Biografie - Een lange weg naar de hel

Een jong stel woonde ongeveer veertig mijl ten zuiden van Akron, aan de rand van Canton, Ohio, in een huis op 1420 NE 35th Street. Hugh A. Warner werkte als verkoper in een tapijtwinkel, terwijl zijn vrouw Barbara geregistreerd verpleegster was. Uit hun liefde werd op 5 januari 1969 hun eerste en enige zoon geboren, Brian Hugh Warner.zou de meest controversiële en spraakmakende Amerikaanse rockster van de afgelopen decennia worden.

Niet sinds de dagen van Jim Morrison en zijn Doors heeft een muzikale beroemdheid zo'n brede verontwaardiging opgewekt, van ouderverenigingen tot gouverneurs van staten, en zelfs debatten in de senaat uitgelokt. Dit alles kan worden teruggevoerd tot zijn moeilijke en niet zo idyllische jeugd. In tegenstelling tot zijn leeftijdsgenoten waren zijn vroege jaren inderdaadHelaas had hij nooit een goede relatie met zijn vader, die altijd van huis was voor zijn werk en, als hij er was, behoorlijk gewelddadig was, hoewel Brian verklaarde dat hij nooit mishandeld werd door zijn vader of zijn moeder - de moeder die hij als kind dagelijks beledigde.

Brian bracht het absurde gedrag van zijn vader tegenover hen terug tot Agent Orange, een onkruidverdelgingsmiddel op basis van dioxine dat door het Amerikaanse leger in de Vietnamoorlog werd gebruikt om de bossen te vernietigen waarin de Vietnamezen leefden en waaraan zijn vader ook onbedoeld was blootgesteld. Later werd ontdekt dat dit middel kanker en kwalen veroorzaakte...In feite moest Brian al op jonge leeftijd verschillende door de Amerikaanse overheid gefinancierde tests ondergaan in het kader van het 'agent orange'-project, waarbij uiteindelijk niets negatiefs in hem werd gevonden.

Later ontdekken dat hij een seksuele viezerik als grootvader had, die vrouwenondergoed droeg, fallussen verzamelde en masturbeerde met pornografische tijdschriften terwijl hij met zijn speelgoedtrein in en uit de modeltunnels speelde, was voor Brian een nogal schadelijke en schokkende gebeurtenis. In 1974 werd hij door zijn ouders ingeschreven op de Heritage Christian School, maar niet omdat zeovertuigde gelovigen, maar alleen omdat de vader dacht dat het onderwijs op die school het beste zou zijn voor zijn zoon, zonder rekening te houden met de negatieve gevolgen die te veel christendom later kon veroorzaken.

De leraren waren nogal manisch en paranoïde over alles waarvan ze dachten dat het naar de duivel leidde. De duivel was overal aanwezig en misschien was hun belangrijkste les om de leerlingen angst aan te jagen door hen te vertellen dat als ze Gods woord niet volgden, ze te maken zouden krijgen met de goddelijke toorn van de tweede komst van Christus. De komst van de apocalyps, en dusvan de antichrist, was de belangrijkste bron van Brian's nachtmerries.

Er was niets dat hem meer angst aanjoeg dan de komst van een armageddon. In die tijd begon hij rollenspellen te ontdekken waarmee hij zich een tijdje van de werkelijkheid kon vervreemden, misschien om te bewijzen dat het beest onder hen was. Op school draaiden de verschillende professoren platen in omgekeerde volgorde en vonden in de tekst van verschillende nummers van muzikanten als Queen of David Bowie zinnen als 'my sweetDeze en vele andere kleine incidenten zorgden ervoor dat Brian een hekel kreeg aan de christelijke school, dus vroeg hij eerst aan zijn ouders om hem over te plaatsen. Toen hij een botte nee kreeg, besloot hij zichzelf van school te laten sturen en om dat voor elkaar te krijgen begon hij snoepjes onder de toonbank door te geven, zelfgemaakte Satanische porno stripverhalen en, wat nog erger was voor die school, Brian begon metook tapes verkopen van Kiss, Black Sabbath en Alice Cooper - tapes die zo vervloekt waren door de leraren dat de toekomstige rockreverend ze terug zou stelen van de kinderen aan wie hij ze verkocht door ze uit hun kluisjes te halen (het was verboden om de kluisjes op een christelijke school op slot te doen) en ze dan door te verkopen aan andere arme stakkers. Helaas voor hem werd hij niet van school getrapt, maar hij werd welEr werden slechts een paar dagen schorsing gegeven.

Hij werd niet van school gestuurd, zelfs niet toen hij besloot een van de vibrators van zijn grootvader te laten vinden door een van zijn leraren. Hij was immers een van de weinigen die het hele schoolgeld kon betalen. Pas toen zijn familie moest verhuizen naar Fort Lauderdale, Florida, liet Brian de gehate openbare school voor wat het was. Eenmaal in Florida besloot Brian dat dit de plek was omEen van de eerste mensen die hij ontmoette was een jongen genaamd John Cromwell die hem hielp zijn maagdelijkheid te verliezen door hem voor te stellen aan de 'barmhartige Samaritaan' van zijn nieuwe school, Tina Potts, met wie Brian zijn spel ging spelen op een honkbalveld. Hoewel hij als winnaar uit de bus kwam, was het zeker geen 'goed spel'.

Vanaf het moment dat hij in Florida aankwam, deed Brian niets anders dan poëzie en korte verhalen schrijven, waarbij hij zich zo bewoog dat zijn leven die beslissende wending in de wereld van de journalistiek kon nemen. Onder de verschillende artikelen en verhalen die hij schreef, was 'Alles in de familie', dat hij naar elke uitgeverij of krant stuurde waarvan hij het adres kende. Helaas voor hem waren de antwoorden, als hij er al kreeg, altijdZijn geluk was dat hij nooit opgaf. Zozeer zelfs dat hij erin slaagde om lid te worden van 25e Parallel een nieuw muziektijdschrift waarin Brian de entertainmentpagina redigeerde en waardoor hij belangrijke namen in de entertainmentwereld kon ontmoeten, zoals Debbie Harry, Red Hot Chili Peppers en vooral Trent Reznor van Nine Inch Nails, die later zijn platenproducer zou worden.

Ondanks het feit dat hij een aantal belangrijke mensen in de showbusiness begon te ontmoeten, wilde Brian het maken in de wereld van de journalistiek en de poëzie, en eens per week ging hij naar de 'Squeeze' om zijn gedichten voor te dragen, zonder enige goedkeuring te krijgen van de ongeveer vijftien aanwezige toeschouwers. Pas na de zoveelste mislukking besloot Brian het op te geven.In feite richtte hij al snel zijn eerste band op: Marilyn Manson & De Spooky Kids waarvan de line-up verschillende keren veranderde tot ze de definitieve line-up bereikten die leidde tot het eerste officiële album van de band: 'Portrait of an American family'. Maar voordat dit gebeurde, kwam de band van Marilyn Manson onder de aandacht van het publiek en critici in Florida, en ontving nominaties voor 'Best Alternative Hard Band' en 'Best Group' na de releases vanEnkele zelfgeproduceerde cassettes: 'Meat Beat Cleaver Beat', 'Snuffy's VCR', 'Big Black Bus', 'The Family Jams', 'Refrigerator' en 'Lunchbox'.

De eerste officiële line-up bestond uit Marilyn Manson op zang, Daisy Berkowitz op gitaar, Gidget Gein op bas, Madonna Wayne Gacy aka Pogo op keyboards en Sarah Lee Lucas op drums. Hierbij moet worden opgemerkt dat zijn onafscheidelijke vriend Pogo bij de band kwam als marionet op het podium. Zijn taak was om met poppen te spelen die het volgende nabootstenTussen Barbies en Gozzilla! Pas later werd besloten om hem een volwaardig lid van de band te maken door hem ook de taak te geven om keyboards te spelen. En dan te bedenken dat Pogo nog nooit een keyboard had bespeeld toen hij bij de band werd gehaald, en al helemaal geen speelgoed.

De band ontstond vooral uit een ontmoeting tussen Mitchell en Warner, die de eerste overtuigde een drumcomputer te kopen om hun 'industriële' muziek tot leven te brengen. Samen besloten ze de band Marilyn Manson om een eerbetoon te brengen aan Marilyn Monroe, Hollywoods meest geliefde en controversiële ster, en Charles Manson, een van Amerika's meest beruchte seriemoordenaars. De verklaring voor deze juxtapositie werd in juli 1994 vrijgegeven door Brian, die verklaarde: " Ik kijk veel praatprogramma's op tv en het viel me op hoe ze erin slagen seriemoordenaars en Hollywoodsterren naast elkaar te zetten en ze allebei op hetzelfde schandalige niveau te plaatsen. Marilyn Monroe heeft echter een duistere kant, door drugs en haar depressieve toestand, terwijl Charles Manson een echte boodschap had en charismatische macht over zijn discipelen, dus het is geen duidelijke keuze.tussen goed en kwaad ".

Het waren tegengestelde uitersten, maar het belangrijkste voor Brian was het feit dat de combinatie van de twee al die tegenstrijdigheden ving die de hele dag in de hersenen van de jongens hamerden." Ik dacht dat de twee tegenpolen, positief/negatief, mannelijk/vrouwelijk, goed/slecht, schoonheid/brutaliteit, precies de dichotomie creëerden die ik wilde weergeven. "Voor hem was Charles Manson (zijn slachtoffers waren onder andere Sharon Tate, de vrouw van de regisseur Roman Polanski) een grote rockster omdat hij geen hits schreef en de beroemdste man in Amerika was. Het was van de seriemoordenaar dat Brian enkele van zijn geschriften overnam die hem inspireerden tijdens de beginjaren van de band ('My Monkey' was geïnspireerd door Charles' 'Mechanical Man'.Manson).

In oktober 1994 besloot het hoofd van de Kerk van Satan van Amerika, Anton S. La Vey, auteur van The Satan Bible, Marilyn Manson te ontvangen in zijn zwarte huis in San Francisco. Ongeveer een jaar na de eerste ontmoeting, die Manson zich herinnert als een van de meest teleurstellende momenten van zijn leven, en na een daaropvolgende afspraak, benoemde La Vey Marilyn Manson tot minister van de Kerk van Satan in San Francisco.De heer Manson verklaarde echter onmiddellijk " ...ik ben nooit een Satan-aanbidder geweest en zal dat ook nooit worden, om het simpele feit dat de duivel niet bestaat. Satanisme is de aanbidding van onszelf, verantwoordelijk voor ons eigen goed en kwaad.... ".

Marilyn Manson's eerste officiële album was 'Portrait of an American family' (de eerste gouden plaat van de band), die oorspronkelijk zou worden geproduceerd door Roli Mossiman van de Swans, maar omdat hij schoner klinkend en vooral meer gedefinieerd materiaal eiste, besloot hij af te zien van de productie van de band, die later werd opgepikt door de feeërieke handen van Trent Reznor van Nine InchHoewel het niet het beste product was, verklaarde Manson zelf dat Portret van een Amerikaans gezin " is een zeer somber album met momenten van groot pessimisme, maar met, misschien, een sprankje licht aan het einde van de tunnel "Voor de release van hun eerste album voegde Marilyn Manson zich bij Nine Inch Nails op hun Amerikaanse tournee in het voorprogramma. Tijdens die tournee werd Manson gearresteerd in Florida op beschuldiging van het 'schenden van de entertainment code' omdat hij naakt optrad tijdens een concert. Naast Marilyn Manson begeleidde Courtney Love's Hole, weduwe van Kurt Cobain en voormalige stem van de NIN-groep.Er gebeurde van alles tijdens deze tournee. Er was zelfs een liefdesverhaal, alleen bevestigd door Marilyn Manson in zijn autobiografie, tussen Courtney Love en Twiggy Ramirez; Manson haatte Courtney.

Naast de tour met Nine Inch Nails stond Marilyn Manson ook in het voorprogramma van een andere gevestigde band, Danzig, om hun eerste album verder te promoten, hoewel Marilyn Manson de tour als een soort vakantie opvatte. Het enige 'goede' aan de tour was de ontmoeting met de chauffeur van de Danzig-tourbus, een zekere Tony Wiggins, die niet alleen de chauffeur was, maar door de band was omgedoopt totHij specialiseerde zich in het filmen van alle meisjes die backstage werden binnengebracht en liet hen hun dromen, diepste verlangens en meest walgelijke perversies onthullen.

Sommige van deze bekentenissen werden gepubliceerd op de nieuwe EP 'Smells like children' in 1995. In 'The hand of small children' wordt zelfs verwezen naar een verhoor waarin een meisje vraagt om door Wiggins met een ketting te worden opgehangen en geslagen en om te worden gedood! Tony Wiggins was verbijsterd door de perversie van dat verhaal.meisje. " Smells Like Children is een metafoor voor mijn poging om me vast te klampen aan de kindertijd [...] om de toestand van ons allemaal in die tijd te beschrijven, die donker is en vertroebeld door drugs ". Ruikt naar kinderen werd onverwacht dubbel platina en de band maakte de video voor 'Sweet Dreams', waarmee ze zichzelf positioneerden als een van de belangrijkste 'visuele artiesten'. De lancering van deze video op Mtv was een voorbode van het succes dat zou komen.

In hetzelfde jaar nam Marilyn Manson deel aan de 'John Stewart show', waar hij niets anders dan een ravage aanrichtte op het podium. De show werd kort daarna geannuleerd en de presentator werd drastisch ontslagen. 'Smells like children' is niets meer dan een remix van 'Portrait of an American family'. In hetzelfde jaar nam Marilyn Manson deel aan de soundtrack van 'Strange Days' en werd zo1996 was het jaar van 'Antichrist Superstar'. Het album, dat door de critici werd geprezen en dat een heavy rockstijl combineert met elektronische samples en texturen, kwam op nummer 3 in de Billboard charts. De single 'The Beautiful People' was een enorme hit. Er volgde een uitverkochte tournee en talrijke overheidsverordeningen probeerden concerten in de Verenigde Staten te verbieden.Oklahoma, Virginia en New Jersey (in de laatste staat wordt Manson gevraagd om van Ozzfest verwijderd te worden).

Antichrist Superstar' is het album dat de band definitief inwijdt: er worden 1,4 miljoen exemplaren van verkocht. De dominee wordt officieel tot staatsvijand nummer één verklaard, conservatieve politici zetten aan tot lynchen, moeders en religieuze verenigingen pikken zijn concerten af. Het tijdschrift Rolling Stone wijdt een coverstory aan Manson, die de autobiografie 'The long hard road out of hell' zal publiceren, die de New York Times Top 10 bestsellerlijst zal binnenkomen. Ook in 1997 neemt Marilyn Manson deel aan de productie van de soundtracks voor 'Private Parts' en 'Spawn'. Het jaar na de release en tournee van 'AntichristSupersterren' Marilyn Manson en Twiggy Ramirez maken hun debuut op het witte doek in de film 'Lost Highway' (1997) van David Lynch; Manson speelt de rol van travestiet. 'Apple of Sodom', nooit officieel uitgebracht door de band behalve de single 'The Dope Show', is opgenomen in de soundtrack van de film.

Senator Joseph Lieberman zegt over Marilyn Manson: " dit is misschien wel de meest krankzinnige groep ooit geproduceerd door een grote platenmaatschappij "Lieberman herhaalt het concept om de goedkeuring van de Democraten te winnen. Marilyn Manson staat weer op de cover van Rolling Stone en andere metalbladen. In 1998 kwam het album 'Mechanical Animals' uit. Het album stond meteen op nummer 1 in de Billboard-hitlijsten van de VS en werd platina binnen iets meer dan twee maanden. Tijdens de 'Rock is Dead'-tournee kreeg de begeleidingsgroep van Hole weinig bijval van het publiek en werd het management aangeklaagd omdat het was opgenomen alsDeze tour resulteerde in de release van de eerste officiële liveshow van de band 'The last tour on earth', waarin de hoogtepunten van de tour aan bod komen, evenals de homevideo 'God is in the TV'.

Marilyn Manson belandt in de jaarlijkse ranglijst van het Amerikaanse tijdschrift 'People' met de 'slechtst geklede vrouwen'. Mechanical Animals laat fans en critici zeker niet onverschillig. Manson gaat van de antichrist van het nieuwe millennium naar een aseksueel androgyn wezen. Dit album werd goed ontvangen door de critici, maar alleen door hen, aangezien de meeste fans van die tijdantichristen klaagden over de 'commercialisering' en het verlies van de duistere kant die Marilyn Manson tot dan toe had gekenmerkt. Bovendien is dit het eerste album zonder Trent Reznor in de productie. Desondanks komen er meer gothic en glam-rock beïnvloede geluiden naar voren. Niets revolutionairs, Manson blijft de krantenkoppen halen meer om zijn oneerbiedige enHij vernietigt geen bijbels meer tijdens concerten, belijdt geen zelfverminking meer en prijst in plaats daarvan allerlei soorten drugs aan.

Met dit album verloor Marilyn Manson een aanzienlijk aantal fans die zowel verbonden waren aan de antichristelijke figuur van de zanger van de band als aan het smerige geluid van 'Antichrist Superstar'. Sinds 1998 zijn ze te horen geweest in de soundtracks van films als 'Dead Man on Campus', 'Strangeland', 'Detroit Rock City', 'House on Haunted Hill' en 'Matrix'.

Het weldenkende en zelfingenomen Amerika maakt Marilyn Manson tot een van zijn favoriete doelwitten en zondebokken; hij werd ervan beschuldigd met zijn teksten twee studenten, Dylan Klebold en Eric Harris, te hebben aangezet tot het plegen van het bloedbad op Columbine High School. Later zal blijken dat de twee jongens Manson en zijn seksuele ambiguïteit haatten. Niettemin worden er kettingreacties in gang gezetHet verspreidt zich als een lopend vuurtje in alle Europese en Amerikaanse staten. Ook Italië laat zich niet onbetuigd: Manson wordt ook beschuldigd van het aanstichten van de moord op de non uit Chiavenna, verwekt door drie psychopathische meisjes die later verklaarden fan te zijn van de satanische dominee.

In 2000 was het de beurt aan 'Holy Wood (in the shadow of the valley of death)', een album dat de veelbesproken evolutie van Manson, die was begonnen met 'Antichrist Superstar', afsloot. In datzelfde jaar wijdde Manson zijn eigen platenmaatschappij, Posthuman Records, in door het uitbrengen van het Godhead-album '2000 Years Of Human Error' en het uitbrengen van de soundtrack voor de film 'The Blair Witch 2'.

Van 2001 tot heden is Marilyn Manson op verschillende fronten betrokken geweest, van film tot schilderkunst. In 2002 nam Manson als acteur deel aan de korte film "The Hire: Beat The Devil", geregisseerd door Tony Scott en met Gary Oldman en James Brown in de hoofdrollen. Iedereen kent Mansons passie voor film: naast verschillende optredens kwam hij in de bioscoop met "The Party Monster" en speelde hij inHoofdrol in 'Abelcain', geregisseerd door de Chileense visionair Alejandro Jodorowsky.

Op 9 mei 2004 verscheen, na drie jaar wachten, 'The golden age of Grotesque', geïnspireerd op het werk van markies De Sade en de decadentie van het Berlijn van de jaren dertig. Zijn recente optredens in Italië waren onder andere deelname aan de Dag aan de grens (Monza) als headliner, op het alternatieve muziekfestival naast de Metalen goden en op Ozzfest, de tournee van Ozzy Osbourne.

In 2004 verscheen 'Lest we forget', een Het beste van De compilatie bevat covers van Depeche Mode's 'Personal Jesus', Eurythmics' 'Sweet dreams (are made of this)' en Soft Cell's 'Tainted love'. De eerste oplage van 'Lest we forget' bevat een gratis DVD met 20 promotievideo's, waaronder '(s)AINT' door Asia Argento.

In 2005 trouwde hij met Dita Von Teese, die hij in 2002 had ontmoet, maar het huwelijk strandde twee jaar later.

De laatste plaat van de artiest was 'Eat Me, Drink Me' (2007).