Biografia Aleksandra Puszkina
Spis treści
Biografia - Ciągły niepokój
Aleksandr Siergiejewicz Puszkin urodził się w Moskwie 6 czerwca 1799 r. (26 maja według kalendarza juliańskiego używanego wówczas w Rosji) w rodzinie drobnej, ale bardzo starej szlachty. Dorastał w środowisku sprzyjającym literaturze: jego wuj ze strony ojca Wasilij był poetą, jego ojciec parał się poezją i odwiedzał wybitnych literatów, takich jak Karamzin i Żukowski.
Dom, w którym mieszka, jest pełen książek, głównie francuskich, które stymulują jego wczesną lekturę. Puszkin jest jednak ubogi w uczucia: w dzieciństwie i okresie dojrzewania jest powierzony, zgodnie z ówczesnym zwyczajem, opiece francuskich i niemieckich nauczycieli, a przede wszystkim "njanja" Arina Rodionovna, postać, która opowiadała mu stare ludowe opowieści.
W liceum w Carskim Siole w latach 1812-1817 Puszkin znajdzie środowisko, które posłuży jako namiastka jego rodziny. Po ukończeniu studiów otrzymuje pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych; w międzyczasie intensywnie uczestniczy w życiu towarzyskim i literackim stolicy.
Z powodu pewnych rewolucyjnych kompozycji zostaje zamknięty w odległym Jekaterynosławiu. Tutaj Aleksandr Puszkin choruje: jest gościem rodziny Raewskich. Następnie podąża za Raewskimi w podróż na Krym i Kaukaz, ale pod koniec 1820 roku musi udać się do swojego nowego domu w Kisinowie w Mołdawii. Pozostaje tam do 1823 roku, kiedy to zostaje przeniesiony do Odessy. Tutaj prowadzi mniej monotonne życie, naznaczonez przeszłości dwie kobiety, w których się zakochuje: Dalmatynkę Amalię Riznic i żonę hrabiego Voroncova, lokalnego gubernatora.
W 1823 r., z powodu przechwycenia listu od niego, w którym wyrażał poglądy pro-ateistyczne, biurokracja cesarska zwolniła go: Puszkin został zmuszony do zamieszkania w rodzinnym majątku w Michajłowsku, niedaleko Pskowa. Przymusowa izolacja nie przeszkodziła mu jednak w wzięciu udziału w powstaniu dekabrystów w 1825 r. (rewolucja dekabrystów miała miejsce 26 grudnia 1825 r.: oficerowie armiiImperial poprowadził około 3000 żołnierzy, próbując skierować Rosję w stronę liberalnej gospodarki, odchodząc od absolutyzmu, w którym imperium było dotychczas ograniczone, jednocześnie walcząc z państwem policyjnym i cenzurą).
W 1826 r. nowy car Mikołaj I wezwał Puszkina do Moskwy, aby zaoferować mu możliwość odkupienia. Ułaskawienie w rzeczywistości ukrywało chęć bezpośredniego nadzoru nad nim. Kompromis z władzą zraził rosyjskiego poetę do entuzjazmu młodzieży.
W 1830 r. ożenił się z piękną Natal'ja Goncarova, która urodziła mu czworo dzieci, a także sprawiła mu wiele przykrości z powodu frywolnego zachowania, które podsycało dworskie plotki. Po jednym z tych wydarzeń Puszkin wyzwał francuskiego barona Georges'a D'Anthès na pojedynek w Petersburgu. Było to 27 stycznia 1837 r.: śmiertelnie ranny Aleksandr Siergiejewicz Puszkin zmarł kilka dni później, 29 stycznia.
Główne dzieła Puszkina:
Wiersze
- Rusłan i Ljudmila
- Wiersze południowe: Więzień Kaukazu (1820-1821), Fontanna Bachczysaraju (1822), Bracia Masnadieri (1821)
Zobacz też: Biografia Giuseppe Terragniego- Jewgienij Oniegin (1823-1831)
- The Bronze Horseman (1833, opublikowany 1841)
Eseje
- Historia powstania Pugaczowa (1834)
- Podróż do Arzrum podczas powstania 1829 r. (1836)
Teatr
- Borys Godunow (1825, wyd. 1831), który zainspirował libretto opery Modesta Pietrowa-Musorgskiego o tym samym tytule.
- Mozart i Salieri (1830, mikrodramat wierszem)
- Uczta podczas zarazy (1830, mikrodramat wierszem)
- Nędzny rycerz (1830, mikrodramat wierszem)
- Kamienny gość (1830, mikrodramat wierszem)
Opowieści wierszem
- Hrabia Nulin (1825)
- Mały domek w Kołomnie (1830)
- Cyganie (1824)
- Połtawa (1828)
Bajki wierszem
- Car Nikita i jego czterdzieści córek (1822)
- Bajka o tacie i jego robotniku (1830)
- Opowieść o carze Saltanie (1831)
- Opowieść o rybaku i małej rybce (1833)
- Bajka o martwej Zarevnej i siedmiu Bogatyrach (1833)
- Bajka o złotym koguciku (1834)
Proza fabularna
Zobacz też: Biografia Geri Halliwell- Murzyn Piotra Wielkiego (1828, niedokończony)
- Opowiadania Iwana Pietrowicza Biełkina, na które składa się pięć opowiadań napisanych w Bołdynowie jesienią 1830 roku (Strzał, Zamieć, Trumniarz, Poczmistrz, Chłopka).
- Dama pikowa (1834)
- Kirdzali (1834)
- Córka kapitana (1836)