بیوگرافی مجیک جانسون
فهرست مطالب
بیوگرافی • قهرمان در زندگی و در زمین
اروین جانسون، متولد 14 آگوست 1959 در لنسینگ، میشیگان، به دلیل توانایی اش در گرفتن ریباند، اختراع سبدها و پاس های بدون علامت، به "جادو" ملقب شد. بله، از دوران دانشگاهش قهرمان شده است. او یک بازیکن غیر معمول برای آن دوره است، یک بازیکن 204 سانتی متری که در بازی پوینت گارد بازی می کند. او میشیگان را برای کسب عنوان NCAA رهبری کرد: او رهبر تمام دوران آن تیم بود.
افکار عمومی می ترسیدند که این پسر در اولین برخورد با NBA از باد خارج شود، در عوض جانسون در تاریخ بسکتبال ایالات متحده و جهان باقی خواهد ماند.
لیکرز، تیمی از لس آنجلس، او را در سال 1979 انتخاب کرد و به لطف کمک او، پنج قهرمانی NBA را به دست آورد: 1980، 1982، 1985، 1987 و 1988. سه بار مجیک به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شد. NBA به ترتیب در سال های 1987، 1989 و 1990.
بسیاری استدلال می کنند که این سال ها دوره ای است که در آن لیکرز زیباترین بازی تمام دوران را انجام می دهد.
همچنین گفته می شود که مجیک با تحولات خود شیوه بازی بسکتبال را تغییر داده است. او یک بازیکن بسیار کامل بود که در همه نقش ها مورد استفاده قرار گرفت، اما در موقعیت گارد پوینت است که او اثری محو نشدنی در دنیای NBA گذاشت.
همچنین ببینید: بیوگرافی سوزانا آنیلیاو به عنوان پاسدار دوران مدرن تعریف می شود، آمار او از 6559 ریباند، 10141 پاس منجر به گل، 17707 امتیاز با میانگین می گوید.19.5 امتیاز در هر بازی
در 7 نوامبر 1991 مجیک جانسون با اعلام بازنشستگی خود پس از مثبت شدن آزمایش HIV، دنیای بسکتبال و به طور کلی کل دنیای ورزش را تکان داد.
همچنین ببینید: بیوگرافی لیویو بروتیاما حرفه او به همین جا ختم نشد.
او به همراه دو غول بسکتبال دیگر، لری برد و مایکل جردن، در "تیم رویایی" (تیم ملی ایالات متحده) در المپیک 1992 بارسلونا به میدان بازگشت و در فتح طلا مشارکت داشت. مدال . در طول بازی‌ها هر جا که می‌رفت همیشه در محاصره هواداران، روزنامه‌نگاران و ورزشکاران بود. جانسون به یک نماد بین المللی تبدیل شده بود.
من به کاریزمای مجیک حسادت کردم. تنها کاری که او باید انجام می داد این بود که وارد اتاقی شود، به همه لبخند بزند و همه آنها را در کف دست داشت. (LARRY BIRD)او سپس اعلام کرد که قصد دارد به عنوان یک حرفه ای به بازی بازگردد و در سپتامبر 1992 قرارداد دیگری با لیکرز امضا کرد اما در نوامبر همان سال به طور قطعی بازنشسته شد.
به نشانه قدردانی، احترام و احترام، لیکرز پیراهن او را به تاریخ سپرده است: هیچ کس دیگر شماره 32 او را نخواهد پوشید.
پس از قهرمانی در زمین، او او حتی در خارج از کشور هم قهرمان شد و فعالانه در مبارزه با ایدز شرکت کرد، کمپین های آگاهی رسانی و جمع آوری کمک مالی از طریق بنیادی به نام او انجام داد.
