Biografie - Een gewelddadig leven

• De beginjaren
• Caravaggio in Rome
• Rusteloze jaren
• Een leven van een vluchteling
• De afgelopen jaren
• De persoonlijkheid van Caravaggio
• De werken van Caravaggio: analyse en interpretatie van enkele werken

De beginjaren

Michelangelo Merisi, bekend als de Caravaggio (een naam ontleend aan de Lombardische stad waar hij werd geboren), werd op 29 september 1571 geboren als zoon van een architect in dienst van de markies van Caravaggio, Francesco Sforza.

De schilder behoorde tot een gerespecteerde en tamelijk welgestelde familie. Zijn roeping moet zich al op zeer jonge leeftijd hebben geopenbaard, want al in 1584 trad hij in het atelier van de Bergamaskische schilder Simone Peterzano, een leerling van Titiaan .

Het is een periode waarin hij gebruik maakt van een aantal beschermers, waaronder de Sforzas en Colonnas, of zoals de Kardinaal Del Monte die hem in zijn paleis huisvestte en stillevens bij hem bestelde.

Caravaggio in Rome

In 1592 besloot de rusteloze schilder naar Rome te verhuizen, waar hij werd verwelkomd onder de bedienden van Pandolfo Pucci, een plaatselijke edelman.

Hoewel hij nog steeds niet erg onafhankelijk was, werd hij gedwongen om te werken voor kunstenaars die in die tijd vrij bekend waren, zoals Antiveduto Grammatica, Lorenzo Siciliano of Giuseppe Cesari bekend als de Cavalier d'Arpino, een schilder van bloemrijke onderwerpen, stillevens of religieuze onderwerpen.

In deze jaren " werd getroffen door een ernstige ziekte die hem zonder geld deed belanden in het Spedal della Consolazione "(Baglione): dit is de periode waarin hij de beroemde spiegelportretten schilderde en de 'Zieke Bacchus' (bewaard in de Galleria Borghese).

Het keerpunt in Caravaggio's carrière wordt gemarkeerd door de aankoop van 'I bari' door kardinaal Francesco Maria del Monte: na deze gebeurtenis verhuisde hij naar Palazzo Madama, de residentie van de kardinaal (nu het Senaatsgebouw), waar hij bleef tot 1600.

De bewondering van de kardinaal werd ook gedeeld door een van zijn belangrijke buren, markies Vincenzo Giustiniani, die in het familiepaleis op een steenworp afstand van het Palazzo Madama woonde. Naast Giustiniani behoren belangrijke families als de Barberini, de Borghese, de Costa, de Massimi en de Mattei tot Caravaggio's mecenassen.

Zie ook: Biografie van Laura Antonelli

Rusteloze jaren

Maar de episodes uit het leven van de kunstenaar tijdens deze vroege Romeinse jaren blijven obscuur en verontrustend. In 1597 werd hij gevraagd om een aantal doeken te schilderen voor de Contarelli-kapel in San Luigi dei Francesi, allemaal gericht op het leven van de heilige Mattheus:

• Roeping van St Matthews
• Martelaarschap van Matteüs
• Matteüs en de engel

Deze werken maakten hem beroemd en omstreden. Van dit laatste werk moest hij een nieuwe versie maken, omdat het als vulgair oneerbiedig was beoordeeld.

Roeping van St Matthews

Vanaf dat moment tot 1606 is de geschiedenis van Caravaggio bezaaid met verschillende harde en gewelddadige gebeurtenissen overlappend.

Op 11 september 1599 was hij getuige van de executie van Beatrice Cenci op het plein van Castel Sant'Angelo, vol met mensenmassa's (onder de aanwezigen bevonden zich de schilder Orazio Gentileschi en zijn dochtertje Artemisia). Het thema onthoofding heeft de kunstenaar onuitwisbaar aangegrepen: expliciete en beroemde voorbeelden zijn te vinden in de werken: " Judith en Holofernes ", " David met het hoofd van Goliath ".

Judith en Holofernes

Aan het begin van de nieuwe eeuw realiseerde hij een aantal belangrijke werken die zijn vruchtbaarheid en scheppingskracht Om een voorbeeld te geven: tussen 1600 en 1601 schilderde hij de 'Kruisiging van Petrus' en de 'Bekering van Paulus'; in 1604 de 'Madonna van de pelgrims of van Loreto', en in 1605 de 'Dood van de Maagd', geweigerd door de religieuzen van Santa Maria della Scala en in plaats daarvan gekocht door de hertog van Mantua, op aanraden van de jonge Rubens.

Een leven van een vluchteling

In dezelfde jaren die gekenmerkt werden door deze creatieve explosie, vanaf 1603, volgden elkaar zonder onderbreking op politieklachten, vechtpartijen, rechtszaken In 1605 vluchtte Caravaggio naar Genua, nadat hij een kanselier had verwond voor de rechtbank. In mei 1606 eindigde een duel tragisch met de dood van zijn tegenstander (maar hij raakte toch gewond), een moord die hem dwong te vluchten, eerst naar Palestrina en daarna naar Zuid-Italië.

Daarna begon hij een leven als voortvluchtige, waarin successen en tegenslagen elkaar afwisselden. In 1607 ging hij naar Napels, waar hij verschillende meesterwerken voor kerken en kloosters maakte, zoals de 'Geseling van Christus' en de 'Zeven Werken van Barmhartigheid'.

Maar zijn omzwervingen hielden niet op en brachten hem zelfs, we zijn nu in 1608, tot op Malta. Het portret van grootmeester Alof de Wignacourt leverde hem andere opdrachten op, in het bijzonder de grote 'nocturne' van de 'Onthoofding van Johannes de Doper', die bewaard wordt in de kathedraal van Valletta.

Caravaggio wordt opgenomen in de Orde van de Ridders, maar nieuws uit Rome over de redenen van zijn ballingschap lokt een onderzoek uit en dus weer een ontsnapping van de schilder.

De afgelopen jaren

In de herfst vertrok hij naar Sicilië, waar hij van de ene stad naar de andere trok en talrijke voorbeelden van zijn genie naliet: de 'Begrafenis van de Heilige Lucia', uitgevoerd in Syracuse voor de gelijknamige kerk; de 'Opstanding van Lazarus' en de 'Aanbidding van de Herders' (nu in het museum van Messina); en een 'Geboorte met de Heiligen Lawrence en Franciscus van Assisi', bewaard in het Oratorium van San Lorenzo in Palermo (van recente datum).studies lijkt te zijn uitgevoerd in Rome in 1600).

Toen hij in oktober 1609 terugkeerde naar Napels, werd hij aangevallen en ernstig gewond. Tegelijkertijd spanden zijn Romeinse beschermers zich in om gratie te verkrijgen. Nog herstellende vertrok hij in juli 1610 naar de Pauselijke Staten. Hij werd per vergissing gearresteerd aan de grens van Porto Ercole en twee dagen later vrijgelaten en zwierf tevergeefs over de stranden op zoek naar de boot die hem daarheen had gebracht.

Getroffen door koorts, Michelangelo Merisi stierf op 18 juli 1610 in een herberg, alleen, een paar dagen voordat de goedkeuring van het gratieverzoek bekend werd gemaakt. Hij was slechts 38 jaar oud.

Zie ook: Biografie van Ezra Pound

De persoonlijkheid van Caravaggio

Om de persoonlijkheid van Caravaggio beter in kaart te brengen, geven we tot slot een samenvattend profiel van Gianni Pittiglio:

De Romantiek deed niets anders dan [gebaseerd op biografieën uit die tijd. Ed.] een mythe creëren die in de 20e eeuw, net als in zoveel andere gevallen, nauwelijks werd rechtgezet. Zelfs vandaag de dag kent het grote publiek Caravaggio in de ontrouwe versie die in die jaren werd gegenereerd. Het resultaat is een 'vervloekte', bohemienachtige kunstenaar zonder rekening te houden met de context. Caravaggioin feite is hij een gewelddadig man, maar men herinnert zich niet dat in dezelfde jaren soortgelijke figuren als Cavalier d'Arpino, Torquato Tasso, Giovan Battista Marino, Ignazio da Loyola en vele anderen soortgelijke gebeurtenissen meemaakten; Merisi's vermeende homoseksuele neigingen worden niet beschouwd als een marginale factor in zijn persoonlijkheid als kunstenaar (voor sommigen vormen ze zelfs het interpretatieve pad voor veel van zijn schilderijenjeugd), zoals in de meer zekere gevallen van Leonardo of Michelangelo Buonarroti. Het is echter atheïsme en onwetendheid op religieus gebied dat het verste van de waarheid is: de kunstenaar is gewoon verbonden met het pauperisme van Federico Borromeo met alles wat dit met zich meebrengt; nooit pakt Caravaggio een religieus thema aan zonder een duidelijk idee te hebben van de geschreven of iconografische bronnen, die in hem eencultuur van heilige teksten voorbij het gemiddelde.

De werken van Caravaggio: analyse en interpretatie van enkele werken

• Jongen gebeten door een hagedis (1595-1596)
• Fruitschaal (1596)
• Luitspeler (1596)
• David en Goliath (1597-1598)
• Judith en Holofernes (1597-1600)
• Roeping van Mattheus (1599-1600)
• Matteüs en de engel (1602)
• Wederopstanding van Lazarus (1609)
• David met het hoofd van Goliath (1609-1610)