بیوگرافی • از عموم مردم تا پرده های بزرگ

• لوکا آرجنترو بازیگر
• زندگی خصوصی
• فیلم های بعد از 2010

لوکا آرجنترو در 12 آوریل 1978 در تورین به دنیا آمد، اما در مونکالیری بزرگ شد. او پس از دبیرستان به عنوان بارمن در یک کلوپ شبانه مشغول به کار شد تا از تحصیلات خود در دانشگاه حمایت کند، جایی که در سال 2004 در رشته اقتصاد و بازرگانی مدرک گرفت.

شهرت او به دلیل شرکت در نسخه سوم Big Brother در سال 2003 است، یک نمایش واقعیت بسیار محبوب که در Canale 5 پخش شد، که انتخاب بازیگران توسط دختر عموی او السیا ونتورا پیشنهاد شد.

بعد از تجربه برادر بزرگ، او سعی می کند تا جایی که ممکن است بر موج شهرت سوار شود: او به عنوان مهمان در برنامه های تلویزیونی تا جایی که ممکن است تا ژست گرفتن برای یک تقویم شرکت می کند: این مکس ماهانه است که ابتدا حدس می زند که لوکا آرجنترو می تواند به یک نماد جنسی تبدیل شود.

لوکا آرجنترو بازیگر

او با جدیت در رشته بازیگری تحصیل کرد و تلاش کرد در سینما فعالیت کند: در سال 2005 اولین بازیگری خود را در سریال تلویزیونی "Carabinieri" انجام داد که در آن نقشی را ایفا کرد. مارکو توسی. در سال 2006 در فیلم کوتاه "جنس چهارم" بازی کرد. دوباره در سال 2006 یک فرصت عالی از راه می رسد، فرصتی برای اولین بار در پرده بزرگ: فیلم "A casa nostra" به کارگردانی فرانچسکا کومنچینی است.

استعداد امیدوارکننده به نظر می رسددر سال 2007 لوکا آرجنترو را در فیلم "Saturno contro" به کارگردانی فرزان اوزپتک با استعداد می یابیم. تفسیر قانع کننده از نقش یک پسر همجنس گرا، جایزه Diamanti al Cinema را برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد به ارمغان آورد.

ما او را دوباره در "Lezioni di chocolate" به کارگردانی کلودیو کوپلینی در کنار ویولانته پلاسیدو می بینیم. او سپس با مینی سریال تلویزیونی "La baroness di Carini" (به کارگردانی امبرتو مارینو) در Rai Uno ظاهر می شود که در آن لوکا به همراه ویتوریا پوچینی قهرمان داستان است.

در سال 2008 به او پیشنهاد شد که نقش اصلی در فیلمی روی پرده بزرگ به نام "Solo un padre" به کارگردانی لوکا لوسینی، به همراه دایان فلری، فابیو ترویانو و کلودیا پاندولفی دریافت کند.

او سال بعد با فیلم "دیورسو دا چی؟" به سینماها بازگشت. (2009)، به کارگردانی اومبرتو کارتنی، که در آن او برای بازی در نقش یک همجنس‌باز، پیرو، در یک مثلث عشقی متشکل از شریک زندگی‌اش رمو (فیلیپو نیگرو) و آدل (کلودیا گرینی) به رقابت می‌پردازد. لوکا آرجنترو در حال حاضر جدی است و دیگر لازم نیست چیزی را ثابت کند، به طوری که این تفسیر از او اولین نامزدی او را برای دیوید دی دوناتلو به عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد به ارمغان می آورد.

در سپتامبر 2009، "رویای بزرگ" اکران شد، فیلمی به کارگردانی میشل پلاسیدو، که در آن لوکا نقش یک کارگر فیات را در تورین بازی می کند. او سپس قهرمان فیلم "Oggi sposi" (با موران آتیاس و میشل پلاسیدو)، کمدی نوشته شده توسطFausto Brizzi به کارگردانی Luca Lucini که در آن لوکا نقش یک پلیس آپولیایی را بازی می کند که قرار است با دختر یک سفیر هند ازدواج کند.

او سپس در "زن زندگی من" (توسط لوکا لوسینی، 2010) و "بخور، دعا کن، عشق بورز" (نوشته رایان مورفی، 2010، با جولیا رابرتز، جیمز فرانکو، خاویر باردم) بازی کرد. در سال 2011 او در داستان رای "بوکسور و خانم" بازی کرد که زندگی تیبریو میتری (با بازی لوکا) و همسرش فولویا فرانکو را روایت می کند.

زندگی خصوصی

در پایان ژوئیه 2009 با Myriam Catania بازیگر و دوبلور ازدواج می کند که قبلاً پنج سال با او زندگی می کرد.

در سال 2016 پس از 7 سال پایان ازدواج خود را اعلام کرد. او با کریستینا مارینو ، بازیگری که در سال 2015 در صحنه فیلمبرداری "Vacanze ai Caribbean - Il film di Natale" (توسط Neri Parenti) آشنا شد، رابطه برقرار می کند.

فیلم های بعد از 2010

لوکا آرجنترو در دهه 2010 در فیلم های متعددی شرکت می کند که از جمله آنها می توان به: "C'è chi dice no" ساخته Giambattista Avellino (2011) اشاره کرد. "درس های شکلاتی 2"، اثر آلسیو ماریا فدریچی (2011); "تک تیرانداز" (Le Guetteur)، نوشته میشل پلاسیدو (2012); "و آن را تابستان می نامند"، اثر پائولو فرانچی (2012); "سفید مانند شیر، قرمز مانند خون"، اثر جاکومو کامپیوتی (2013); «چا چا چا»، اثر مارکو ریسی (2013); "رئیس در اتاق نشیمن"، اثر لوکا مینیرو (2014); "برادران منحصر به فرد"، اثر آلسیو ماریا فدریچی (2014، با رائول بووا)؛ "ما وجولیا، نوشته ادواردو لئو (2015)؛ «قطب های مخالف»، اثر مکس کروچی (2015)؛ «به جای تو»، نوشته مکس کروچی (2016)؛ «اجازه»، اثر کلودیو آمندولا (2016).

در می 2020 او پدر می شود: کریستینا مارینو دخترش نینا اسپرانزا را به دنیا می آورد.