Biografia - Pasja do sztuki wizualnej

• Viggo Mortensen w latach dziewięćdziesiątych
• Władca Pierścieni
• Inne sztuki
• Ciekawostki
• Lata 2010

Viggo Peter Mortensen urodził się 20 października 1958 roku w Nowym Jorku, na Lower East Side na Manhattanie, jako syn Duńczyka Viggo Mortensena seniora i Amerykanki Grace Gamble, która poznała swojego przyszłego męża na wakacjach w Norwegii, w Oslo. Po spędzeniu dzieciństwa w różnych krajach na całym świecie, w tym w Wenezueli, Argentynie i Danii, ze względu na pracę ojca, przeprowadził się z nim w wieku jedenastu lat(po rozstaniu rodziców) najpierw w Kopenhadze, a następnie w Stanach Zjednoczonych. Tutaj Mortensen ukończył szkołę średnią w Watertown i stał się pasjonatem fotografii.

Po ukończeniu literatury hiszpańskiej i nauk politycznych na Uniwersytecie St. Lawrence pracował dla szwedzkiej drużyny hokejowej jako tłumacz podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Lake Placid w 1980 r. Po krótkim pobycie w Danii wrócił do USA i rozpoczął karierę aktorską: studiował w Warren Robertson's Theatre Workshop, a po zdobyciu doświadczenia teatralnego przeniósł się do Los Angeles.Jego pierwsza rola filmowa pojawiła się dopiero w 1985 roku, w "Świadku" Petera Weira, ale Viggo zadebiutował już przed kamerą w 1984 roku, w "Swing Shift", ale jego scena została wycięta podczas montażu, a to samo stało się w "Purpurowej róży" Woody'ego Allena.Kair".

Odrzucony w przesłuchaniach do "Plutonu" do roli sierżanta Eliasa, która później trafiła do Willema Dafoe, Mortensen poświęcił się telewizji, pojawiając się w "Miami Vice" i "Czekając na jutro", raczej tandetnej telenoweli. Po kasowym filmie "Nie otwieraj tych drzwi 3" jego wielki przełom w kinie nastąpił jednak w debiucie Seana Penna za kamerą w "Samotnym wilku": wDwa lata później przyszła kolej na "Carlito's Way" z Alem Pacino, a następnie "Red Alert" w reżyserii Tony'ego Scotta i "Sinister Obsessions" w reżyserii Philipa Ridleya.

Viggo Mortensen w latach dziewięćdziesiątych

W 1995 roku wcielił się w rolę Lucyfera w "Ostatnim proroctwie", a rok 1996 przyniósł mu "Szeregowca Jane" z Demi Moore, "Daylight" u boku Sylvestra Stallone'a oraz "Niezwykłych przestępców", debiut reżyserski Kevina Spacey'a. Mortensen jest teraz częścią hollywoodzkiej elity: w 1998 roku wziął udział w "Psychozie", remake'u filmu Hitchcocka w reżyserii Gusa Van Santa, a także w filmie "Nienormalni"."Cienka czerwona linia" Terrence'a Malicka. Ponownie jednak reżyser wyciął swoją scenę w postprodukcji.

Władca Pierścieni

Światowa konsekracja i niezwykłe zyski finansowe przyszły wraz z "Władcą Pierścieni", trylogią wyreżyserowaną przez Petera Jacksona, w której aktor wciela się w rolę Aragorna, następcy tronu Gondoru. Mortensen początkowo wahał się i nie wydawał się przekonany do roli, częściowo ze względu na fakt, że zdjęcia do filmu miałyby się odbyć w Nowej Zelandii; potem zdecydował się naPrzyjął rolę dopiero pod naciskiem swojego syna Henry'ego, fana powieści Tolkiena.

Jego międzynarodowy sukces otworzył mu drzwi do kolejnych filmów, takich jak "Hidalgo - Ocean Ognia" i "Historia przemocy" Davida Cronenberga (reżysera, z którym powróci do "Obietnicy zabójcy"). W 2008 roku Viggo wziął udział w westernie "Appaloosa" w reżyserii Eda Harrisa oraz w filmie "Good - Obojętność dobra", w którym zagrał nauczyciela szkoły podstawowej.literatura, która pozostaje zaintrygowana myślą nazistowską.

Inne sztuki

Równolegle do swojej działalności filmowej, urodzony w Danii aktor występuje również jako muzyk, malarz, poeta i fotograf. W 1993 roku ukazał się na przykład "Ten last night", jego pierwszy zbiór wierszy. Z kolei jego doświadczenie jako fotografa zostało wzbogacone przez Dennisa Hoppera, dzięki któremu miał okazję wystawić swoje zdjęcia, zrobione w latach 70-tych, w Nowym Jorku wRobert Mann Gallery, w ramach indywidualnej wystawy zatytułowanej "Errant Vine". Ale to nie jedyne doświadczenie: na przykład w 2006 roku założył "Recent forgeries" w Santa Monica.

Jego pasja do sztuki okazała się jednak wszechogarniająca: na przykład w 2002 roku Mortensen, korzystając z zarobków z "Władcy Pierścieni", założył Perceval Press, wydawnictwo, które ma na celu prezentowanie prac młodych artystów poszukujących widoczności; w tym samym roku opublikowało katalog wierszy, zdjęć i obrazów stworzonych przez niego. Z kolei w 2004 roku był to "Koń".is good", książka fotograficzna poświęcona koniom, z ujęciami wykonanymi w wielu częściach świata, w tym w Nowej Zelandii, Islandii, Argentynie, Brazylii i Danii. Wreszcie, nie należy zapominać o działalności malarskiej Mortensena, którego obrazy były wystawiane na całym świecie: wszystkie obrazy widoczne w "Perfect Murder" są jego autorstwa.

Ciekawostki

We Włoszech Viggo Mortensen był dubbingowany głównie przez Pino Insegno, który użyczył mu głosu m.in. w trzech filmach "Władca Pierścieni", w "Appaloosa", w "Hidalgo - Ocean Ognia", w "The Road" i w "A History of Violence". Dubbingowali go także Francesco Pannofino w "Lone Wolf", Luca Ward w "Delitto perfetto", Simone Mori w "NonOtwórz te drzwi 3", Massimo Rossi w "Psychozie" i Mino Caprio w "Drodze Carlita".

Wymieniony w 2002 r. na liście pięćdziesięciu najpiękniejszych ludzi na świecie według magazynu "People", Viggo Mortensen jest ojcem Henry'ego Blake'a, ojca Exene Cervenki, piosenkarki punkowej, którą poślubił w 1987 r. i z którą rozwiódł się w 1998 r. Zwolennik Christianii, był krytyczny wobec administracji George'a W. Busha i polemizował przeciwko przystąpieniu Danii do wojny wCiekawostka: oprócz angielskiego i duńskiego mówi po hiszpańsku, norwesku, szwedzku, francusku i włosku.

Lata 2010

Po filmie "Droga" (na podstawie książki Cormaca McCarthy'ego) z 2009 roku, Mortensen ponownie spotkał się z Cronenbergiem w 2011 roku w filmie "Niebezpieczna metoda", w którym wcielił się w rolę słynnego psychoanalityka Zygmunta Freuda, a w 2012 roku zagrał i wyprodukował film "Każdy ma plan" Any Piterbarg.

Następnie zagrał w filmach "W drodze" w reżyserii Waltera Sallesa (2012); "Dwa oblicza stycznia" Hosseina Aminiego (2014); "Captain Fantastic" Matta Rossa (2016) i "Green Book" Petera Farrelly'ego (2018), który otrzymał trzy Oscary, w tym za najlepszy film.