Leonardo Nascimento de Araújo, biografie
Inhoudsopgave
Biografie - Meneghine banken
- De jaren 2000
- De jaren 2010
Leonardo Nascimento de Araújo, in de sportwereld bekend onder zijn verkorte naam Leonardo werd geboren in Niterói, in de Braziliaanse staat Rio de Janeiro, op 5 september 1969.
Zijn carrière als profvoetballer begon in 1987 bij Flamengo, waarmee hij op achttienjarige leeftijd debuteerde in het Braziliaanse kampioenschap. Hij was nog geen zeventien toen hij de kans kreeg om naast zijn idool Zico en internationaal bekende spelers als Leandro, Bebeto en Renato Gaúcho te spelen; samen met deze geweldige spelers won hij zijn eerste kampioenschap.Van 1990 tot 1991 speelde Leonardo voor São Paulo, waarmee hij in 1991 de Braziliaanse titel won.
Daarna verhuisde hij naar het Spaanse Valencia. In 1993 keerde hij terug naar Brazilië om weer bij São Paulo te spelen; hij won de Libertadores Cup en de Intercontinental Cup: de laatste trofee werd gewonnen door Milan, zijn toekomstige team, in Tokio te verslaan.
Met de Braziliaanse nationale ploeg won hij in 1994 de Wereldbeker in de Verenigde Staten, door Italië in de finale te verslaan op strafschoppen, onder leiding van Arrigo Sacchi. Daarna verhuisde hij naar Japan om te spelen voor de Kashima Antlers, een team van de nieuw gevormde J. League waarin zijn vriend Zico ook speelde.
In 1996 werd Leonardo gekocht door de Franse club Paris Saint-Germain, waarmee hij de finale van de Beker voor Bekerwinnaars bereikte.
Het was toen AC Milan die hem in hun team wilden, dus tekenden ze hem in de zomer van 1997: hij bleef in het team tot 2001, speelde 96 competitiewedstrijden, scoorde 22 doelpunten en won de Scudetto 1998-1999 als een absolute hoofdrolspeler (hij scoorde 12 doelpunten in 27 optredens).
De jaren 2000
Aan het einde van het seizoen 2000-2001 besloot hij terug te keren naar zijn geboorteland, waar hij eerst voor São Paulo en daarna voor Flamengo speelde. Na diverse blessures overwoog hij verschillende keren om met competitievoetbal te stoppen, maar in oktober 2002 besloot hij verrassend genoeg om weer te gaan voetballen, toen AC Milan hem nog steeds terug wilde. De nieuwe Italiaanse ervaring was echter van korte duur en in maartvan 2003 beëindigt zijn spelerscarrière.
Naast Portugees, Engels, Spaans en Frans (en een beetje Japans) spreekt hij perfect Italiaans.
Zijn reputatie als voetballer is minstens zo goed als zijn reputatie als fatsoenlijk mens, vooral vanwege de vele humanitaire initiatieven waar hij in de loop der jaren bij betrokken is geweest. In 1999 richtte hij in Brazilië de Fundação Gol de Letra op. Hij is verbonden gebleven met het Milanese milieu, zozeer zelfs dat hij tot mei 2006 directeur was van de Milan Foundation.
Zie ook: Biografie van David HasselhoffLeonardo Nascimento de Araujo
Na het voetballen werkt hij als consultant voor de voetbalmarkt: hij is directeur technische operaties van Milan, hij werkt als waarnemer in Zuid-Amerika en hij heeft geholpen om verschillende jongeren naar Italië te halen die later fenomenen bleken te zijn, zoals Kaka, Pato en Thiago Silva.
Leonardo werd officieel Italiaans staatsburger in 2008. Eind mei 2009 kondigde Rossoneri-bestuurder Adriano Galliani aan dat Leonardo zelf de nieuwe coach zou worden ter vervanging van Carlo Ancelotti.
Hij maakte zijn debuut op 22 augustus 2009. Op 21 oktober 2009 won AC Milan onder zijn leiding voor het eerst in de geschiedenis tegen Real Madrid in het Spaanse Santiago Bernabéu stadion (3-2).
Zie ook: Biografie van Edouard ManetEchter, op 14 mei 2010, na het bereiken van directe kwalificatie voor de Champions League, kondigde Leonardo zijn afscheid van de Rossoneri aan, dat inging aan het einde van het seizoen. Achter de beslissing om de club waaraan hij het meest gehecht was te verlaten zaten sterke misverstanden met president Silvio Berlusconi.
Toen Rafael Benitez halverwege het kampioenschap vertrok, belde Massimo Moratti, een groot bewonderaar van Leonardo, hem op om hem aan te bieden het andere Milanese team te leiden: zo werd Leonardo, als kerstcadeau, op 24 december 2010 de nieuwe coach van F.C. Inter. Hier bleef hij één seizoen.
De jaren 2010
Op 13 juli 2011 werd hij benoemd tot sportief directeur van Paris Saint-Germain. Eind mei 2013 werd hij voor veertien maanden gediskwalificeerd door de tuchtcommissie van de LFP vanwege een schouderstoot tegen scheidsrechter Castro aan het einde van de wedstrijd Paris Saint-Germain-Valenciennes (gespeeld een paar weken eerder).
Sinds de tweede helft van 2015 werkt hij als columnist bij Sky Sport. Voor het sportseizoen 2016/2017 is hij ook regelmatig te gast bij Sky Sport op zondagavond in het Sky Calcio Club-programma.
Meer dan zes jaar later, eind september 2017, keerde hij terug als coach: dit keer op de bank van Antalyaspor, een team dat in de Turkse competitie speelt. Samuel Eto'o, die met hem bij Inter was, zit ook in zijn ploeg. Na een paar maanden nam Leonardo echter ontslag vanwege onenigheid met de club en de slechte resultaten die werden behaald. In juli 2018keert terug naar Milaan als leidinggevende.
Op 14 juni 2019 werd hij benoemd tot sportief directeur van PSG, zes jaar na zijn laatste ervaring in dezelfde rol bij de Franse club. Drie jaar later, op 22 mei 2022, werd hij van zijn functie ontheven.