بیوگرافی • کلاس ایتالیایی

پائولو کونته در 6 ژانویه 1937 به دنیا آمد و در دوران نوجوانی اشتیاق به جاز کلاسیک آمریکایی را در خود پرورش داد و ویبرافون را در گروه های کوچک در شهر خود، آستی می نواخت. او ابتدا به همراه برادرش جورجیو و سپس به تنهایی شروع به نوشتن آهنگ هایی تحت تأثیر سینما، ادبیات و زندگی می کند. به موازات آن، کونته نیز به عنوان وکیل شروع به کار می کند. "تخصص" او امین ورشکستگی خواهد بود و این ویژگی ظاهراً ناچیز ریشه سه شاهکار فراموش نشدنی او، سه گانه موکامبو ("من اینجا با تو بیشتر و بیشتر تنها هستم"، "بازسازی موکامبو" است. و "بارانی ها").

در اواسط دهه 60 او یک سری آهنگ نوشت که توسط مترجمان بزرگ موسیقی ایتالیایی به موفقیت رسید: "Azzurro" برای آدریانو سلنتانو، "Insieme a te non ci sto più" برای کاترینا کاسلی، "Tripoli" 69 اینچ برای پتی پراوو و بیشتر.

در سال 1974 اولین آلبوم خود را با همین نام منتشر کرد و پس از آن آلبوم دوم خود را در سال 1975 منتشر کرد که هنوز با عنوان "پائولو کونته" نام داشت. او در سال 1981 آلبوم جدید خود را به نام "پاریس میلونگا" در کلاب تنکو ارائه کرد و در سال 1982 "Appunti di viaggio" را منتشر کرد که موقعیت او را به عنوان یک قهرمان بزرگ موسیقی ایتالیایی تثبیت کرد.

پس از دو سال سکوت، او آلبوم دیگری را برای CGD منتشر کرد و شروع به نواختن در فرانسه کرد و مخاطبان فرا آلپی را تسخیر کرد. آنهایی که مجبور بودندچند قرار ملاقات در تئاتر د لا ویل به جمعیت عظیمی تبدیل می‌شود: مناطق فراآلپین برای پائولو کونته دیوانه می‌شوند و عملاً او را قبل از ایتالیایی‌ها به‌عنوان یک نویسنده فرقه تقدیم می‌کنند. این تور ضبط شده است و به آلبوم "Concerti" که در سال 1985 منتشر شد جان می بخشد.

آلبوم دوگانه "Aguaplano" در سال 1987 مانع از یک تور طولانی بین المللی که او را در اروپا، کانادا و ایالات متحده اجرا می کند، جلوگیری می کند. .

در سال 1990 "Parole d'amore scritta a macchina" منتشر شد و پس از آن "Novecento" در سال 1992 منتشر شد، یک رکورد عالی که در آن مضامین موسیقی کونتیانا به خوبی با صداهای جاز داغ معمولی موسیقی آمریکایی ترکیب شده است. صحنه

یک تور بین المللی بسیار طولانی دیگر منجر به انتشار دو آلبوم زنده دوگانه، "Tournee" و "Tournee2" می شود. در سال 1995 یک آلبوم استودیویی جدید منتشر شد، "یک چهره در امانت": مطالعه، آماده سازی، پرورش با عشق و مراقبت بی پایان، کار با یک تیم پایه متشکل از نوازنده کنترباس جینو تاچ، درامر دانیله دی گرگوریو و نوازنده آکاردئونی و ماسیمو پیتزیانتی، نوازنده چند ساز، با مداخلات دیگر توسط نوازندگانش.

آلبوم "یک چهره در امانت" احتمالا بالغ ترین آلبوم او تا به حال است. در داخل عناصر معمولی "آهنگ پائولو کونته" وجود دارد که هرگز دست از شگفتی نمی کشد: "لطف پلبی" موسیقی، طعم شیرینی درست و غلط، بین دوره ها و سبک ها.متفاوت، لذت متن های صوتی، تخیلی با زبانی که در هوا و هوس و اختراع غوطه ور می شود - پیجین "سیجمادیکاندهپاجیه"، اسپانیایی مجازی "کلان شهر دانسون" و "زندگی به عنوان یک دوتایی".

این موسیقی است که " همه چیز و هیچ چیز را می نوازد، موسیقی درون موسیقی "، همانطور که گفته های "الیسیر" می خواهد: " جایی که همه چیز هیچ است، مانند غبار روی گرد و غبار ". پائولو کونته قادر به سرگرمی های بالماسکه افسارگسیخته مانند "کوادریل" و بلافاصله پس از آن اعترافات خیره کننده است. "Deals Down" در "A Face on Borrow". همچنین جا برای یک "Oration of honor for the Teatro Alfieri in Asti" که مدت‌ها بسته بود، وجود دارد، جایی که کونته چیزهای زیادی درباره خود و ریشه‌هایش می‌گوید، مثل همیشه واقعیت و رویا را می‌بافد، نوستالژی و احساسات را به پوزخندی طعنه‌آمیز تبدیل می‌کند.

در سال 2000 او خود را به طور انحصاری وقف توسعه پروژه موسیقی قدیمی خود بر اساس پاریس در دهه 1920 کرد، "رزماتاز"، خلاصه ای از همه تأثیرات جذب شده در طول سال ها توسط هنرمند و جایی که آنها جایگاه خود را پیدا کردند. ، مطابق با هدف چند رسانه ای پروژه (رزماتاز ​​در واقع یک اثر 360 درجه است که در DVD نیز موجود است)، عبارات تصویری کونته. هنر فیگوراتیو همیشه دومین و نه خیلی پنهانی او بوده است.

آخرین کار او Reveries است، از سال 2003.

---

دیسکوگرافی ضروری:

ریوریس (2003)

رزمتاز (CGD East West, 2000)

Tournée 2 (EastWest, 1998, live)

The Best Of Paolo Conte (CGD, 1996, ant.)

A Face On Loan (CGD, 1995)

Tournée (CGD, 1993, live)

900 (CGD, 1992)

Typewritten Love Words (CGD, 1990)

Live (CGD, 1988) , زنده (RCA، 1982)

پاریس، میلونگا (RCA، 1981)

Un Gelato Al Limon (RCA، 1979)

Paolo Conte (RCA، 1975)

پائولو کونته (RCA، 1974)