Βιογραφία - Μερικές σπουδαίες φωνές

• Fiorella Mannoia: το ντεμπούτο της ως τραγουδίστρια
• Η δεκαετία του 1980
• Η δεκαετία του 1990
• Η δεκαετία του 2000
• Fiorella Mannoia το 2010

Η Fiorella Mannoia γεννήθηκε στις 4 Απριλίου 1954 στη Ρώμη, κόρη του cascatore Luigi. Ξεκίνησε να εργάζεται ακολουθώντας την καριέρα του πατέρα της, της αδελφής της Patrizia και του αδελφού της Maurizio Stella, ως αντικαταστάτρια της Lucia Mannucci και κασκαντέρ στην ταινία "Non cantare, spara" του Daniele D'Anza το 1968.

Fiorella Mannoia: το ντεμπούτο της ως τραγουδίστρια

Αφού έκανε επίσης το ρόλο της αντικαταστάτριας της Candice Bergen και της Monica Vitti, έκανε το μουσικό της ντεμπούτο στο Φεστιβάλ του Castrocaro, τραγουδώντας το τραγούδι του Adriano Celentano "Un bimbo sul leone"- αν και δεν κέρδισε, η Fiorella κέρδισε το πρώτο της δισκογραφικό συμβόλαιο με την εταιρεία Carisch, η οποία μέσα σε δύο χρόνια της επέτρεψε να εκδώσει τους δίσκους 45 στροφών "Ho saputo che partivi" και "Ciliegie".ξεκινά με το "Gente qua, gente là" στο "Un disco per l'estate" το 1969, κυκλοφορεί το "Mi piace quel ragazzo lì".

Πρόκειται για δίσκους που αναδεικνύουν το φωνητικό ταλέντο του κοριτσιού, χωρίς να κρύβουν εμφανείς ήχους beat. Τα νούμερα των πωλήσεων, ωστόσο, είναι ανώνυμα, σε σημείο που σήμερα τα κομμάτια αυτά θεωρούνται πραγματικές δισκογραφικές σπανιότητες. Δεμένη με τον κιθαρίστα Memmo Foresi, υπέγραψε συμβόλαιο με τον Vincenzo Micocci και την It, πριν κυκλοφορήσει το "Mannoia Foresi & Co" για την Rca: από τον δίσκοΤο επόμενο single "Prologue" εξήχθη. Πιο διάσημο ήταν το επόμενο 45άρι, με τίτλο "Ninna Nanna" (Νανούρισμα), λόγω της λογοκρισίας των στίχων του "Rose", ενός κομματιού στην πλευρά Β. Ο δίσκος αποσύρθηκε λοιπόν και επαναδιανεμήθηκε σε νέα έκδοση. Μετά την αποχώρησή της από την RCA, η Fiorella μετακόμισε στην Ricordi, η οποία της επέτρεψε να κυκλοφορήσει τα "Piccolo", "Tu amore mio" και κυρίως το "Scaldami", στο οποίο αναδεικνύει μια εικόνα του εαυτού τηςσέξι και σχεδόν παραβατικό.

Η δεκαετία του 1980

Η δεκαετία του 1980 σηματοδότησε την είσοδό της στην Cgd, μέσω του άλμπουμ 'Certi momenti' του Pierangelo Bertoli: χάρη στο ντουέτο του 'Pescatore', η Mannoia κατάφερε να γίνει γνωστή σε όλη την Ιταλία. Έτσι, το 1981 έλαβε μέρος στο Sanremo με το τραγούδι 'Caffè nero bollente', το οποίο της εξασφάλισε την άμεση επιτυχία. Μετά το 'E muoviti un po', που έγραψε ο Valerio Liboni και παρουσιάστηκε στο Festivalbar, ηχογράφησε άλμπουμπου παρήγαγε ο Mario Lavezzi και μεταπήδησε στην Ariston.

Το 1984, επέστρεψε στο Sanremo με το τραγούδι "Come si cambia" των Maurizio Piccoli και Renato Pareti: χάρη σε αυτό το τραγούδι, η καλλιτέχνιδα συνειδητοποίησε ότι το τραγούδι ήταν η πραγματική της κλίση, και δεν ήταν τυχαίο ότι την ίδια χρονιά κέρδισε, με το "Margherita" του Riccardo Cocciante, τον τελικό του "Premiatissima '84", μπροστά από τις Patty Pravo, Iva Zanicchi και Marcella Bella. 1985 ήταν η χρονιά του "Momento delicato", από το οποίο το απόσπασμα"L'aiuola": το τραγούδι, γραμμένο από τη Mogol, ήρθε δεύτερο στο Festivalbar. Ο Salvetti την υποδέχτηκε ξανά την επόμενη χρονιά με το "Sorvolando Eilat", από το LP "Fiorella Mannoia".

Αφού εγκατέλειψε την Ariston, η Fiorella Mannoia μεταπήδησε στην DDD και συνέχισε την επιτυχία της: κέρδισε το βραβείο των κριτικών του Sanremo δύο συνεχόμενες χρονιές με τα τραγούδια "Quello che le donne non dicono" και "Le notti di maggio", το 1987 και το 1988, γραμμένα από τους Enrico Ruggeri και Ivano Fossati αντίστοιχα. Το 1988 κυκλοφόρησε επίσης το άλμπουμ "Canzoni per parlare", το οποίο περιείχε το "I dubbi dell'amore", γραμμένο και πάλι από τονRuggeri- η δεκαετία τελειώνει με το "Di terra e di vento", συμπεριλαμβανομένου του "O que sera" στην ιταλική έκδοση και κυρίως του "Cuore di cane".

Η δεκαετία του 1990

Η δεκαετία του '90, ωστόσο, άνοιξε με το "I treni a vapore", ένα άλμπουμ με αξιοσημείωτες επιτυχίες: εκτός από το "I venti del cuore", περιελάμβανε τα "Il cielo d'Irlanda" (σε σύνθεση Massimo Bubola), "Inevitabilmente" (μέρος του soundtrack της ταινίας "Caro diario" του Nanni Moretti) και "Tutti cercano qualcosa" (σε σύνθεση Francesco De Gregori). Το άλμπουμ "Gente Comune" του 1994, από την άλλη πλευρά, κύλησε πιο ήσυχα.που περιλαμβάνει επίσης συνεργασίες με τους Samuele Bersani ("Crazy boy"), Caetano Veloso ("Il culo del mondo") και Francesco De Gregori ("Giovanna D'Arco"). Άλλες σημαντικές συνεργασίες βρίσκονται το 1998 στο "Belle speranze": η Gianmaria Testa και ο Daniele Silvestri είναι δύο από τα σημαντικότερα ονόματα.

Το πρώτο (διπλό) live άλμπουμ της Fiorella Mannoia κυκλοφόρησε το 1999 και ονομαζόταν 'Certe piccole voci': περιλάμβανε επίσης μια διασκευή του τραγουδιού 'Sally' του Vasco Rossi. Η επιτυχία του άλμπουμ ήταν εξαιρετική: εκτός από την πρώτη θέση στο chart των best-seller άλμπουμ, έγινε και διπλά πλατινένιο. Μετά τα άλμπουμ 'Fragile' και 'In tour' (το τελευταίο ηχογραφημένο ζωντανά με τον Ron,Francesco De Gregori και Pino Daniele), η Mannoia πρωταγωνίστησε το 2003 στη συναισθηματική κωμωδία "Prima dammi un bacio", του Ambrogio Lo Giudice. Το άλμπουμ "Concerti" και το dvd "Due anni di concerti" προηγήθηκαν της συμμετοχής της στο Live 8 στη Ρώμη (όπου ερμήνευσε τα "Mio fratello che guardi il mondo", "Clandestino" και "Sally") και του διορισμού της ως αξιωματικού του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον Carlo Azeglio.Ciampi.

Η δεκαετία του 2000

Μια σαφής στροφή προς την κατεύθυνση της βραζιλιάνικης λαϊκής μουσικής παρατηρείται στο "Onda tropicale", στο οποίο η Mannoia ντουετάρει με καλλιτέχνες όπως ο Carlinhos Brown, ο Gilberto Gil και η Adriana Calcanhotto, ενώ το 2007 σημαδεύτηκε από την κυκλοφορία του "Canzoni nel tempo", μιας συλλογής από τραγούδια που είχαν ήδη δημοσιευτεί, εμπλουτισμένα με διασκευές των "Io che amo solo te" και "Dio è morto". Μετά από επτά χρόνια, το 2008κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ με ακυκλοφόρητα κομμάτια, "Il movimento del dare", το οποίο περιλαμβάνει συνεργασίες με τους Pino Daniele, Ivano Fossati και Franco Battiato.

Η Fiorella, προστάτιδα, το 2009, του "Amiche per l'Abruzzo", μιας φιλανθρωπικής εκδήλωσης αφιερωμένης στα θύματα του σεισμού στη L'Aquila που διοργανώνεται στο Μιλάνο στο στάδιο Meazza, ντουετάρει με τη Noemi στο "L'amore si odia" και εκδίδει το "Ho imparato a sognare", στο οποίο ερμηνεύει εκ νέου τραγούδια σύγχρονων καλλιτεχνών όπως ο Tiziano Ferro, ο Cesare Cremonini και η Negrita. Το 2010 είναι η χρονιά του "Capolavori", μιας συλλογής έξι δίσκων, αλλά και τουτριών Wind Music Awards και το single 'If indeed God exists'.

Fiorella Mannoia το 2010

Στις 24 Ιανουαρίου 2012, κυκλοφόρησε το ακυκλοφόρητο άλμπουμ "Sud", το οποίο προηγήθηκε από τα singles "Io non ho paura" και "Non è un film", ενώ ακολούθησε η περιοδεία "Sud tour".

Νικήτρια του "Targa Tenco" σε πέντε περιπτώσεις, η Fiorella Mannoia χαρακτηρίζεται από ένα αλτικό φωνητικό μητρώο και προτιμά φωνές του ίδιου τύπου για τα ντουέτα της (Noemi και Paola Turci, για παράδειγμα).

Στα τέλη του 2016 ανακοινώθηκε ότι θα συμμετείχε στο Φεστιβάλ του Σανρέμο το 2017 με το τραγούδι "Che sia benedetta". Στο τέλος του διαγωνισμού ήταν δεύτερη, πίσω από τη νικήτρια Francesco Gabbani .

Η Fiorella Mannoia με τον σύζυγό της Carlo Di Francesco

Τον Φεβρουάριο του 2021 ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου με τον Carlo Di Francesco (μουσικός παραγωγός και γνωστό πρόσωπο της τηλεοπτικής εκπομπής Φίλοι Το ζευγάρι ήταν ήδη δεκαπέντε χρόνια μαζί.