen elkaar op over de hele wereld: Londen, Wenen, Berlijn, Hamburg, Stuttgart, Parijs, New York (Metropolitan), Chicago, Philadelphia, Dallas, Kansas City. Haar stem betovert, ontroert, verbaast. Kunst, roddels en wereldsheid zijn verweven in het leven van Maria Callas.

1959 is het jaar van haar breuk met haar man. Dankzij haar vriendin Elsa Maxwell, een Amerikaanse miljardair, ontmoet ze de Griekse reder Aristoteles Onassis. Het wordt een destructieve liefde " lelijk en gewelddadig "Jaren van passie, van ongebreidelde liefde, van luxe en afbrokkeling. Een man die Callas veel pijn zou doen.

Uit hun verbintenis werd een kind geboren, Homer, dat maar een paar uur leefde en dat misschien de loop van hun liefdesverhaal zou veranderen.

Na 1964 begon de neergang van de zangeres, hoewel misschien meer in psychologische zin dan in artistieke zin. Aristoteles Onassis verliet haar voor Jacqueline Kennedy. Het nieuws bereikte haar via de kranten als een vreselijke klap en vanaf dat moment was het een voortdurende afdaling in de vergetelheid. Haar stem begon zijn glans en intensiteit te verliezen, dus trok 'de goddelijke' zich terug uit de wereld en zocht haar toevlucht inParijs.

Ze stierf op 16 september 1977 op slechts 53-jarige leeftijd, met naast haar een butler en Maria, de trouwe huishoudster.

Na haar dood werden de kleren van Maria Callas, net als die van Marguerite Gautier, geveild in Parijs. Er is niets van haar overgebleven: zelfs haar as werd uitgestrooid in de Egeïsche Zee. Er is echter een gedenkplaat ter nagedachtenis aan haar op de begraafplaats Pere Lachaise in Parijs (waar veel andere belangrijke namen uit de politiek, wetenschap, entertainment, film en muziek begraven liggen).

Zijn stem, die op een unieke manier leven gaf aan zoveel tragische en ongelukkige personages, blijft in de opnames.