Βιογραφία - Madonna folk

• Η Joan Baez στη δεκαετία του 1990
• Η δεκαετία του 2000

Γεννημένη στις 9 Ιανουαρίου 1941 στο Στάτεν Άιλαντ της Νέας Υόρκης, η Τζόαν Μπέιζ είναι η δεύτερη από τις τρεις κόρες του Άλμπερτ Μπέιζ, διδάκτορα φυσικής, και της Τζόαν Μπριτζ, γυναίκας σκωτσέζικης καταγωγής και κόρης ενός ιερέα της Επισκοπικής Εκκλησίας και καθηγητή δραματικής τέχνης που μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι επαγγελματικές δραστηριότητες του πατέρα της ως επιστήμονα, ερευνητή και συμβούλου της UNESCO οδήγησαν την οικογένεια Μπέιζ σε πολλέςμετακινήθηκαν σε όλη την αμερικανική ήπειρο, έτσι ώστε η Ιωάννα και τα αδέλφια της πέρασαν το πρώτο μέρος του χρόνου τους στη μικρή πόλη Clarence Center, κοντά στη Νέα Υόρκη, και στη συνέχεια, μετά από διάφορες περιπέτειες, στο Redlands της Καλιφόρνια.

Από νεαρή ηλικία, η κοινωνική της συνείδηση που βασίζεται στον ειρηνισμό και τη μη βία και η αγάπη της για τη μουσική είναι αρκετά έντονες. Το μουσικό της βάπτισμα έλαβε χώρα σε μια εκδήλωση για μαθητές γυμνασίου, όπου η Joan έκανε το ντεμπούτο της παίζοντας το "Honey Love" στο ukulele. Μετά από αυτή την εμπειρία, ήταν η σειρά της σχολικής χορωδίας όπου έμαθε να συνοδεύει τον εαυτό της με τοκιθάρα. Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του '50 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Καλιφόρνια, όπου γνώρισε, το 1957, τον Άιρα Σάντπαρλ, ο οποίος της μίλησε για πρώτη φορά για τον ειρηνισμό και τη μη βία. Την επόμενη χρονιά, στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, η Μπέεζ άρχισε επίσης να τραγουδά σε μικρές καφετέριες.

Το '58, προκειμένου να ακολουθήσει μια δουλειά που ανέλαβε ο πατέρας της, η Τζόαν και η οικογένειά της μετακόμισαν στη Βοστώνη, όπου σπούδασε για λίγο δραματική τέχνη στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Εγγεγραμμένη στο πανεπιστήμιο, άρχισε να παίζει και να τραγουδά σε καφετέριες της Βοστώνης, σε κολέγια και στη συνέχεια σε αίθουσες συναυλιών κατά μήκος της Ανατολικής Ακτής, κερδίζοντας όλο και μεγαλύτερο πλήθος με το πολύ ιδιαίτερο μείγμα της λαϊκής μουσικής τηςπαραδοσιακούς αμερικανικούς και στίχους με έντονα κοινωνικό και δεσμευτικό περιεχόμενο.

Το 1959, συμμετείχε στην πρώτη διοργάνωση του Newport Folk Festival και η συναρπαστική της εμφάνιση της χάρισε ένα συμβόλαιο με τη σχετικά μικρή folk εταιρεία Vanguard. Μετά από μια σύντομη περίοδο δουλειάς στο στούντιο ηχογράφησης, ήρθε η σειρά του πρώτου της δίσκου "Joan Baez", που κυκλοφόρησε το 1960. Ο δίσκος αυτός, όπως και ο επόμενος, είναι μια συλλογή παραδοσιακών τραγουδιών από διάφορες πολιτείες, υποδηλώνοντας τηνBaez η κατ' εξοχήν εθνική σημαία.

Η συμμετοχή της στο Gerde's Folk City της δίνει την ευκαιρία να συναντήσει Bob Dylan με τον οποίο μοιράζεται μια βαθιά πίστη στη μουσική. Οι δύο τους έχουν επίσης μια πολυσυζητημένη ερωτική σχέση.

Κατά τα αμέσως επόμενα έτη Joan Baez Έδωσε αρκετές συναυλίες, συμμετείχε σε ειρηνιστικές διαδηλώσεις κατά του πολέμου στο Βιετνάμ και, το 1965, ίδρυσε το "Ινστιτούτο για τη Μελέτη της Μη Βίας". Η πολεμική στάση της τραγουδίστριας απέναντι στο κράτος την οδήγησε ακόμη και στο να μην πληρώνει φόρους, δηλώνοντας ανοιχτά ότι δεν συνεισφέρει στις πολεμικές δαπάνες, ένας "κοινωνικός σκοπός" που της κόστισε πολλά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της φυλάκισηςστη φυλακή.

Η Τζόαν έγινε γρήγορα σύμβολο της διαμαρτυρίας ενάντια σε κάθε αδικία, συνεχίζοντας να αποκομίζει επιτυχίες όχι μόνο στην πατρίδα της, την Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη. Δυνατή στις ακλόνητες πεποιθήσεις της, συνελήφθη στα τέλη του 1966 για λίγες μέρες κατά τη διάρκεια μιας πικετοφορίας στο κέντρο στρατολόγησης του Όκλαντ, αλλά αυτό δεν σταμάτησε τη διαμαρτυρία της, τόσο πολύ που οι κατηγορίες γιααντιαμερικανισμό προς αυτόν.

Μετά από όλες αυτές τις εμπειρίες, δεν θα μπορούσε να λείψει από το πιο πολυαναμενόμενο γεγονός σε ολόκληρη την εναλλακτική κουλτούρα της Αμερικής, τη σημαδιακή συναυλία-ταραχή του Woodstock, την οποία παρακολούθησε κανονικά το 1969, χωρίς να ξεχνάει το αφιέρωμα σε έναν από τους καλλιτέχνες αναφοράς του, τον μινίστρο Woody Guthrie, την επόμενη χρονιά. Υπήρξε και ένα μικρό ιταλικό επεισόδιο, όταν στις 24 Ιουλίου 1970, συμμετείχε στη συναυλία,Η Baez έπαιξε στην Αρένα του Μιλάνου με μεγάλη αποδοχή από το νεανικό κοινό. Στο μεταξύ, είχε χωρίσει από τον Dylan (ο οποίος, παρεμπιπτόντως, είχε επίσης απομακρυνθεί από τα ιδεώδη διαμαρτυρίας που τους ένωνε μέχρι τότε) και παντρεύτηκε τον David Harris.

Ο τελευταίος, όμως, επίσης αποστάτης ακτιβιστής, αναγκάστηκε να περάσει μεγάλο μέρος του χρόνου του τριετούς γάμου τους στη φυλακή, σε τέτοιο βαθμό που η σχέση τους σύντομα διαλύθηκε (αν και θα γεννήσουν έναν γιο). Και στον σύζυγό της David είναι αφιερωμένο το άλμπουμ "David", ενώ το "Any Day Now" είναι ένας σαφής φόρος τιμής στον "πρώην" πλέον Bob Dylan.

Τον Δεκέμβριο του 1972, κατευθύνθηκε στο Βιετνάμ, στο Ανόι, ενώ η πόλη βρισκόταν υπό συνεχείς βομβαρδισμούς από τις αμερικανικές δυνάμεις (γνωστότεροι ως "χριστουγεννιάτικοι βομβαρδισμοί"- μετά από δύο εβδομάδες κατάφερε να εγκαταλείψει τη χώρα και, επιστρέφοντας στην Αμερική, ηχογράφησε ένα άλμπουμ εξ ολοκλήρου εμπνευσμένο από την εμπειρία της στο Βιετνάμ με τίτλο "Where are you now my son?", το οποίο περιλαμβάνει επίσης το τραγούδι "SaigonΝύφη".

Το 1979 ίδρυσε τη "Διεθνή Επιτροπή Πολιτικών Δικαιωμάτων", της οποίας ηγήθηκε επί δεκατρία χρόνια- η πρώτη δράση διαμαρτυρίας ήταν η "Ανοιχτή Επιστολή προς τη Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ", στην οποία κατηγορούσε τις αρχές της χώρας για παραβίαση των πολιτικών δικαιωμάτων.

Κάπως παραμελημένη από τα μέσα ενημέρωσης και τις εφημερίδες, η εικόνα Joan Baez φαίνεται να ξεχνιέται όλο και περισσότερο από το κοινό, αν και η δραστηριότητά της παραμένει σε όχι ευκαταφρόνητο επίπεδο, ακόμη και όσον αφορά την ακλόνητη αφοσίωσή της. Το 1987 κυκλοφόρησε το βιβλίο "My Life and a Voice to Sing", ένα αυτοβιογραφικό έργο που σηματοδοτεί το ντεμπούτο της τραγουδίστριας και τραγουδοποιού ως συγγραφέα.

Η Joan Baez στη δεκαετία του 1990

Το 1991, σε μια συναυλία για την Επιτροπή Πολιτικών Δικαιωμάτων, τραγούδησε μαζί με τις Indigo Girls και τη Mary Chapin Carpenter στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια. Το 1995, η τραγουδίστρια έλαβε το μουσικό βραβείο BAMMY (San Francisco Bay Area Music Award) για την καλύτερη τραγουδίστρια της χρονιάς. Με την εταιρεία Guardian ηχογράφησε το live άλμπουμ "Ring Them Bells" (1995) και το στούντιο άλμπουμ "Gone from Danger" το 1997.

Το 1993, ταξίδεψε στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη για να ευαισθητοποιήσει τον πληθυσμό για τα δεινά του. Joan Baez Είναι η πρώτη καλλιτέχνης που εμφανίζεται στο Σαράγεβο μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου. Επίσης, το 1993, είναι η πρώτη καλλιτέχνης που εμφανίζεται επαγγελματικά στις πρώην φυλακές του Αλκατράζ στο Σαν Φρανσίσκο για τη φιλανθρωπική οργάνωση της αδελφής της, Mimi Fariña, Ψωμί και τριαντάφυλλα Στη συνέχεια επέστρεψε στο Αλκατράζ το 1996.

Η δεκαετία του 2000

Τον Αύγουστο του 2005 συμμετείχε στο κίνημα ειρηνικής διαμαρτυρίας στο Τέξας που ξεκίνησε η Σίντι Σίχαν, τον επόμενο μήνα τραγούδησε το Amazing Grace κατά τη διάρκεια του "Burning Man Festival" στο πλαίσιο ενός αφιερώματος στα θύματα του τυφώνα Κατρίνα και τον Δεκέμβριο του 2005 συμμετείχε στη διαμαρτυρία κατά της εκτέλεσης του Τούκι Γουίλιαμς. Την επόμενη χρονιά πήγε να ζήσει σε ένα δέντρο σε ένα συλλογικό πάρκο μαζί με την ΤζούλιαΛόφος Πεταλούδων: σε αυτή την έκταση - που καλύπτει 5,7 εκτάρια - ζουν περίπου 350 Λατινοαμερικανοί μετανάστες καλλιεργώντας φρούτα και λαχανικά από το 1992. Στόχος της διαμαρτυρίας τους είναι η έξωση των κατοίκων για να κατεδαφιστεί το πάρκο για την κατασκευή βιομηχανικής μονάδας.

Η τραγουδίστρια τάχθηκε ανοιχτά κατά της εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ. Κατά τη διάρκεια των δύο θητειών του George W. Bush, άνοιγε όλες τις συναυλίες της εκτός ΗΠΑ (κάθε φορά στην τοπική γλώσσα) με αυτή τη φράση:

Στις αρχές του 2006, τραγούδησε στην κηδεία του τραγουδιστή Λου Ρόουλς, συνοδευόμενη από τον Τζέσε Τζάκσον, τον Στίβι Γουόντερ και άλλους σε μια εκτέλεση του Amazing Grace Επίσης, τη χρονιά αυτή, η Joan Baez εμφανίζεται αιφνιδιαστικά στην τελετή έναρξης του διεθνούς συνεδρίου Φόρουμ 2000 στην Πράγα- η εμφάνισή της κρατήθηκε μυστική από τον πρώην πρόεδρο Βάτσλαβ Χάβελ μέχρι να ανέβει στη σκηνή, καθώς ο Χάβελ είναι μεγάλος θαυμαστής της καλλιτέχνιδας τόσο μουσικά όσο και πολιτικά.

Το 2007 έλαβε το βραβείο Βραβείο Grammy Lifetime Achievement Award Στις 22 Ιουλίου 2008, εμφανίστηκε μαζί με το ιταλικό Vinicio Capossela , σε περίπτωση Ζήστε για την έκτακτη ανάγκη στην πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία, για να υποστηρίξει τον Gino Strada και τους Emergency. Τον Οκτώβριο του 2008, παρουσίασε το νέο του άλμπουμ "Day After Tomorrow", σε παραγωγή του Steve Earle, κατά τη διάρκεια της εκπομπής "Che tempo che fa" του Fabio Fazio. Το άλμπουμ αποτελεί τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του από το 1979 ("Honest Lullaby").

Δέκα χρόνια αργότερα, στα τέλη Φεβρουαρίου 2018, κυκλοφορεί το τελευταίο της στούντιο άλμπουμ "Whistle Down the Wind" και ανακοινώνει την απόσυρσή της από τη μουσική σκηνή λόγω ενός σωματικού προβλήματος που δεν της επιτρέπει πλέον να ελέγχει τη φωνή της. Το μέλλον της δηλώνει ζωγραφική.