بیوگرافی • هنر خودانگیختگی

او با نام والتر آنیکیاریکو در ورونا در 8 مارس 1924 به دنیا آمد. پسر پدر و مادری با اصالت آپولیایی، پدرش حرفه ای گروهبان بود. والتر تنها 8 سال داشت که خانواده به میلان نقل مکان کردند.

در سیزده سالگی در یکی از باشگاه های بوکس متعدد در میلان ثبت نام کرد و در سال 1939، هنوز شانزده ساله نشده بود، قهرمان منطقه ای لمباردی در دسته پر وزن شد.

والتر کیاری پس از گذراندن خدمت در ارتش و شروع حرفه بوکس برای مدت کوتاهی، به رویای خود برای بازیگر شدن پی برد. بلافاصله پس از جنگ، در سال 1946 است، او در یک نمایش با عنوان "اگر لولا را ببوسید" ظاهری کوتاه و معمولی دارد. سال بعد او اولین بازی خود را به عنوان بازیگر در فیلم "Vanità" ساخته جورجیو پاسینا انجام داد، که برای آن یک روبان نقره ای ویژه به عنوان بهترین بازیگر جدید دریافت کرد.

در سال 1950 مترجم بی نظیر مجله "گیلدو" بود. سپس با آنا مگنانی در شاهکار دراماتیک «بللیسیما» به کارگردانی لوچینو ویسکونتی بازی کرد. همچنین در سال 1951 در مجله ای با عنوان "Sogno di un Walter" مورد تحسین قرار گرفت. بعدها او به جایگزینی موفقیت های سینمایی با موفقیت های صحنه ای ادامه داد. او خود را به عنوان یکی از انقلابی ترین استعدادهای کمدی ایتالیایی معرفی می کند.

چیاری روش جدیدی را برای بازیگری پیشنهاد می کندبه لطف توانایی ذاتی او در چت کردن ساعت ها با مخاطب و ایفای شخصیت های مختلف.

شیوه بازیگری او دقیقاً همین گونه است، سریع مانند یک چت مداوم.

در سال 1956 در کنار دلیا اسکالا با استعداد در کمدی موزیکال "Buonanotte Bettina" توسط گارینی و جیووانینی شرکت کرد. در سال 1958 او در تلویزیون در سریال "La via del successo" ظاهر شد، جایی که در کنار کارلو کامپانینی، اعدادی را که قبلاً در مجلاتش آزمایش شده بود، از سارچیاپون - با کارلو کامپانیلی به عنوان دستیار - تا زیردریایی، از جانور شیکاگو تا قلدر گالاریت

همکاری با گارینی و جیووانینی با کمدی موزیکال "یک ماندارین برای تئو" (1960) با ساندرا مونداینی، آو نینچی و آلبرتو بونوچی ادامه یافت. در سال 1964 در فیلم "پنجشنبه" به کارگردانی دینو ریسی مترجم فوق العاده ای بود. سال بعد او دو کمدی تئاتری بازی کرد، اولی در کنار جیانریکو تدسکی، با عنوان "Luv" (1965) اثر شیسگال، و دومی در کنار رناتو راسل، با عنوان "زوج عجیب" (1966) اثر نیل سایمون.

در سال 1966 در فیلم "Falstaff" به کارگردانی و تفسیر اورسن ولز، آقای سکوت لکنت زبان و در "Io, io, io..." ایتالیایی معجزه اقتصادی، خودخواه و بدبین بود. . e gli others» به کارگردانی الساندرو بلاستی. در سال 1968 برای اجرای برنامه موسیقی معروف تلویزیون فراخوانده شد"Canzonissima"، در کنار مینا و پائولو پانلی.

او به عنوان یک زن زن واقعی شهرت دارد: بسیاری از زنان مشهور زیبا زیر پای او می افتند، از سیلوانا پامپانینی گرفته تا سیلوا کوسینا، از لوسیا بوسه تا آوا گاردنر، از آنیتا اکبرگ تا مینا، تا زمانی که تصمیم می گیرد با او ازدواج کند. بازیگر و خواننده آلیدا چلی: این دو صاحب یک پسر به نام سیمون خواهند شد.

در ماه مه 1970 او حکم بازداشت خود را دریافت کرد. اتهام بسیار سنگین است: مصرف و خرید و فروش کوکائین. در 22 مه 1970 در زندان رومی رجینا کولی زندانی شد و در 26 اوت از دو اتهام اول، که شدیدترین آنها بود، تبرئه شد. با این حال، اتهام مصرف شخصی همچنان پابرجاست و او همچنان به آزادی موقت دست می یابد.

زندگی حرفه ای او به نوعی سقوط به سری B را متحمل شد. تنها در سال 1986 او شروع به بازگشت به اوج موج کرد: هفت قسمت از "داستان یک ایتالیایی دیگر" از تلویزیون پخش شد، که به تعبیری دیگر از "داستان یک ایتالیایی"، با آلبرتو سوردی، بیوگرافی فیلمبرداری شده شدید، که تاتی سانگوینتی برای RAI فیلمبرداری می کند.

Ugo Gregoretti، مدیر هنری Teatro Stabile در تورین، از او می‌خواهد تا همکاری فشرده‌ای را آغاز کند، که منجر به تفسیری به یاد ماندنی از "منتقد"، کمدی تند و تند قرن هجدهم توسط ریچارد شریدان می‌شود. و "Six heures au plus tard"، یک تست بازیگر برای دو نفر، نوشته مارک تریر، که کیاری به همراه روگرو کارا اجرا می کند.

پپینو ازسپس لوا با تئاتر منطقه ای توسکانی او را همراه با رناتو راسل در «پایان بازی» ساموئل بکت کارگردانی کرد.

سپس غرامت از سینما می آید. در سال 1986 فیلم «عاشقانه» از ماسیمو مازوکو را ساخت که در جشنواره ونیز به نمایش درآمد. همه سینمافیل ها در انتظار او به عنوان برنده مطمئن شیر طلایی برای بهترین اجرا هستند، اما این جایزه به کارلو دله پیانه می رسد که والتر او را می شناخت و در آغاز کار دشوارش در تئاتر واریته کمک کرد.

در سال 1988 در تلویزیون در سریال سریالی "I promessi sposi" در نقش حاشیه ای تونیو بازی کرد. او در سال 1990 آخرین فیلم خود را در درام "ردپای زندگی عاشقانه" به کارگردانی پیتر دل مونته بازی کرد و بار دیگر تفسیری بی نقص را ارائه کرد.

والتر کیاری در 20 دسامبر 1991 در خانه خود در میلان در سن 67 سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت.

در فوریه 2012، رای یک داستان تخیلی در دو قسمت تولید کرد که به زندگی رنج‌دیده این هنرمند اختصاص داشت: قهرمان داستان، بازیگر آلسیو بونی است.