Βιογραφία - Γυναικεία καρδιά

• Βιβλιογραφία της Isabel Allende

Η Ιζαμπέλ Αλιέντε γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου 1942 στη Λίμα του Περού. Η οικογένεια βρισκόταν στη Λίμα του Περού εκείνη την εποχή για λόγους εργασίας. Η μητέρα της, Φρανσίσκα Λλόνα Μπαρρός, χώρισε από τον πατέρα της, Τομάς Αλιέντε, όταν η συγγραφέας ήταν μόλις τριών ετών: η Ιζαμπέλ δεν θα συναντούσε ποτέ τον πατέρα της, ο οποίος εξαφανίστηκε στο κενό μετά τη διάλυση του γάμου. Μόνη, με τρία παιδιά και χωρίς καμία εμπειρίαδουλεύοντας, η μητέρα της μετακόμισε στο Σαντιάγο της Χιλής, στεγασμένη στο σπίτι του παππού της (που αργότερα αναφέρθηκε στο "Σπίτι των πνευμάτων" του Esteban Trueba). Με τη βοήθεια του θείου της Salvador Allende και χάρη στην επιρροή του, η ίδια και τα αδέλφια της δεν στερήθηκαν υποτροφίες, ρούχα και ελεύθερο χρόνο.

Ζωηρό και ανήσυχο παιδί, κατά τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας που περνάει στο σπίτι των παππούδων της, μαθαίνει να διαβάζει και τροφοδοτεί τη φαντασία της με αναγνώσματα που παίρνει από τη βιβλιοθήκη του παππού της, αλλά και με βιβλία που λέει ότι βρήκε σε ένα μπαούλο που κληρονόμησε από τον πατέρα της, που περιείχε συλλογές του Ιουλίου Βερν ή του Εμίλιο Σαλγκάρι. Η φαντασία του μικρού κοριτσιού τροφοδοτείται επίσης από ρομαντικά μυθιστορήματα, που ακούειστο ραδιόφωνο, στην κουζίνα με τις υπηρέτριες και πάνω απ' όλα από τις ιστορίες που διηγούνταν ο παππούς ή η γιαγιά τους, με την τελευταία να χαρακτηρίζεται από μια ιδιαίτερη κλίση προς τα μυστήρια του πνευματισμού.

Αυτά τα ευφάνταστα και υπέροχα χρόνια διακόπηκαν το 1956, όταν η μητέρα της παντρεύτηκε έναν άλλο διπλωμάτη. Δεδομένης της ιδιαιτερότητας του επαγγέλματος αυτού, του διπλωμάτη, το ζευγάρι άρχισε να ταξιδεύει και να περνάει χρόνο σε διάφορες χώρες. Οι εμπειρίες στη Βολιβία, την Ευρώπη και το Λίβανο αποκάλυψαν στη μικρή ονειροπόλο έναν κόσμο διαφορετικό από αυτόν που είχε μεγαλώσει.Η Ιζαμπέλ Αλιέντε θα βιώσει τις πρώτες εμπειρίες σεξουαλικών διακρίσεων από πρώτο χέρι, αν και το διάβασμά της θα αλλάξει: διαβάζει βιβλία φιλοσοφίας, γνωρίζει τον Φρόιντ και τις τραγωδίες του Σαίξπηρ. Ψάχνοντας το δωμάτιο του πατριού της, βρίσκει ένα "απαγορευμένο βιβλίο" που θα παραμείνει ανάμεσα στις μεγαλύτερες λογοτεχνικές επιρροές της: κρυμμένη σε ένα ντουλάπι, διαβάζει τις "Αραβικές Νύχτες".

Σε ηλικία 15 ετών, λαχταρώντας την ανεξαρτησία, επέστρεψε στο Σαντιάγο και στα 17 της άρχισε να εργάζεται ως γραμματέας στο "Τμήμα Πληροφοριών", ένα γραφείο του FAO. Στα 19 της παντρεύτηκε τον Miguel Frías (1962), με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά: τον Nicholás και την Paula.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εισήλθε στον κόσμο της δημοσιογραφίας, η οποία μαζί με τη θεατρική του εμπειρία έμελλε να αποτελέσει την καλύτερη εκπαίδευσή του. Πρώτα εισήλθε στον χώρο της τηλεόρασης, παρουσιάζοντας μια δεκαπεντάλεπτη εκπομπή για την τραγωδία της παγκόσμιας πείνας- στη συνέχεια έγραψε για το γυναικείο περιοδικό Paula (1967-1974) και το παιδικό περιοδικό Mampato (1969-1974). Στην τηλεόραση, εργάστηκε για το Channel 7 από το1970 έως 1974. Η Ιζαμπέλ Αλιέντε απέκτησε φήμη τη δεκαετία του 1960, χάρη στη στήλη "Los impertinentes" που η φίλη της Ντέλια Βεργκάρα της επιφύλαξε στο περιοδικό Paula. Έκτοτε, η συγγραφέας δεν σταμάτησε ποτέ να εκθειάζει τη δημοσιογραφία ως σπουδαίο σχολείο γραφής και ταπεινότητας.

Στις 11 Σεπτεμβρίου 1973, το στρατιωτικό πραξικόπημα με επικεφαλής τον στρατηγό Αουγκούστο Πινοσέτ έβαλε τέλος σε μια άλλη φάση της ζωής της Αλιέντε. Η εξέλιξη των γεγονότων την ανάγκασε να εμπλακεί για πρώτη φορά ενεργά στην πολιτική ζωή της χώρας της: εργάστηκε για λογαριασμό των διωκόμενων από το καθεστώς, βρίσκοντας τους πολιτικό άσυλο, ασφαλείς κρυψώνες και διαρρέοντας ειδήσεις για τη χώρα.το δικτατορικό καθεστώς της επιτρέπει ακόμη να συνεργάζεται με τους εθνικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, αλλά σύντομα αποφασίζει να εγκαταλείψει τη δουλειά της, επειδή συνειδητοποιεί ότι η στρατιωτική κυβέρνηση την χρησιμοποιεί. Αποφασίζει τότε να μεταναστεύσει και, ακολουθούμενη σύντομα από τον σύζυγο και τα παιδιά της, μένει για δεκατρία χρόνια στη Βενεζουέλα, όπου γράφει για διάφορες εφημερίδες.

Στην πραγματικότητα αυτοεξόριστη, άρχισε να γράφει για να εκτονώσει τον θυμό και τα βάσανά της. Έτσι γεννήθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα, το οποίο απορρίφθηκε από όλους τους λατινοαμερικάνικους εκδότες με την αιτιολογία ότι φέρει την υπογραφή ενός ονόματος που όχι μόνο ήταν άγνωστο, αλλά και γυναικείο. Το φθινόπωρο του 1982, "Το σπίτι των πνευμάτων", ένα οικογενειακό χρονικό με φόντο τις πολιτικές και οικονομικές αλλαγές στην ΑμερικήΛατινικά, εκδόθηκε στη Βαρκελώνη από τον εκδοτικό οίκο Plaza y Janés. Η επιτυχία εξαπλώθηκε αρχικά στην Ευρώπη και από εκεί στις Ηνωμένες Πολιτείες: οι πολυάριθμες μεταφράσεις σε διάφορες γλώσσες έκαναν τη συγγραφέα γνωστή σε πολλά μέρη του κόσμου. Έκτοτε, θα σημείωνε τη μία επιτυχία μετά την άλλη, ξεκινώντας από το "D'amore e ombra" μέχρι την "Paula", μέσω του "Eva Luna".

Σε ηλικία 45 ετών, η Ιζαμπέλ Αλιέντε χώρισε τον σύζυγό της και το 1988 παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της, τον Γουίλιαμ Γκόρντον, τον οποίο γνώρισε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Σαν Χοσέ των ΗΠΑ. Η ιστορία της ζωής του νέου συντρόφου της συγγραφέως ενέπνευσε ένα νέο μυθιστόρημα, το οποίο εκδόθηκε το 1991 με τον τίτλο "Το άπειρο σχέδιο".

Πολλοί κριτικοί έχουν περιγράψει το έργο της Ιζαμπέλ Αλιέντε ως ένα κολάζ ιδεών και καταστάσεων παρμένων από τους πιο διάσημους συναδέλφους της. Μια από τις πιο επίμονες κριτικές όμως είναι η συνεχής σύγκριση με τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και, μάλιστα, μια κάποια επιρροή του Κολομβιανού συγγραφέα φαίνεται να είναι αναμφισβήτητη, αφού εξακολουθεί να θεωρείται σημείο αναφοράς για νέεςγενιές ιβηροαμερικανών συγγραφέων.

Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει το γεγονός ότι το βιβλίο-ομολογία " Paula " είναι η εξιστόρηση της τραγωδίας που έπληξε τον Αλιέντε. Η Πάουλα, στην πραγματικότητα, δεν είναι άλλη από την κόρη του συγγραφέα, η οποία πέθανε στις 6 Δεκεμβρίου 1992 από μια σπάνια και ανίατη ασθένεια, αφού πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα σε κωματώδη κατάσταση.

Βιβλιογραφία της Isabel Allende

• Το σπίτι των πνευμάτων (1982)
• Of Love and Shadow (1984)
• Eva Luna (1985)
• Αφηγείται η Eva Luna (1989)
• Το άπειρο σχέδιο (1991)
• Paula (1994)
• Afrodita (1997)
• Η κόρη της τύχης (1999)
• Πορτραίτο με σέπια (2001)
• Η πόλη των θηρίων (2002)
• Η επινοημένη μου χώρα (2003)
• Το Βασίλειο του Χρυσού Δράκου (2003)
• Το δάσος των Πυγμαίων (2004)
• Zorro. Η αρχή του θρύλου (2005)
• Inés της ψυχής μου (2006)
• Το άθροισμα των ημερών (2008)
• Το νησί κάτω από τη θάλασσα (2009)
• Το σημειωματάριο της Μάγια (2011)
• Οι περιπέτειες του Αετού και του Ιαγουάρου (τριλογία, 2012: Η πόλη των θηρίων- Το βασίλειο του χρυσού δράκου- Το δάσος των πυγμαίων)
• Αγάπη (Amor), 2013
• Το παιχνίδι του Αντεροβγάλτη (El juego de Ripper), 2013
• Ο Ιάπωνας εραστής (El amante japonés), 2015