Biografie - Van het grote publiek tot het witte doek

• Luca Argentero acteur
• Privéleven
• Films na 2010

Luca Argentero werd op 12 april 1978 geboren in Turijn, maar groeide op in Moncalieri. Na de middelbare school werkte hij als barman in een discotheek om zijn studie aan de universiteit te ondersteunen, waar hij in 2004 afstudeerde met een graad in Economie.

Hij werd bekend dankzij zijn deelname in 2003 aan de derde editie van Big Brother, een zeer populaire realityshow die werd uitgezonden op Canale 5. De casting werd voorgesteld door zijn nichtje Alessia Ventura.

Na de Big Brother-ervaring probeerde hij zo lang mogelijk mee te liften op de golf van roem: hij nam deel als gast aan zo veel mogelijk televisieprogramma's totdat hij poseerde voor een kalender: het was het maandblad Max dat zich voor het eerst realiseerde dat Luca Argentero kan een sekssymbool worden.

Luca Argentero acteur

Vastberaden studeerde hij acteren en probeerde hij een filmcarrière uit: in 2005 maakte hij zijn debuut als acteur in de tv-serie 'Carabinieri', waarin hij de rol van Marco Tosi speelde van seizoen IV tot VI. In 2006 speelde hij de hoofdrol in de korte film 'Il quarto sesso'. 2006 was ook het jaar van een grote kans, namelijk zijn debuut op het witte doek: de film was 'A casa nostra', geregisseerd doordoor Francesca Comencini.

Het talent lijkt veelbelovend en in 2007 zien we Luca Argentero opnieuw in de film 'Saturno contro', geregisseerd door de getalenteerde Ferzan Ozpetek. Zijn overtuigende prestatie in de rol van een homoseksuele jongen leverde hem de Diamanti al Cinema Award op als beste bijrol.

We zien hem terug in 'Lezioni di cioccolato', geregisseerd door Claudio Cupellini, naast Violante Placido. Daarna verschijnt hij op Rai Uno met de TV miniserie 'La baronessa di Carini' (geregisseerd door Umberto Marino), waarin Luca schittert naast Vittoria Puccini.

In 2008 kreeg hij een hoofdrol aangeboden in de film 'Solo un padre', geregisseerd door Luca Lucini, met Diane Fleri, Fabio Troiano en Claudia Pandolfi.

Het jaar daarop keerde hij terug in de bioscoop met de film "Diverso da chi?" (2009), geregisseerd door Umberto Carteni, waarin hij opnieuw de rol speelde van een homoseksueel, Piero, die verstrikt zit in een driehoeksverhouding tussen zijn partner Remo (Filippo Nigro) en Adele (Claudia Gerini). Luca Argentero is inmiddels serieus en hoeft niets meer te bewijzen, zozeer zelfs dat zijn optreden hem de eersteDavid di Donatello nominatie voor beste hoofdrolspeler.

In september 2009 kwam 'Il grande sogno' uit, een film geregisseerd door Michele Placido, waarin Luca de rol speelt van een Fiat-fabrieksarbeider in Turijn. Daarna speelde hij in 'Oggi sposi' (met Moran Atias en Michele Placido), een komedie geschreven door Fausto Brizzi en geregisseerd door Luca Lucini, waarin Luca de rol speelt van een Apulische politieagent die op het punt staat te trouwen met de dochter van een Indiase ambassadeur.

Daarna speelde ze in "La donna della mia vita" (van Luca Lucini, 2010) en "Mangia prega ama" (van Ryan Murphy, 2010, met Julia Roberts, James Franco, Javier Bardem). In 2011 speelde ze in het RAI-drama "Il pugile e la Miss", dat het leven vertelt van Tiberio Mitri (gespeeld door Luca) en zijn vrouw Fulvia Franco.

Privéleven

Eind juli 2009 trouwde ze met Myriam Catania actrice en stemacteur, met wie ze al vijf jaar samenwoonde.

In 2016 kondigde hij na 7 jaar het einde van zijn huwelijk aan. Hij begon een relatie met Cristina Marino , ontmoette elkaar in 2015 op de set van 'Vacanze ai Caraibi - Il film di Natale' (van Neri Parenti).

Films na 2010

In de jaren 2010 werkte Luca Argentero mee aan verschillende films, waaronder: "C'è chi dice no", van Giambattista Avellino (2011); "Lezioni di cioccolato 2", van Alessio Maria Federici (2011); "Il cecchino" (Le Guetteur), van Michele Placido (2012); "E la chiamano estate", van Paolo Franchi (2012); "Bianca come il latte, rossa come il sangue", van Giacomo Campiotti (2013); "Cha cha cha", van Marco Risi.(2013); "Un boss in salotto", van Luca Miniero (2014); "Fratelli unici", van Alessio Maria Federici (2014, met Raoul Bova); "Noi e la Giulia", van Edoardo Leo (2015); "Poli opposti", van Max Croci (2015); "Al posto tuo", van Max Croci (2016); "Il permesso", van Claudio Amendola (2016).

In mei 2020 werd hij vader: Cristina Marino beviel van dochter Nina Speranza.