Βιογραφία - Αγάπη για τον πολιτισμό

Ο Carlo Alberto Pisani Dossi γεννήθηκε στο Zenevredo, στην επαρχία της Παβίας, στις 27 Μαρτίου 1849. Κληρονόμος μιας οικογένειας γαιοκτημόνων, μετακόμισε στο Μιλάνο το 1861. Ο Carlo Dossi ήταν πολύ νέος όταν συμμετείχε στο κίνημα Scapigliatura του Μιλάνου: έγραφε άρθρα σε τοπικά περιοδικά και παρήγαγε διάφορα έργα.

Εργάστηκε για τις εφημερίδες Cronaca bizantina, Capitan Fracassa, Guerrin Meschino, La Riforma και La Riforma illustrata. Όμως το ταλέντο του ήταν τόσο πρώιμο όσο σύντομη ήταν και η καριέρα του ως συγγραφέα: η La Riforma παρακολουθούσε στενά την πολιτική δράση του πολιτικού Francesco Crispi, χάρη στον οποίο ο Dossi ξεκίνησε διπλωματική καριέρα, παραμερίζοντας τη λογοτεχνική του δραστηριότητα.

Έτσι συνδέθηκε πολιτικά με τον Φραντσέσκο Κρίσπι (Πρόεδρο του Υπουργικού Συμβουλίου κατά τις περιόδους 1887-1891 και 1893-1896) και σύντομα ο Ντόσι έγινε πρόξενος στην Μπογκοτά το 1870. Στη συνέχεια θα γίνει ιδιαίτερος γραμματέας του Κρίσπι το 1887, πληρεξούσιος υπουργός στην Αθήνα, όπου ερωτεύτηκε την αρχαιολογία, και τα τελευταία χρόνια της ζωής του κυβερνήτης της Ερυθραίας (την οποία ο ίδιος ο Ντόσι φαίνεται να έχει ονομάσει με το όνομά του).

Μετά την πτώση της κυβέρνησης Crispi (1896), εγκατέλειψε τη διπλωματική του καριέρα το 1901 για να αποσυρθεί με τη σύζυγο και τα τρία παιδιά του στη βίλα του στην Corbetta, την οποία κληρονόμησε από τον Commendatore Francesco Mussi, θείο της συζύγου του. Εδώ ο Carlo Dossi μπόρεσε να καλλιεργήσει το πάθος του για την αρχαιολογία, ένα πάθος που ο γιος του Franco Dossi θα συνέχιζε αργότερα με τη μορφή συλλογής. Ο Carlo Dossi συγκέντρωσεπολυάριθμα αντικείμενα που βρέθηκαν στην Αθήνα και τη Ρώμη, διάφορα υλικά που χρονολογούνται από την προκολομβιανή εποχή, καθώς και πολυάριθμα αντικείμενα που βρέθηκαν σε ανασκαφές που έγιναν στη Λομβαρδία στις περιοχές Corbetta, Albairate, Santo Stefano Ticino, Sedriano και κατά μήκος των όχθων του Ticino. Στη συνέχεια σχεδίασε το Μουσείο Pisani Dossi που βρίσκεται στο σπίτι του στην Corbetta και κανόνισε μια σειρά από αντικείμενα να σταλούν μετά το θάνατό του στοαρχαιολογικό μουσείο του Castello Sforzesco στο Μιλάνο.

Από το 1902 έως το 1910 ο Dossi ήταν μέλος του δημοτικού συμβουλίου της Corbetta.

Βαθιά και σημαντική είναι η φιλία του με τον Tranquillo Cremona, έναν καλλιτέχνη που ζωγράφισε γι' αυτόν ένα πορτρέτο που φυλάσσεται σήμερα στη βίλα της Corbetta- ο ίδιος ο Dossi θα έλεγε ότι έμαθε την τέχνη της γραφής από τον Cremona.

Ανώμαλος και ξένος προς κάθε ρεύμα, ο συγγραφέας Dossi πρέπει να μείνει στη μνήμη για την προδιάθεσή του για συντακτικά και λεξιλογικά παιχνίδια, που υπογραμμίζονται από τις απότομες αλλαγές του είδους, από το αυλικό στο λαϊκό, μέσω της χρήσης αναμείξεων λατινικών και λομβαρδικών, τεχνικών και αργκό λέξεων.

Ο Carlo Dossi πέθανε στην Cardina, κοντά στο Κόμο, στις 19 Νοεμβρίου 1910.

Έργα:

- L'altrieri (1868)

- Η ζωή του Alberto Pisani (1870)

- Ona famiglia de cialapponi (1873, με τον Τζίτζι Πιρέλι)

- Η ευτυχισμένη αποικία (1878)

- Σταγόνες μελανιού (1880)

- Ανθρώπινα πορτρέτα, από το καλαμάκι ενός γιατρού (1874)

- Ανθρώπινα πορτρέτα - Δείγματα (1885)

- Desinence σε Α (1878 και 1884)

- Αγάπες (1887)

- Κριτικό φρικασέ της τέχνης, της ιστορίας και της λογοτεχνίας, 1906)

- Rovaniana (1944, μεταθανάτια και ημιτελή)

- Blue Notes (1964, μετά θάνατον, δημοσιεύτηκε μόνο εν μέρει το 1912)