Βιογραφία - Φτιάχνοντας ταινίες, κάνοντας κύκλους και κύκλους

Ο Nanni Moretti γεννήθηκε στο Brunico (στην επαρχία του Bolzano) στις 19 Αυγούστου 1953 σε μια οικογένεια δασκάλων και μεγάλωσε στη Ρώμη, η οποία έχει γίνει από κάθε άποψη η υιοθετημένη του πόλη. Ήδη από την εφηβεία του, καλλιέργησε δύο μεγάλα πάθη: τον κινηματογράφο και το πόλο. Αν για την πρώτη του αγάπη θα έπρεπε να περιμένει κανείς μια ορισμένη ανθρώπινη και καλλιτεχνική ωριμότητα για να τον δει στη δουλειά του, εκείνος ρίχτηκε με τα μούτρα στο πόλο,Κατάφερε μάλιστα να ενταχθεί στις τάξεις της Λάτσιο στη Serie A και στη συνέχεια κλήθηκε στην εθνική ομάδα νέων.

Μιλώντας για τον Nanni Moretti, δεν μπορεί κανείς να μην αναφερθεί στην πολιτική του δέσμευση, η οποία ήταν πάντα κεντρική στη ζωή του. Για αρκετά χρόνια, ασχολήθηκε πολύ με την αριστερή πολιτική και, μετά από μια περίοδο στασιμότητας, είναι σήμερα ξανά στη μόδα ως ο ηθικός ηγέτης των λεγόμενων "girotondini".

Ο Μορέτι ακολούθησε πεισματικά το δρόμο προς τον κινηματογράφο. Μετά το κλασικό λύκειο πούλησε τη συλλογή γραμματοσήμων του για να αγοράσει μια κάμερα, πραγματοποιώντας έτσι το όνειρό του να γυρίσει δύο ταινίες μικρού μήκους με περιορισμένο προϋπολογισμό: τις ανέφικτες πλέον "La sconfitta" και "Patè de bourgeois" (1973). Τρία χρόνια αργότερα γύρισε την πρώτη του, θρυλική μεγάλου μήκους ταινία, το "Io sono unΗ ταινία πραγματεύεται τις διαπροσωπικές σχέσεις, τους έρωτες και τις απογοητεύσεις της γενιάς μετά το 68 και δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι περισσότερο από ένας ύμνος της γενιάς, αλλά μια ταινία-σύμβολο ενός εποχικού κλίματος.

Το 1978, ο Moretti προσγειώθηκε τελικά στον κόσμο του επαγγελματικού κινηματογράφου με το εξαιρετικό, κυκλοθυμικό και εκκεντρικό "Ecce Bombo", μια ταινία από την οποία έχουν λεηλατηθεί μυριάδες αστεία και χαρακτηριστικές καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένου του διασκεδαστικού επεισοδίου στο οποίο ο πρωταγωνιστής (ο ίδιος ο Moretti), μιλώντας με έναν φίλο, σε απάντηση της ερώτησης "Πώς ζεις;", απαντά: "Μα... σου έχω πει...".είπε: "Περπατάω, βλέπω ανθρώπους, κινούμαι, γνωρίζω ανθρώπους, κάνω πράγματα".

Μετά την επιτυχία του Ecce Bombo, ακολούθησαν και άλλες επιτυχημένες ταινίες, όπως οι "Sogni d'oro" (1981, Χρυσός Λέων στη Βενετία), "Bianca" (1983), "La messa è finita" (1985, Αργυρή Άρκτος στο Βερολίνο), "Palombella rossa" (1989) και ένα από τα απόλυτα αριστουργήματα του ιταλικού κινηματογράφου, το "Caro Diario" (1993, βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στις Κάννες)- αξίζει επίσης να αναφερθεί το "Aprile" (1998), μια άλλη από τις πιο επιτυχημένες ταινίες του περασμένου αιώνα.Τέλος, η ομόφωνη αποδοχή μιας συγκινητικής και άκρως συγκινητικής ταινίας, μιας αδιαμφισβήτητης έκφρασης ενός βαθιά ανθρώπινου καλλιτέχνη, όπως το "Δωμάτιο του γιου" (2001), είναι πρόσφατη.

Ο Μορέτι, ο οποίος πάντα υπερασπίζεται σθεναρά την ανεξαρτησία και την πρωτοτυπία του, και όσον αφορά την παραγωγή (για το σκοπό αυτό ίδρυσε την αξιόλογη "Sacher film"), έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε πολλές ταινίες, πολλές από αυτές με αστικό υπόβαθρο. Ο ιδιαίτερα συγκρατημένος σκηνοθέτης έχει πολύ κακή σχέση με τα μέσα ενημέρωσης και σπάνια δίνει συνεντεύξεις. Μιλάει μόνο όταν πραγματικά αισθάνεται την ανάγκη να το κάνει και χρησιμοποιεί, περισσότερο από κοινότοπεςλέξεις, το υπέροχο "όπλο" της τέχνης του.

Μετά το "Il caimano" (2006) - εμπνευσμένο από τη μορφή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και παρουσιασμένο εν μέσω της προεκλογικής εκστρατείας για τις βουλευτικές εκλογές του ίδιου έτους - είναι ο πρωταγωνιστής και σεναριογράφος του "Caos Calmo" (2008), σε σκηνοθεσία του Antonello Grimaldi.

Η ενδέκατη ταινία του, γυρισμένη στη Ρώμη, κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες στα μέσα Απριλίου του 2011 με τίτλο "Habemus Papam". Για το επόμενο έργο του, χρειάστηκε να περιμένει μέχρι τον Απρίλιο του 2015, όταν κυκλοφόρησε το "Mia Madre", με πρωταγωνιστές τους Margherita Buy, John Turturro, Giulia Lazzarini και τον ίδιο τον Nanni Moretti: εν μέρει βιογραφική (το alter ego του είναι γυναικείο), η ταινία αφηγείται τη δύσκολη περίοδο τηςμια επιτυχημένη σκηνοθέτιδα, διχασμένη ανάμεσα στα γυρίσματα της νέας της ταινίας και στην ιδιωτική της ζωή.

Επιστρέφει για να γυρίσει μια νέα ταινία μετά από αρκετά χρόνια, το 2021, με το " Τρεις όροφοι "Είναι η πρώτη ταινία στην οποία αποφασίζει να βασιστεί στο έργο κάποιου άλλου και όχι σε ένα πρωτότυπο θέμα.