Biografie - Een passie voor beeldende kunst

• Viggo Mortensen in de jaren 1990
• De Heer van de Ringen
• De andere kunsten
• Curiosa
• De jaren 2010

Viggo Peter Mortensen werd geboren op 20 oktober 1958 in New York City, aan de Lower East Side van Manhattan, als zoon van Viggo Mortensen senior, een Deen, en Grace Gamble, een Amerikaanse, die haar toekomstige echtgenoot ontmoette op vakantie in Noorwegen, in Oslo. Nadat hij zijn jeugd had doorgebracht in verschillende landen over de hele wereld, waaronder Venezuela, Argentinië en Denemarken, verhuisde hij vanwege het werk van zijn vader op elfjarige leeftijd met hem mee.(na de scheiding van zijn ouders) eerst in Kopenhagen en daarna in de V.S. Hier studeerde Mortensen af aan de Watertown High School en raakte hij gepassioneerd door fotografie.

Nadat hij was afgestudeerd in Spaanse literatuur en politieke wetenschappen aan de St. Lawrence University, werkte hij als vertaler voor het Zweedse ijshockeyteam tijdens de Olympische Winterspelen van 1980 in Lake Placid. Na een korte periode in Denemarken keerde hij terug naar de VS en begon hij aan een acteercarrière: hij studeerde aan Warren Robertson's Theatre Workshop en verhuisde na enige theaterervaring naar Los Angeles.Zijn eerste filmrol kwam pas in 1985, in Peter Weir's "Witness", maar Viggo had zijn debuut voor de camera al gemaakt in 1984, in "Swing Shift", maar zijn scène werd eruit geknipt tijdens de montage, en hetzelfde gebeurde in Woody Allen's "The Purple Rose".Caïro'.

Mortensen werd tijdens de audities voor "Platoon" afgewezen voor de rol van sergeant Elias, die later zou worden vertolkt door Willem Dafoe, en wijdde zich aan de televisie, waar hij te zien was in "Miami Vice" en in "Waiting for Tomorrow", een nogal trashy soap. Na de kassafilm "Don't Open That Door 3" kwam zijn grote doorbraak in de filmwereld echter met Sean Penns debuut achter de camera in "Lone Wolf".Twee jaar later was het de beurt aan 'Carlito's Way', met Al Pacino: daarna volgden 'Red Alert', geregisseerd door Tony Scott, en 'Sinister Obsessions', geregisseerd door Philip Ridley.

Viggo Mortensen in de jaren 1990

In 1995 speelde hij de rol van Lucifer in 'The Last Prophecy', terwijl 1996 hem 'Private Jane' bracht met Demi Moore, 'Daylight' met Sylvester Stallone, en 'Unusual Criminals', het regiedebuut van Kevin Spacey. Mortensen maakt nu deel uit van de Hollywood-elite: in 1998 nam hij deel aan 'Psycho', Gus Van Sant's remake van Hitchcocks film, en in"Terrence Malick's 'The Thin Red Line'. Ook hier echter knipt de regisseur zijn scène in de postproductie.

De Heer van de Ringen

Wereldwijde wijding en buitengewone financiële opbrengsten kwamen met 'The Lord of the Rings', een trilogie geregisseerd door Peter Jackson waarin de acteur de rol speelt van Aragorn, troonopvolger van Gondor. Mortensen aarzelde eerst en leek niet overtuigd van de rol, deels vanwege het feit dat de opnames van de film in Nieuw-Zeeland zouden plaatsvinden; toen besloot hij omaccepteerde de rol alleen op aandringen van zijn zoon Henry, een fan van Tolkiens romans.

Zijn internationale succes opende de deur naar andere films, zoals 'Hidalgo - Ocean of Fire' en 'A History of Violence' van David Cronenberg (een regisseur met wie hij zou terugkeren voor 'The Assassin's Promise'). In 2008 nam Viggo deel aan 'Appaloosa', een western geregisseerd door Ed Harris, en aan 'Good - The Indifference of Good', waarin hij een leraar speelde van deliteratuur die geïntrigeerd blijft door het nazi-denken.

De andere kunsten

Naast zijn filmactiviteiten is de in Denemarken geboren acteur ook actief als muzikant, schilder, dichter en fotograaf. In 1993 verscheen bijvoorbeeld 'Ten last night', zijn eerste gedichtenbundel. Zijn ervaring als fotograaf werd daarentegen versterkt door Dennis Hopper, dankzij wie hij de kans kreeg om zijn opnamen, die hij in de jaren zeventig maakte, in New York tentoon te stellen in de tentoonstelling 'Ten last night'.Robert Mann Gallery, als onderdeel van een solotentoonstelling met de naam 'Errant Vine'. Maar dit is niet de enige ervaring: in 2006 richtte hij bijvoorbeeld 'Recent forgeries' in Santa Monica in.

Zijn passie voor kunst bleek echter allesomvattend te zijn: in 2002 bijvoorbeeld richtte Mortensen, profiterend van de inkomsten uit 'Lord of the Rings', Perceval Press op, een uitgeverij die het werk van jonge kunstenaars op zoek naar zichtbaarheid onder de aandacht wil brengen; in hetzelfde jaar publiceerde het een catalogus met gedichten, foto's en schilderijen die door hem waren gemaakt. In 2004 daarentegen was het 'The Horseis goed', een fotoboek gewijd aan paarden, met foto's die zijn genomen in vele delen van de wereld, waaronder Nieuw-Zeeland, IJsland, Argentinië, Brazilië en Denemarken. Tot slot mag ook de schilderactiviteit van Mortensen niet worden vergeten, wiens schilderijen over de hele wereld zijn tentoongesteld: de schilderijen die te zien zijn in 'Perfect Murder' zijn allemaal door hem gecomponeerd.

Curiosa

In Italië werd Viggo Mortensen voornamelijk nagesynchroniseerd door Pino Insegno, die hem zijn stem leende in onder andere de drie 'Lord of the Rings'-films, in 'Appaloosa', in 'Hidalgo - Ocean of Fire', in 'The Road' en in 'A History of Violence'. Hij werd ook nagesynchroniseerd door Francesco Pannofino in 'Lone Wolf', door Luca Ward in 'Delitto perfetto', door Simone Mori in 'NonOpen die deur 3', door Massimo Rossi in 'Psycho' en door Mino Caprio in 'Carlito's Way'.

Viggo Mortensen werd in 2002 genoemd in de lijst van de vijftig mooiste mensen ter wereld volgens het tijdschrift 'People'. Hij is de vader van Henry Blake, de vader van Exene Cervenka, een punkzangeres met wie hij in 1987 trouwde en van wie hij in 1998 scheidde. Hij is een aanhanger van Christiania, heeft kritiek geuit op de regering van George W. Bush en heeft een polemiek gevoerd tegen de deelname van Denemarken aan de oorlog inIrak. Een curiositeit: naast Engels en Deens spreekt hij Spaans, Noors, Zweeds, Frans en Italiaans.

De jaren 2010

Na 'The Road' (naar het boek van Cormac McCarthy), in 2009, ontmoette Mortensen Cronenberg opnieuw in 2011 in 'A Dangerous Method', waarin hij de rol speelde van de beroemde psychoanalyticus Sigmund Freud, terwijl hij in 2012 de hoofdrol speelde in 'Everybody has a plan', van Ana Piterbarg.

Daarna acteerde hij in de films 'On the Road', geregisseerd door Walter Salles (2012); 'The Two Faces of January', van Hossein Amini (2014); 'Captain Fantastic', van Matt Ross (2016) en 'Green Book', van Peter Farrelly (2018), die drie Oscars kreeg, waaronder Best Picture.