بیوگرافی • عجیب بودن نویسنده

• دهه 40
• دهه 50
• تجربه سینمایی
• سالهای 70
• چند سال گذشته

Wladziu Valentino Liberace در 16 مه 1919 در وست آلیس، ویسکانسین، پسر سالواتوره، یک مهاجر ایتالیایی از فورمیا، و فرانسیس، لهستانی الاصل متولد شد. والنتینو در چهار سالگی شروع به نواختن پیانو کرد و به لطف پدرش نیز به موسیقی نزدیک شد: استعداد او بلافاصله آشکار می شود و در سن هفت سالگی او می تواند قطعات بسیار سخت را به خاطر بسپارد.

او بعداً این فرصت را پیدا کرد که با پیانیست معروف لهستانی ایگناسی پادروسکی آشنا شود که تکنیک او را مطالعه کرد و به مرور زمان به دوست خانواده تبدیل شد. با این حال، دوران کودکی والنتینو همیشه شاد نیست، هم به دلیل شرایط بد اقتصادی خانواده، که با افسردگی بدتر شده است، و هم به دلیل اختلال گفتاری که او را قربانی طعنه های همسالانش می کند: رویدادهایی که اشتیاق او نیز به آن کمک می کند. پیانو و برای آشپزی و بیزاری او از ورزش.

با تشکر از معلمش فلورانس کلی، لیبراس روی پیانو تمرکز می کند: او در اجرای موسیقی محبوب در تئاتر، ایستگاه های رادیویی محلی، برای آموزش رقص، در کلوپ ها و عروسی ها تخصص دارد. . در سال 1934 با گروه مدرسه ای به نام The Mixers جاز می نواخت و سپس اجرا می کردهمچنین در کلوپ‌های استریپ و کاباره‌ها، برای مدتی نام مستعار والتر باسترکیز را برگزید و در حال حاضر تمایل خود را برای جلب توجه با روشی عجیب نشان داد.

دهه 1940

در ژانویه 1940، در سن کمی بیشتر از بیست سالگی، او این فرصت را داشت که با ارکستر سمفونیک شیکاگو در تئاتر پابست در میلواکی بازی کند. بعداً، او یک تور در غرب میانه را آغاز می کند. بین سال‌های 1942 و 1944 او از موسیقی کلاسیک فاصله گرفت و به تجربه‌های رایج‌تر نزدیک شد، چیزی که او به عنوان « موسیقی کلاسیک بدون بخش‌های خسته‌کننده » تعریف می‌کند.

در سال 1943، او شروع به حضور در Soundies، پیشروهای کلیپ های موزیکال آن دوران کرد: "Tiger Rag" و "Twelfth Street Rag" توسط Castle Films برای بازار ویدیوی خانگی منتشر شد. سال بعد، والنتینو برای اولین بار در لاس وگاس کار می کند، و اندکی پس از آن، شمعدان را با الهام از فیلم " آهنگی برای یادآوری " به برند خود اضافه کرد.

نام هنری او به طور رسمی Liberace می شود. در پایان دهه 1940 او مورد تقاضای کلوپ های مهم ترین شهرهای ایالات متحده بود: پس از تبدیل شدن خود از یک پیانیست کلاسیک به یک نمایشگر و سرگرم کننده، در برنامه های خود تعامل قوی با مردم ایجاد کرد و به موسیقی گوش می داد. درخواست تماشاگران، درس دادن و تفریح.

دهه 1950

به محله هالیوود شمالی نقل مکان کردلس آنجلس، برای ستارگانی مانند کلارک گیبل، روزالیند راسل، شرلی تمپل و گلوریا سوانسون اجرا می کند. در سال 1950 او حتی برای بازی برای رئیس جمهور آمریکا هری ترومن در اتاق شرقی کاخ سفید آمد.

در همین دوره با حضور در گروه بازیگران «گناهکار دریای جنوبی»، فیلمی که یونیورسال با بازی شلی وینترز و مکدونالد کری در آن به ایفای نقش پرداخته اند، به دنیای سینما نیز نزدیک می شود. در سال‌های بعد، Liberace مهمان در دو آلبوم تلفیقی برای RKO Radio Pictures، "Footlight Varieties" و "Merry Mirthquakes" بازی کرد.

به مرور زمان، با آرزوی تبدیل شدن به ستاره تلویزیون و سینما ، ولخرجی خود را افزایش داد، لباس‌های شیک‌تر پوشید و گروه بازیگران را افزایش داد: نمایش‌های او در لاس وگاس به شهرت رسیدند.

شکوه با پول می آید: در سال 1954 Liberace در مدیسون اسکوئر گاردن در نیویورک با هزینه 138000 دلار بازی کرد. در سال بعد، او با نمایش های خود در هتل و کازینو Riviera در لاس وگاس هفته ای 50000 دلار درآمد داشت، در حالی که 200 کلوپ رسمی طرفداران او از بیش از 250000 نفر استقبال کردند.

تجربه سینمایی

همچنین در سال 1955، او اولین فیلم خود را به عنوان قهرمان داستان ساخت: "با احترام به شما"، بازسازی "مردی که خوب بازی کرد"، که در آن او پیانیستی که وقف کمک به دیگران استزمانی که کار او با ناشنوایی قطع نمی شود. فیلم بلند اما ثابت کرد که یک شکست تجاری و یک شکست انتقادی است. "ارادتمند شما" باید اولین فیلم از دو فیلمی بود که لیبراسه در آن نقش آفرینی می کرد، اما - با توجه به نتایج - فیلم دوم هرگز ساخته نمی شود (حتی اگر همچنان به لیبراسه برای فیلمبرداری نکردن پول پرداخت شود).

هنرمند ایتالیایی الاصل پس از تبدیل شدن به یک شخصیت بسیار معروف، حتی اگر اغلب مورد مخالفت منتقدان قرار گیرد، در مجلات و روزنامه ها ظاهر می شود. در مارس 1956 او در مسابقه "شما برای زندگی خود شرط می بندید" که توسط گروچو مارکس ارائه شد شرکت کرد. با این حال، در سال 1957، "آینه روزانه" را که از همجنسگرایی او صحبت کرده بود، محکوم کرد.

در سال 1965 او به سینما بازگشت و در فیلم "وقتی پسرها با دختران ملاقات می کنند" به همراه کانی فرانسیس بازی کرد و در آنجا نقش خودش را بازی کرد. یک سال بعد، او هنوز به لطف یک نقش کوتاه در فیلم «عشق» روی پرده بزرگ است.

دهه 70

در سال 1972، شومن آمریکایی زندگی نامه خود را به سادگی با عنوان " Liberace " نوشت که به موفقیت رسید. نتایج فروش عالی پنج سال بعد او بنیاد لیبراسه برای هنرهای نمایشی و خلاق را تأسیس کرد، یک سازمان غیرانتفاعی، در حالی که در سال 1978 موزه لیبراسه در لاس وگاس افتتاح شد، که به لطف آن سازمان می تواند سرمایه جمع آوری کند: i profits از موزه، در واقع،آنها برای امکان تحصیل دانش آموزان نیازمند استفاده می شوند.

چند سال گذشته

این هنرمند سپس در نیمه اول دهه 1980 به نواختن ادامه داد: او برای آخرین بار در 2 نوامبر 1986 در رادیو سیتی نیویورک موزیک هال به اجرای زنده پرداخت. در کریسمس همان سال او برای آخرین بار در تلویزیون به عنوان مهمان برنامه "اپرا وینفری شو" ظاهر شد.

به لطف تشدید مشکلات قلبی عروقی و آمفیزمی که مدتی است او را آزار می دهد، ولادزیو والنتینو لیبراسه در سن شصت و هفت سالگی در 4 فوریه 1987 در پالم درگذشت. اسپرینگز، به دلیل عوارض ناشی از ایدز (اما وضعیت HIV او همیشه از عموم پنهان مانده است). جسد او در لس آنجلس، در پارک یادبود Forest Lawn در هالیوود هیلز به خاک سپرده شد.

در سال 2013، استیون سودربرگ کارگردان "پشت شمعدان"، یک فیلم زندگینامه ای برای تلویزیون، در مورد زندگی لیبراسه با بازی مایکل داگلاس و مت دیمون فیلمبرداری می کند.