Βιογραφία - Από το ευρύ κοινό στην κινηματογραφική οθόνη

• Luca Argentero ηθοποιός
• Ιδιωτική ζωή
• Ταινίες μετά το 2010

Ο Luca Argentero γεννήθηκε στο Τορίνο στις 12 Απριλίου 1978, αλλά μεγάλωσε στο Moncalieri. Μετά το λύκειο εργάστηκε ως μπάρμαν σε μια ντισκοτέκ για να υποστηρίξει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο, από όπου αποφοίτησε το 2004 με πτυχίο στα οικονομικά.

Η φήμη του ήρθε χάρη στη συμμετοχή του το 2003 στην τρίτη έκδοση του Big Brother, ενός πολύ δημοφιλούς ριάλιτι σόου που προβάλλεται στο Canale 5, το casting του οποίου πρότεινε η ξαδέρφη του, η showgirl Alessia Ventura.

Μετά την εμπειρία του Big Brother, προσπάθησε να καβαλήσει το κύμα της φήμης για όσο περισσότερο μπορούσε: συμμετείχε ως καλεσμένος σε όσες περισσότερες τηλεοπτικές εκπομπές μπορούσε, μέχρι που πόζαρε για ένα ημερολόγιο: ήταν το μηνιαίο περιοδικό Max που συνειδητοποίησε για πρώτη φορά ότι Luca Argentero μπορεί να γίνει σύμβολο του σεξ.

Luca Argentero ηθοποιός

Με αποφασιστικότητα, σπούδασε υποκριτική και δοκίμασε την καριέρα του στον κινηματογράφο: το 2005 έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός στην τηλεοπτική σειρά "Carabinieri", στην οποία έπαιξε το ρόλο του Marco Tosi από την IV έως τη VI σεζόν. Το 2006 πρωταγωνίστησε στην ταινία μικρού μήκους "Il quarto sesso". Το 2006 ήρθε επίσης μια μεγάλη ευκαιρία, να κάνει το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη: η ταινία ήταν "A casa nostra", σε σκηνοθεσία τουαπό την Francesca Comencini.

Το ταλέντο φαίνεται να είναι ελπιδοφόρο και το 2007 συναντάμε ξανά τον Luca Argentero στην ταινία "Saturno contro", σε σκηνοθεσία του ταλαντούχου Ferzan Ozpetek. Η πειστική ερμηνεία του στο ρόλο ενός ομοφυλόφιλου αγοριού του χάρισε το βραβείο Diamanti al Cinema ως καλύτερος δευτεραγωνιστής.

Τον ξαναβλέπουμε στην ταινία "Lezioni di cioccolato", σε σκηνοθεσία Claudio Cupellini, στο πλευρό της Violante Placido. Στη συνέχεια εμφανίζεται στη Rai Uno με την τηλεοπτική μίνι σειρά "La baronessa di Carini" (σε σκηνοθεσία Umberto Marino), στην οποία ο Luca πρωταγωνιστεί στο πλευρό της Vittoria Puccini.

Το 2008, του προσφέρθηκε ο πρωταγωνιστικός ρόλος σε μια ταινία της μεγάλης οθόνης, "Solo un padre" σε σκηνοθεσία Luca Lucini, με τους Diane Fleri, Fabio Troiano και Claudia Pandolfi.

Επέστρεψε στους κινηματογράφους την επόμενη χρονιά με την ταινία "Diverso da chi?" (2009), σε σκηνοθεσία Umberto Carteni, στην οποία υποδύθηκε και πάλι τον ρόλο ενός ομοφυλόφιλου, του Piero, που μπλέκεται σε ένα ερωτικό τρίγωνο που αποτελείται από τον σύντροφό του Remo (Filippo Nigro) και την Adele (Claudia Gerini). Πλέον, ο Luca Argentero είναι σοβαρός και δεν χρειάζεται πλέον να αποδείξει τίποτα, τόσο πολύ που η ερμηνεία του του χάρισε το πρώτοΥποψηφιότητα David di Donatello για τον καλύτερο πρωταγωνιστή.

Τον Σεπτέμβριο του 2009 κυκλοφόρησε η ταινία "Il grande sogno", σε σκηνοθεσία του Michele Placido, στην οποία ο Luca υποδύεται τον ρόλο ενός εργάτη του εργοστασίου της Fiat στο Τορίνο. Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στην ταινία "Oggi sposi" (με τους Moran Atias και Michele Placido), μια κωμωδία σε σενάριο του Fausto Brizzi και σκηνοθεσία του Luca Lucini, στην οποία ο Luca υποδύεται τον ρόλο ενός αστυνομικού της Απουλίας που πρόκειται να παντρευτεί την κόρη ενός Ινδού πρέσβη.

Στη συνέχεια, πρωταγωνίστησε στις ταινίες "La donna della mia vita" (του Luca Lucini, 2010) και "Mangia prega ama" (του Ryan Murphy, 2010, με τους Julia Roberts, James Franco, Javier Bardem). Το 2011, πρωταγωνίστησε στο δράμα της RAI "Il pugile e la Miss", το οποίο αφηγείται τη ζωή του Tiberio Mitri (που υποδύεται ο Luca) και της συζύγου του Fulvia Franco.

Ιδιωτική ζωή

Στα τέλη Ιουλίου του 2009 παντρεύτηκε Myriam Catania ηθοποιό και ηθοποιό φωνής, με τον οποίο ζούσε ήδη πέντε χρόνια.

Το 2016 ανακοίνωσε το τέλος του γάμου του μετά από 7 χρόνια. Ξεκίνησε μια σχέση με την Cristina Marino , η ηθοποιός γνωρίστηκε το 2015 στα γυρίσματα της ταινίας "Vacanze ai Caraibi - Il film di Natale" (του Neri Parenti).

Ταινίες μετά το 2010

Στη δεκαετία του 2010, ο Luca Argentero συμμετείχε σε πολλές ταινίες, μεταξύ των οποίων: "C'è chi dice no", του Giambattista Avellino (2011)- "Lezioni di cioccolato 2", του Alessio Maria Federici (2011)- "Il cecchino" (Le Guetteur), του Michele Placido (2012)- "E la chiamano estate", του Paolo Franchi (2012)- "Bianca come il latte, rossa come il sangue", του Giacomo Campiotti (2013)- "Cha cha cha cha", του Marco Risi(2013)- "Un boss in salotto", του Luca Miniero (2014)- "Fratelli unici", του Alessio Maria Federici (2014, με τον Raoul Bova)- "Noi e la Giulia", του Edoardo Leo (2015)- "Poli opposti", του Max Croci (2015)- "Al posto tuo", του Max Croci (2016)- "Il permesso", του Claudio Amendola (2016).

Τον Μάιο του 2020 έγινε πατέρας: η Cristina Marino γέννησε την κόρη της Nina Speranza.