Biografy • Cavaliere della Musica

Komponist, pianist en muzykolooch, in man fan djippe en grutte kultuer, Roman Vlad waard berne yn Roemeenje op 29 desimber 1919 yn Cernauti (hjoeddeistige Cernovtzy, no yn Oekraïne). Foardat er syn bertestêd ferliet, helle er in pianodiploma oan it konservatoarium en yn 1938 ferhuze er nei Rome, dêr't er yn 1951 Italjaansk boargerskip krige.

Hy folge de Universiteit fan Rome en promovearre yn 1942 nei Alfredo Casella's spesjalisaasjekursus oan 'e Nasjonale Akademy fan Santa Cecilia. Syn wurk "Sinfonietta" helle yn 1942 de ENESCU-priis.

Nei de oarloch waard Roman Vlad, wylst er syn aktiviteit as konsertartyst en komponist trochgie, wurdearre as essayist en dosint yn Itaalje as yn Dútslân, Frankryk , yn 'e twa Amearika's, Japan en Ingelân, wêr't hy les joech oan 'e Summer School of Music, yn Dartington Hall, tidens de kursussen fan 1954 en 1955.

Artistyk direkteur fan 'e Romeinske Filharmonyske Akademy fan 1955 oant 1958 en fan 1966 oant 1969 wie er ek meidirekteur fan de muzikale seksje fan de "Enciclopedia dello Spettacolo" (1958-62).

Hy wie ek foarsitter fan 'e Italjaanske Genoatskip fan Kontemporêre Muzyk (1960), adviseur en meiwurker fan it RAI Third Program, artistyk direkteur fan' e Maggio Musicale yn Florence yn 1964 en fan it Teatro Comunale fan deselde stêd ( 1968-72).

Yn1974 rikte de Nasjonale Universiteit fan Ierlân yn Dublin him de earegraad fan Doctor of Music ta. Foarsitter fan 'e Società Aquilana dei Concerti (fan 1973 oant 1992), hy hie de funksje fan superintendint fan it Rome Opera House.

Sûnt 1967 is hy meidirekteur fan de "Nuova Rivista Musicale Italiana", en fan 1973 oant 1989 wie er artistyk direkteur fan it Symfony Orkest fan de Italjaanske Radio-Televyzje fan Turyn.

Fan 1980 oant 1982 en, foar twa opienfolgjende termyn, fan 1990 oant 1994, wie hy presidint fan 'e C.I.S.A.C. (Confédération Internationale des Auteurs et Compositeurs). Hy is noch altyd diel fan 'e ried fan bestjoer fan deselde C.I.S.A.C.

Hy wie lid fan it stjoerkomitee fan 'e Nasjonale Akademy fan Santa Cecilia en artistyk adviseur fan it Ravenna Festival, it Settembre Musica Festival en it Ravello Music Festival. Yn 1994 waard hy beneamd ta presidint fan de Romeinske Filharmonyske Akademy.

Mar Roman Vlad wie ek in ferrassende man en hy beheinde him net ta it beklaaien fan mear of minder prestizjeuze posysjes: fansels in djippe kenner fan de muzykskiednis en de biografyen fan de wichtichste komponisten, hy hie ek in grutte artistike produksje op himsels. Hy hat teatrale, symfonyske en keamerwurken skreaun, wêrûnder de resinte "Fiif elegyen oer bibelske teksten", "Melodia variata" en de prachtige syklus fan "Le".Japanske seizoenen, 24 Haiku" (alle wurken skreaun yn 'e jierren '90).

Hy komponearre ek ynsidintele en filmmuzyk, ynklusyf de soundtrack fan it ferneamde masterwurk fan René Clair "The beauty of the devil" (yn 'e fiere) Hy krige yn 1950 ek it Sulveren Lint foar syn filmkomposysjes).

Italjaanske sjoggers ûnthâlde him benammen foar de kompetinte - en yn guon wize oandwaanlike - presintaasjes fan de syklus fan opnames dy't de pianist Arturo Benedetti Michelangeli út Brescia, faaks de grutste fan 'e ieu, hie yn 1962 foar RAI optreden: echte lessen dy't hiele rigen minsken holpen hawwe om de muzykwrâld te benaderjen en de keunst fan dy master fan it toetseboerd te begripen.

Roman Vlad wie ek de skriuwer fan wichtige non-fiksjewurken wêrûnder de no histoaryske "History of Dodecaphony" (publisearre yn 1958), fuort dêrnei folge troch twa wichtige biografyen fan twa muzykgiganten: " Stravinsky" en "Dallapiccola". De essays út de jierren '80 binne ek tige moai en wichtich: "Muzyk ferstean" en "Introduksje ta de muzikale beskaving".

Sûnt 1991 is hy keazen ta lid fan de Koninlijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten fan België. Hy krige de rang fan Commandeur des Art et des Lettres fan de Frânske Académie des Arts et des Lettres. Fan 1987 oant de simmer fan 1993 wie itFoarsitter fan S.I.A.E. (Italian Society of Authors and Publishers), wêrfan er neitiid beneamd waard ta bûtengewoane kommissaris, in funksje dy't er beklaaide fan begjin 1994 oant jannewaris 1996.

Hy stoar yn Rome op 93-jierrige leeftyd op 21 septimber fan 2013.