Biografie - Ridder van Muziek

Componist, pianist en musicoloog, een man met een diepgaande en uitgebreide cultuur, Roman Vlad werd geboren in Roemenië op 29 december 1919 in Cernauti (het huidige Cernovtzy, nu in Oekraïne). Voordat hij zijn geboortestad verliet, behaalde hij een pianodiploma aan het conservatorium en in 1938 verhuisde hij naar Rome, waar hij in 1951 het Italiaanse staatsburgerschap verkreeg.

Hij bezocht de Universiteit van Rome en studeerde in 1942 af na Alfredo Casella's specialisatiecursus aan de Accademia Nazionale di Santa Cecilia. Zijn werk 'Sinfonietta' werd in 1942 bekroond met de ENESCU-prijs.

In de naoorlogse periode maakte Roman Vlad, terwijl hij zijn activiteiten als concertspeler en componist voortzette, naam als essayist en docent in Italië en in Duitsland, Frankrijk, beide Amerika's, Japan en Engeland, waar hij in 1954 en 1955 lesgaf aan de Summer School of Music in Dartington Hall.

Artistiek directeur van de Accademia Filarmonica Romana van 1955 tot 1958 en van 1966 tot 1969, hij was ook mededirecteur van de muzieksectie van de 'Enciclopedia dello Spettacolo' (1958-62).

Hij was ook voorzitter van de Italiaanse Vereniging voor Hedendaagse Muziek (1960), adviseur en medewerker van het Derde Programma van de RAI, artistiek directeur van de Maggio Musicale in Florence in 1964 en van het Teatro Comunale in dezelfde stad (1968-72).

In 1974 verleende de National University of Ireland in Dublin hem de eretitel Doctor of Music. Hij was voorzitter van de Società Aquilana dei Concerti (van 1973 tot 1992) en supervisor van het Teatro dell'Opera in Rome.

Sinds 1967 is hij mededirecteur van de 'Nuova Rivista Musicale Italiana' en van 1973 tot 1989 was hij artistiek directeur van het Orchestra Sinfonica della Radio-Televisione Italiana in Turijn.

Van 1980 tot 1982 en voor twee opeenvolgende termijnen, van 1990 tot 1994, was hij voorzitter van de C.I.S.A.C. (Confédération Internationale des Auteurs et Compositeurs). Hij is nog steeds lid van de raad van bestuur van de C.I.S.A.C..

Hij was lid van de stuurgroep van de Accademia Nazionale di Santa Cecilia en artistiek adviseur van het Ravenna Festival, het Settembre Musica Festival en het Ravello Music Festival. In 1994 werd hij benoemd tot president van de Accademia Filarmonica Romana.

Maar Roman Vlad was ook een verbazingwekkend man en beperkte zich niet tot het bekleden van min of meer prestigieuze functies: hij was natuurlijk een groot kenner van de muziekgeschiedenis en de biografieën van de belangrijkste componisten, maar hij had ook zelf een aanzienlijke artistieke productie. Hij schreef theater-, symfonische en kamermuziekwerken, waaronder het recente 'Vijf elegieën over tekstenBijbels', 'Gevarieerde melodie' en de prachtige cyclus van 'De Japanse seizoenen, 24 Haiku' (alle werken geschreven in de jaren 1990).

Hij componeerde ook toneel- en filmmuziek, waaronder de soundtrack voor René Clairs beroemde meesterwerk 'The Devil's Beauty' (in 1950 won hij ook de Nastro d'Argento voor zijn filmcomposities).

Italiaanse televisiekijkers herinneren zich hem vooral vanwege de bekwame - en in sommige opzichten ontroerende - presentaties van de cyclus opnames die de Bresciaanse pianist Arturo Benedetti Michelangeli, misschien wel de grootste van de eeuw, in 1962 voor de RAI had gemaakt: echte lessen die hele hordes mensen hielpen de muziekwereld te benaderen en de kunst te begrijpen.van die meester van het toetsenbord.

Roman Vlad was ook de auteur van belangrijke non-fictiewerken, waaronder het nu historische 'History of Dodecaphony' (gepubliceerd in 1958), kort daarna gevolgd door twee belangrijke biografieën van twee giganten uit de muziek: 'Stravinsky' en 'Dallapiccola'. Ook erg mooi en belangrijk waren de essays uit de jaren tachtig: 'Understanding Music' en 'Introduction to Musical Civilisation'.

In 1991 werd hij verkozen tot lid van de Koninlijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België. Hij ontving de rang van Commandeur des Art et des Lettres van de Franse Académie des Arts et des Lettres. Van 1987 tot de zomer van 1993 was hij voorzitter van de S.I.A.E. (Italiaanse Vereniging van Auteurs en Uitgevers), waarvan hij later werd benoemd tot buitengewoon commissaris,functie die hij bekleedde van begin 1994 tot januari 1996.

Hij stierf in Rome op 93-jarige leeftijd op 21 september 2013.