Biografie - Een trap tegen pech

Luiz Nazario De Lima, alias Ronaldo, werd geboren op 22 september 1976 in een buitenwijk van Rio de Janeiro genaamd Bento Ribeiro. Als derde zoon van een familie met bescheiden financiële middelen begon hij al op jonge leeftijd met voetballen, waarbij hij keek naar de legendes van het Braziliaanse nationale team in die tijd, met name Zico, die al snel de jonge voetballer werd.tijd een waar idool en een voorbeeld om te imiteren.

Na zijn tanden te hebben gezet op de velden in de buurt en zijn schoenen te hebben versleten in hardloopwedstrijden op de trottoirs van de stad, sloot Ronaldo zich eindelijk aan bij een echt team, zij het een five-a-side team, de Valqueire Tennis Club. De coach, die zijn potentieel echter nog lang niet zag, liet de jongen op de bank zitten en, wat nog erger is, wees hem de rol van keeper toe.Het is moeilijk om te ontsnappen aan de fascinatie van zijn dribbels en de snelle uitstapjes met de bal en voet die Ronny kan maken tijdens de onschuldige kleine spelletjes tussen teamgenoten, waarbij hij ook uit zijn doel mag komen. Al snel wordt hij daarom ook gebruikt in de aanval, natuurlijk met uitstekende resultaten.

Zo, tussen de ene wedstrijd en de andere, begon zijn naam zijn weg te vinden, zij het op amateurniveau, totdat het de oren bereikte van een waarnemer van Sociaal Ramos, een team dat iets belangrijker was dan het team waarin hij op dat moment speelde. Maar het was weer indoor spelen, op kleine amateurvelden of in 'seven-a-side' toernooien. Natuurlijk, Ronny was pas dertien jaar oud, maar het 'seven-a-side' veld was niet hetzelfde.Elf' is zeker niet te groot voor hem en dat bewees hij al snel toen hij werd opgeroepen door Sao Cristovao, eindelijk een echte club. De verwachtingen werden niet teleurgesteld: het jaar daarop werd hij topscorer in de competitie.

De aanklagers van Brazilië onder 17 jaar spitsten onmiddellijk hun ogen en oren en ontdekten in de jongen een aanstormend jong talent. En in feite stelden ze zijn 'tag' veilig voor $7.500. Kortom, Ronny veroverde een plaats voor zichzelf in het nationale jeugdteam en werd een sterspeler in het Zuid-Amerikaanse kampioenschap in Colombia. De aanklagers promoveerden hem en vonden een plaats voor hem.beste: voor de prijs van 50.000 dollar werd hij getransfereerd naar Cruzeiro in Belo Horizonte. Toen hij pas zeventien jaar oud was, in december '93, realiseerde Ronaldo zijn grote droom: hij werd opgeroepen door het nationale seniorenteam, de legendarische Selecao verdeoro. Voetbal begon zijn beroep te worden, Brazilië werd wild van hem en in een oogwenk was hij een en al aandacht.van de natie op hem gericht.

In 1994 werd hij opgeroepen voor het WK, hetzelfde WK waar Italië op strafschoppen werd verslagen door de Greenoro. Nadat het WK glorieus was geëindigd, begon hij aan zijn Europese avontuur. Hij belandde eerst bij Psv Eindhoven (en werd topscorer van het Nederlands kampioenschap) en daarna bij Inter, vooral dankzij de aansporing van voorzitter Massimo Moratti.

Maar al in Nederland klaagde de kampioen over een reeks knieproblemen. Na een reeks controles bleek hij tibiale apofysitis te hebben, waardoor hij gedwongen rust moest nemen en wat de bron zou zijn van veel ongemak en een aanzienlijke vertraging in zijn carrière.

In 1996 werden bijvoorbeeld de Olympische Spelen in Atlanta gespeeld, een evenement dat de speler dreigde te missen vanwege zijn knie. Hij onderging daarom slopende fysiotherapiesessies met wat zijn vertrouwde therapeut, Dr. Petrone, zou worden. Hersteld van de pijn ging hij dapper de Olympische Spelen aan, die hem dankzij zijn prestaties toch een plaats op deBarcelona. Op dat moment was Inter echter al geïnteresseerd in de 'Fenomeno', maar de club zag ervan af vanwege de buitensporige kosten van zijn salaris.

De transfer naar Barcelona was eerlijk gezegd wel met Ronaldo's enthousiaste instemming, ook al omdat hij bij zijn terugkeer naar zijn team voor de Nederlandse beker de 'schande' te horen kreeg dat hij door de coach op de bank werd gelaten. Zo werd hij topscorer in de Spaanse competitie, won hij de Beker voor Bekerwinnaars en wachtte hem, op basis van beloften in onverdachte tijden, eenDit gebeurde niet en met het rugnummer tien belandde Ronaldo uiteindelijk bij Inter. En het was in Milaan dat de fans hem 'Fenomeno' noemden.

Met het Milanese team won hij in 1997 de Scarpa d'Oro als beste bommenwerper in alle Europese competities, vervolgens de prestigieuze Gouden Bal uitgereikt door het tijdschrift France Football en vervolgens de Fifa World Player. Aan de sentimentele kant echter, berichtten de roddelbladen over alle details van zijn liefdesverhaal met het model Susana, dat al snel werd omgedoopt tot 'Ronaldinha'. Na één seizoenEn hier begonnen de serieuze problemen waar Ronny de jaren erna mee te maken kreeg. Al tijdens het WK werd hij gezien als een beetje bezoedeld, maar tijdens de finale was hij gewoon onherkenbaar. Hij speelde slecht en lusteloos, hij was niet doortastend of inventief. Bij zijn terugkeer naar Italië werd hij er toen door de camera's ingeluisdHinkend en wankelend daalt hij de trappen van het vliegtuig af. Het is duidelijk dat Fenomeno zich ziek voelt en niet in topvorm is, zoals hij later bekent voor de microfoons. Ondertussen beëindigt hij ook zijn relatie met Susana en verlooft hij zich met Milene.

Bij Inter arriveert bovendien een nieuwe coach, Marcello Lippi, met wie het meteen slecht gaat. Het volstaat om te zeggen dat Ronny bij zijn competitiedebuut op de bank blijft zitten, tot groot ongenoegen van fans en supporters. De epiloog van deze reeks tegenslagen is de scheuring van de kniepees tijdens de wedstrijd Inter-Lecce op 21 november 1999.

Een operatie in Parijs en minstens vier maanden om terug te keren op het veld liggen in het verschiet. Ondertussen trouwt Ronaldo met Milene, met wie hij een kind verwacht. Na zijn herstel van zijn peesblessure, eindigden de tegenslagen voor Ronaldo daar niet. Pas in april daaropvolgend, tijdens de wedstrijd tussen Lazio en Inter, geldig voor de Coppa Italia finale, hoewel hij slechts twintig minuten op het veld kwam zoals voorgeschrevenDe volgende dag onderging Ronaldo een tweede operatie om de pees te reconstrueren. Na nog eens twee jaar van lijden, therapie, valse starts en vertrekken, keerde de Fenomeno terug op het voetbalveld en droeg hij weer schoenplaten, tot grote vreugde van de Inter-fans. Maar niet alles wat blinkt is goud. Tussendoor,er zijn nog steeds de wereldkampioenschappen in Tokio en de ondergrondse spanningen die aanwezig zijn in de zwart-blauwe club, zozeer zelfs dat Ronaldo, aan het einde van het Japanse avontuur waarin hij triomfeerde (Brazilië won het kampioenschap), besloot het Milanese team waaraan hij zoveel te danken heeft te verlaten om een contract van Real Madrid te accepteren, wat een groot tumult in de media veroorzaakte en de teleurstelling vanveel fans.

Toen, aan het begin van 2007, na een half seizoen onder Fabio Capello, door wie hij zich niet gewaardeerd voelde, tekende Ronaldo om terug te keren naar Milaan; Galliani en Berlusconi wilden hem, om de aanval van Milaan te versterken, die sinds het weeskind van Shevchenko aan kracht en punten had ingeboet.

Na weer een blessure in februari 2008, werd Ronaldo eind april naar verluidt aangetroffen in het gezelschap van drie transseksuele prostituees in een motel in Rio de Janeiro en na dit feit besloot AC Milan zijn contract voor het volgende seizoen niet te verlengen; hetzelfde lot zou zijn miljoenencontracten met grote sponsors treffen.