Βιογραφία - Συγγραφέας Eccentricity

• Η δεκαετία του 1940
• Η δεκαετία του 1950
• Η κινηματογραφική εμπειρία
• Η δεκαετία του 1970
• Τα τελευταία χρόνια

Ο Wladziu Valentino Liberace γεννήθηκε στις 16 Μαΐου 1919 στο West Allis του Ουισκόνσιν, γιος του Salvatore, Ιταλού μετανάστη από τη Φόρμια, και της Frances, πολωνικής καταγωγής. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, ο Valentino άρχισε να παίζει πιάνο, προσεγγίζοντας τη μουσική και χάρη στον πατέρα του: το ταλέντο του ήταν εμφανές από την αρχή, και σε ηλικία επτά ετών ήταν ήδη σε θέση να απομνημονεύει πολύ δύσκολα κομμάτια.

Αργότερα είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον διάσημο Πολωνό πιανίστα Ignacy Paderewski, την τεχνική του οποίου μελέτησε και ο οποίος, με την πάροδο του χρόνου, έγινε οικογενειακός φίλος. Η παιδική ηλικία του Valentino, ωστόσο, δεν ήταν πάντα ευτυχισμένη, τόσο λόγω των κακών οικονομικών συνθηκών της οικογένειας, που επιδεινώθηκαν από την Ύφεση, όσο και λόγω μιας διαταραχής της ομιλίας που τον έκανε θύμα τηςσυνομηλίκων: γεγονότα στα οποία συμβάλλουν επίσης το πάθος του για το πιάνο και τη μαγειρική και η αποστροφή του για τον αθλητισμό.

Χάρη στη δασκάλα του Florence Kelly, ωστόσο, Liberace επικεντρώθηκε στο πιάνο: ειδικεύτηκε στην εκτέλεση λαϊκής μουσικής σε θέατρα, σε τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, σε μαθήματα χορού, σε κλαμπ και σε γάμους. Το 1934 έπαιξε τζαζ με ένα σχολικό συγκρότημα που ονομαζόταν The Mixers, ενώ στη συνέχεια εμφανίστηκε επίσης σε στριπτιζάδικα και καμπαρέ, υιοθετώντας το ψευδώνυμο Walter Busterkeys και ήδη δείχνει την τάση του να προσελκύει την προσοχή με ένας εκκεντρικός τρόπος να κάνεις τα πράγματα .

Η δεκαετία του 1940

Τον Ιανουάριο του 1940, σε ηλικία λίγο πάνω από είκοσι ετών, είχε την ευκαιρία να παίξει με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σικάγο στο Pabst Theater του Μιλγουόκι- αργότερα, ξεκίνησε μια περιοδεία στις μεσοδυτικές πολιτείες. Μεταξύ 1942 και 1944, απομακρύνθηκε από την κλασική μουσική και στράφηκε προς πιο λαϊκά πειράματα, αυτό που ονόμασε κλασική μουσική χωρίς τα βαρετά μέρη ".

Το 1943, άρχισε να εμφανίζεται σε Soundies, τους προδρόμους των μουσικών βίντεο κλιπ της εποχής: τα 'Tiger Rag' και 'Twelfth Street Rag' κυκλοφόρησαν από την Castle Films για την αγορά home video. Την επόμενη χρονιά, ο Βαλεντίνο εργάστηκε για πρώτη φορά στο Λας Βέγκας, και λίγο αργότερα πρόσθεσε το καντήλι στο σήμα κατατεθέν του, εμπνευσμένος από την ταινία ' Ένα τραγούδι για να θυμάσαι ".

Το καλλιτεχνικό του όνομα γίνεται επίσημα Liberace Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '40, ήταν περιζήτητος στα κλαμπ των σημαντικότερων πόλεων των Ηνωμένων Πολιτειών. Έχοντας μετατραπεί από κλασικός πιανίστας σε σόουμαν και διασκεδαστή, στις παραστάσεις του ανέπτυξε μια έντονη αλληλεπίδραση με το κοινό, ακούγοντας τα αιτήματα του κοινού, δίνοντας μαθήματα και διασκεδάζοντας.

Η δεκαετία του 1950

Μετακομίζοντας στη συνοικία North Hollywood του Λος Άντζελες, έπαιξε για αστέρες όπως ο Clark Gable, η Rosalind Russell, η Shirley Temple και η Gloria Swanson- το 1950 έπαιξε ακόμη και για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Harry Truman στο East Room του Λευκού Οίκου.

Την ίδια περίοδο, προσέγγισε και τον κόσμο του κινηματογράφου, συμμετέχοντας στο καστ της ταινίας "South Sea Sinner", παραγωγής της Universal, με πρωταγωνιστές τους Shelley Winters και Macdonald Carey. Τα επόμενα χρόνια, Liberace εμφανίζεται ως guest star σε δύο συλλογές για την RKO Radio Pictures, "Footlight Varieties" και "Merry Mirthquakes".

Με την πάροδο του χρόνου, επιθυμώντας να γίνει αστέρας της τηλεόρασης και του κινηματογράφου Αύξησε την υπερβολή του, ντύθηκε με όλο και πιο φανταχτερά ρούχα και διεύρυνε το υποστηρικτικό του καστ: τα σόου του στο Λας Βέγκας έγιναν παγκοσμίως γνωστά.

Η δόξα συνοδεύεται από χρήματα: το 1954 Liberace Έπαιξε στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης με το κασέ των 138.000 δολαρίων- την επόμενη χρονιά, κέρδιζε 50.000 δολάρια την εβδομάδα με τις συναυλίες του στο Riviera Hotel and Casino στο Λας Βέγκας, ενώ τα 200 επίσημα fan clubs του υποδέχονταν περισσότερους από 250.000 ανθρώπους.

Η κινηματογραφική εμπειρία

Επίσης, το 1955, γύρισε την πρώτη του ταινία με πρωταγωνιστικό ρόλο: επρόκειτο για το "Ειλικρινά δικός σας", ένα ριμέικ του "The Man Who Played Good", στο οποίο υποδυόταν έναν πιανίστα που αφιερώνει τον εαυτό του στο να βοηθάει τους άλλους, μέχρι που η καριέρα του διακόπτεται λόγω κώφωσης. Η ταινία μεγάλου μήκους, ωστόσο, αποδείχθηκε εμπορική αποτυχία και αποτυχία από την κριτική. "Ειλικρινά δικός σαςΥποτίθεται ότι θα ήταν η πρώτη από τις δύο ταινίες με πρωταγωνιστή τον Λιμπεράτσε, αλλά - δεδομένων των αποτελεσμάτων - η δεύτερη ταινία δεν γυρίστηκε ποτέ (αν και ο Λιμπεράτσε εξακολουθούσε να πληρώνεται για να μην κάνει γυρίσματα).

Έχοντας γίνει - παρ' όλα αυτά - μια πολύ διάσημη φιγούρα, αν και συχνά αντίθετος από τους κριτικούς, ο ιταλικής καταγωγής καλλιτέχνης εμφανιζόταν σε περιοδικά και εφημερίδες- τον Μάρτιο του 1956 συμμετείχε στο κουίζ "You bet your life", το οποίο παρουσίαζε ο Groucho Marx. Το 1957, ωστόσο, κατήγγειλε την "Daily Mirror", η οποία είχε μιλήσει για την ομοφυλοφιλία του.

Το 1965, επέστρεψε στον κινηματογράφο, εμφανιζόμενος στην ταινία "Όταν τα αγόρια συναντούν τα κορίτσια", με την Connie Francis, όπου υποδύθηκε τον εαυτό του. Ένα χρόνο αργότερα, βρέθηκε και πάλι στη μεγάλη οθόνη χάρη σε ένα cameo στην ταινία "The loved one".

Η δεκαετία του 1970

Το 1972, ο Αμερικανός σόουμαν έγραψε το αυτοβιογραφία με τίτλο απλά Liberace "η οποία σημείωσε εξαιρετικά αποτελέσματα πωλήσεων. Πέντε χρόνια αργότερα, ίδρυσε την εταιρεία Ίδρυμα Liberace για τις παραστατικές και δημιουργικές τέχνες έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό, ενώ το 1978 άνοιξε το Μουσείο Λιμπεράτσε στο Λας Βέγκας, χάρη στο οποίο ο οργανισμός μπόρεσε να συγκεντρώσει χρήματα: τα κέρδη του μουσείου χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση άπορων μαθητών.

Τα τελευταία χρόνια

Ο καλλιτέχνης συνέχισε να εμφανίζεται καθ' όλο το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1980: εμφανίστηκε για τελευταία φορά ζωντανά στις 2 Νοεμβρίου 1986 στο Radio City Music Hall της Νέας Υόρκης- τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους εμφανίστηκε για τελευταία φορά στην τηλεόραση, ως καλεσμένος στο "Oprah Winfrey Show".

Επιπλέκεται από την επιδείνωση των καρδιαγγειακών του προβλημάτων και του εμφυσήματος που τον ταλαιπωρεί εδώ και αρκετό καιρό, Wladziu Valentino Liberace πέθανε σε ηλικία εξήντα επτά ετών στις 4 Φεβρουαρίου 1987 στο Παλμ Σπρινγκς, λόγω επιπλοκών από το AIDS (αλλά η οροθετική του κατάσταση κρατήθηκε πάντα κρυφή από το κοινό). Η σορός του είναι θαμμένη στο Λος Άντζελες, στο Forest Lawn Memorial Park στο Hollywood Hills.

Το 2013, ο σκηνοθέτης Στίβεν Σόντερμπεργκ γύρισε το Behind the Candelabra, μια τηλεοπτική βιογραφία για τον ζωή του Λιμπεράτσε με πρωταγωνιστές τους Michael Douglas και Matt Damon.