Βιογραφία - Γλαφυρή γλώσσα

Ο συγγραφέας και δοκιμιογράφος Alberto Arbasino γεννήθηκε στη Voghera στις 22 Ιανουαρίου 1930. Αφού αποφοίτησε από τη Νομική, ειδικεύτηκε στο Διεθνές Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Το ντεμπούτο του ως συγγραφέας έγινε το 1957: εκδότης του ήταν ο Italo Calvino. Τα πρώτα διηγήματα του Arbasino δημοσιεύτηκαν αρχικά σε περιοδικά, ενώ αργότερα συγκεντρώθηκαν στα βιβλία "Le piccole vacanze" και "L'anonimo lombardo".

Μεγάλος θαυμαστής του Carlo Emilio Gadda, ο Arbasino ανέλυσε τη γραφή του σε διάφορα έργα: στο "L'ingegnere e i poeti: Colloquio con C. E. Gadda" (1963), στο "I nipotini dell'ingegnere 1960: anche in Sessanta posizioni" (1971) και στο δοκίμιο "Genius Loci" (1977).

Στην αρχή της λογοτεχνικής του καριέρας υπάρχουν επίσης ρεπορτάζ για την εβδομαδιαία εφημερίδα "Il Mondo", γραμμένα από το Παρίσι και το Λονδίνο, τα οποία αργότερα συγκεντρώθηκαν στα βιβλία "Parigi, o cara" και "Lettere da Londra". Ο Arbasino συνεργάστηκε επίσης για τις καθημερινές εφημερίδες "Il Giorno" και "Corriere della sera".

Από το 1975 συνεργάζεται με την εφημερίδα "La Repubblica", για την οποία γράφει εβδομαδιαίες σύντομες επιστολές καταγγέλλοντας τα κακώς κείμενα της ιταλικής κοινωνίας.

Το 1977, παρουσίασε την εκπομπή "Match" στην Rai2.

Οι πολιτικές του δραστηριότητες τον έφεραν στο ιταλικό κοινοβούλιο από το 1983 έως το 1987, εκλεγμένο ως ανεξάρτητο μέλος του Ιταλικού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.

Δεν είναι ασυνήθιστο για τον Abrasino να αναθεωρεί και να ξαναγράφει τα ίδια του τα έργα, όπως το μυθιστόρημα "Fratelli d'Italia" - το σημαντικότερο κείμενό του - που γράφτηκε για πρώτη φορά το 1963 και ξαναγράφτηκε τόσο το 1976 όσο και το 1993.

Ένας από τους πρωταγωνιστές της "Gruppo 63", η λογοτεχνική παραγωγή του Alberto Arbasino κυμαίνεται από το μυθιστόρημα μέχρι τα μη μυθιστορήματα ("Un paese senza", 1980). Θεωρεί τον εαυτό του εξπρεσιονιστή συγγραφέα και θεωρεί το "Super Eliogabalo" το πιο σουρεαλιστικό του βιβλίο και επίσης το πιο εξπρεσιονιστικό του.

Συγγραφέας πολυάριθμων τίτλων, είναι ένας εκλεπτυσμένος και πειραματικός συγγραφέας, ο οποίος χρησιμοποιεί μακροσκελείς μεταλογοτεχνικές και λογοτεχνικές παρεκβάσεις σε πολλές γλώσσες- η δραστηριότητά του περιλαμβάνει επίσης τους ρόλους του δημοσιογράφου ενδυματολογίας, του κριτικού θεάτρου και μουσικής και του διανοούμενου.

Είναι επίσης συγγραφέας ποιημάτων ("Matinée", 1983) και έχει ασχοληθεί συχνά με το θέατρο- ως σκηνοθέτης, θυμόμαστε το ανέβασμα της "Τραβιάτας" του Τζουζέπε Βέρντι (1965) στο Κάιρο και της "Κάρμεν" του Μπιζέ στο Teatro Comunale di Bologna (1967).

Για την πολιτική αξία των δημόσιων λόγων του, έχει ειπωθεί γι' αυτόν ότι είναι κληρονόμος της λομβαρδικής διαφωτιστικής παράδοσης (του Giuseppe Parini).

Ο Alberto Arbasino απεβίωσε στη γενέτειρά του, τη Voghera, σε ηλικία 90 ετών στις 22 Μαρτίου 2020.