بیوگرافی • ظواهر برهنه

مارسل دوشان در 28 ژوئیه 1887 در بلنویل (روئن، فرانسه) به دنیا آمد. هنرمندی مفهومی، که عمل زیبایی شناختی ناب باید جایگزین اثر هنری شود. نقاشی 15 ساله، تحت تأثیر تکنیک امپرسیونیست ها.

در سال 1904 به پاریس نقل مکان کرد و در آنجا به برادران گاستون پیوست. او مدتی در آکادمی جولیان شرکت کرد، اما با بی حوصلگی، تقریباً بلافاصله آن را رها کرد.

در سال‌های 1906 تا 1910، آثار او هر از گاهی شخصیت‌های متفاوتی را در رابطه با تأثیرات لحظه‌ای نشان می‌دهند: ابتدا مانه، سپس صمیمیت بونارد و ویلارد، و در نهایت با فوویسم. در سال 1910، پس از دیدن آثار پل سزان برای اولین بار، به طور قطع امپرسیونیسم و ​​بونارد را کنار گذاشت. یک سال است که سزان و فوویسم مرجع سبک او هستند. اما سرنوشت همه چیز کوتاه مدت است.

در سال‌های 1911 و 1912 او همه مهم‌ترین آثار تصویری خود را نقاشی کرد: پسر و دختر در بهار، مرد جوان غمگین در قطار، نوادگان شماره 2، پادشاه و ملکه، احاطه شده توسط برهنه‌های سریع، عبور از باکره به عروس.

در سال 1913، در نمایشگاه Armory در نیویورک، Nu descendant un escalier nº2 اثری است که بیشترین رسوایی را برمی انگیزد. پس از اتمام امکانات اکتشافی با نقاشی، کار بر روی شیشه بزرگ را آغاز کرد. این کار شامل مجموعه ای از عناصر گرافیکی استبشقاب های شیشه ای و فلزی و پر از نمادهای ناخودآگاه و کیمیاگری است. رمزگشایی معنای آن دشوار است، اما می توان آن را یک ستیز جهانی و کنایه آمیز، هم در مورد نقاشی و هم در مورد وجود انسان به طور کلی در نظر گرفت.

اولین "آماده ها" نیز متولد می شوند، اشیاء روزمره با جایگاه هنری، از جمله چرخ دوچرخه معروف.

سال بعد، قفسه بطری را خرید و امضا کرد.

در سال 1915 به نیویورک نقل مکان کرد و در آنجا دوستی بزرگی را با والتر و لوئیز آرنسبرگ آغاز کرد. او ارتباطات خود را با فرانسیس پیکابیا تثبیت می کند و من ری را می شناسد. او مطالعات خود را برای تحقق بخشیدن به Mariée mise à nu par ses Célibataires, meme (1915-1923) ادامه داد، که هرگز آن را تکمیل نکرد. در سال 1917 فواره معروف را خلق کرد که توسط هیئت داوران انجمن هنرمندان مستقل رد شد.

او ابتدا به بوئنوس آیرس سفر می کند، سپس به پاریس، جایی که با تمام نمایندگان اصلی محیط دادائیسم که در چند سال آینده سوررئالیسم را به وجود خواهند آورد، ملاقات می کند.

در سال 1920 او به نیویورک بازگشت.

او به همراه من ری و کاترین درایر انجمن ناشناس را تأسیس کرد. او نام مستعار رز سلاوی را به خود می گیرد. او در عکاسی تجربی و فیلم‌های بلند تلاش می‌کند و اولین «دیسک‌های نوری» و «ماشین‌های نوری» را می‌سازد.

در سال 1923 او شروع به وقف حرفه ای به بازی شطرنج کرد و تقریباً به طور کامل این فعالیت را رها کرد.هنری تنها تحقق فیلم سینمایی کم خون است.

فعالیت هنری خود را تنها در سال 1936 با شرکت در نمایشگاه های گروه سوررئالیست در لندن و نیویورک از سر گرفت. او شروع به طراحی Boite en válise می کند، مجموعه ای قابل حمل از بازتولید مهم ترین آثارش.

در سال 1942 که در فرانسه از وقوع جنگ غافلگیر شده بود، عازم ایالات متحده شد. در اینجا او بیش از هر چیز خود را وقف آخرین اثر بزرگ خود، Étant donneés: 1. la chute d'eau, 2. le gaz d'éclairage (1946-1966) کرد. در نمایشگاه ها شرکت می کند و به نوبت سازماندهی و برپا می کند.

در سال 1954، دوستش والتر آرنزبرگ درگذشت و مجموعه او به موزه هنر فیلادلفیا اهدا شد. شامل 43 اثر از دوشان، از جمله بیشتر آثار اساسی است. در سال 1964، به مناسبت پنجاهمین سالگرد اولین «ریدی‌مید»، با همکاری آرتورو شوارتز، نسخه‌ای شماره‌دار و امضا شده از 14 نمونه Readymade خود را ایجاد کرد.

مارسل دوشان در 2 اکتبر 1968 در Neuilly-sur-Seine درگذشت.