Biografia - Ławki Meneghine

• Lata 2000
• Lata 2010

Leonardo Nascimento de Araújo, znany w świecie sportu pod skróconą nazwą Leonardo urodził się w Niterói, w brazylijskim stanie Rio de Janeiro, 5 września 1969 roku.

Jego kariera profesjonalnego piłkarza rozpoczęła się w 1987 roku we Flamengo, z którym zadebiutował w mistrzostwach Brazylii w wieku osiemnastu lat. Nie miał jeszcze siedemnastu lat, kiedy miał okazję grać u boku swojego idola Zico, a także znanych na całym świecie graczy, takich jak Leandro, Bebeto i Renato Gaúcho; u boku tych wielkich graczy zdobył swoje pierwsze mistrzostwo.W latach 1990-1991 Leonardo grał dla São Paulo, zdobywając tytuł mistrza Brazylii w 1991 roku.

Następnie przeniósł się do hiszpańskiej drużyny Valencia. W 1993 roku powrócił do Brazylii, aby ponownie zagrać w São Paulo; wygrał Puchar Libertadores i Puchar Interkontynentalny: to drugie trofeum zdobył pokonując Milan, swoją przyszłą drużynę, w Tokio.

Z reprezentacją Brazylii wygrał Mistrzostwa Świata w 1994 roku w Stanach Zjednoczonych, pokonując w finale Włochy w rzutach karnych, prowadzone przez Arrigo Sacchiego. Następnie przeniósł się do Japonii, aby grać w Kashima Antlers, drużynie nowo utworzonej J. League, w której grał również jego przyjaciel Zico.

W 1996 roku Leonardo został kupiony przez francuski klub Paris Saint-Germain, z którym dotarł do finału Pucharu Zdobywców Pucharów.

To wtedy AC Milan chciał go w swoim składzie, więc podpisali z nim kontrakt latem 1997 roku: pozostał w drużynie do 2001 roku, grając w 96 meczach ligowych, strzelając 22 gole i wygrywając Scudetto 1998-1999 jako absolutny bohater (strzelił 12 goli w 27 występach).

Lata 2000

Pod koniec sezonu 2000-2001 zdecydował się na powrót do ojczyzny, gdzie grał najpierw dla São Paulo, a następnie Flamengo. Pokonując różne kontuzje, kilkakrotnie myślał o wycofaniu się z wyczynowej piłki nożnej, ale niespodziewanie zdecydował się wrócić do gry w piłkę nożną w październiku 2002 roku, kiedy AC Milan nadal chciał go z powrotem. Nowe włoskie doświadczenie było jednak bardzo krótkie i w marcu2003 roku kończy karierę zawodniczą.

Oprócz znajomości portugalskiego, angielskiego, hiszpańskiego i francuskiego (i trochę japońskiego), doskonale mówi po włosku.

Jego reputacja jako piłkarza jest co najmniej tak dobra, jak jego reputacja jako przyzwoitego człowieka, zwłaszcza ze względu na wiele inicjatyw humanitarnych, w które był zaangażowany przez lata. W 1999 roku w Brazylii założył Fundação Gol de Letra. Pozostał związany ze środowiskiem Milanu, do tego stopnia, że był dyrektorem Fundacji Milanu do maja 2006 roku.

Leonardo Nascimento de Araujo

Po grze w piłkę nożną pracuje jako konsultant rynku piłkarskiego: jest dyrektorem technicznym Milanu, pracuje jako obserwator w Ameryce Południowej i pomógł sprowadzić do Włoch kilku młodych ludzi, którzy później okazali się fenomenami, takimi jak Kaka, Pato i Thiago Silva.

Leonardo oficjalnie stał się obywatelem Włoch w 2008 r. Pod koniec maja 2009 r. menedżer Rossoneri Adriano Galliani ogłosił, że nowym trenerem, który zastąpi Carlo Ancelottiego, będzie sam Leonardo.

Zadebiutował 22 sierpnia 2009 r. 21 października 2009 r. pod jego wodzą AC Milan po raz pierwszy w swojej historii wygrał z Realem Madryt na hiszpańskim stadionie Santiago Bernabéu (3-2).

Jednak 14 maja 2010 roku, po osiągnięciu bezpośrednich kwalifikacji do Ligi Mistrzów, Leonardo ogłosił swoje pożegnanie z Rossoneri, które weszło w życie z końcem sezonu. Za decyzją o opuszczeniu klubu, do którego był najbardziej przywiązany, stały silne nieporozumienia z prezydentem Silvio Berlusconim.

Po odejściu Rafaela Beniteza w połowie mistrzostw, Massimo Moratti, wielki wielbiciel Leonardo, zadzwonił do niego, aby zaproponować mu prowadzenie drugiej drużyny Milanu: w ten sposób, jako prezent świąteczny, 24 grudnia 2010 r. Leonardo został nowym trenerem F.C. Inter. Tutaj został na jeden sezon.

Lata 2010

W dniu 13 lipca 2011 roku został mianowany dyrektorem sportowym Paris Saint-Germain. Pod koniec maja 2013 roku został zdyskwalifikowany przez Komisję Dyscyplinarną LFP na czternaście miesięcy z powodu uderzenia barkiem w sędziego Castro pod koniec meczu Paris Saint-Germain-Valenciennes (rozegranego kilka tygodni wcześniej).

Od drugiej połowy 2015 roku pracuje jako felietonista w Sky Sport. W sezonie sportowym 2016/2017 jest także regularnym gościem Sky Sport w niedzielne wieczory w programie Sky Calcio Club.

Ponad sześć lat później, pod koniec września 2017 roku, powrócił do pracy trenerskiej: tym razem na ławce Antalyasporu, zespołu grającego w lidze tureckiej. W jego składzie znalazł się również Samuel Eto'o, który był z nim w Interze. Po kilku miesiącach Leonardo zrezygnował jednak z powodu nieporozumień z klubem i słabych wyników. W lipcu 2018 rokupowraca do Mediolanu jako dyrektor wykonawczy.

14 czerwca 2019 roku został mianowany dyrektorem sportowym PSG, sześć lat po swoim ostatnim doświadczeniu w tej samej roli we francuskim klubie. Trzy lata później, 22 maja 2022 roku, został zwolniony ze stanowiska.