Biografie - Verbale beheersing

• De belangrijkste werken van Alexander Pope

De Engelse dichter Alexander Pope, beschouwd als een van de grootste dichters van de 18e eeuw, werd op 21 mei 1688 in Londen geboren. Als zoon van een rijke katholieke koopman studeerde de jonge Pope privé, omdat hij vanwege zijn religieuze overtuiging niet naar reguliere scholen mocht.

Hij lijdt zo erg aan tuberculose van de botten en te veel studeren zal zijn gezondheid nog meer in gevaar brengen.

Alexander Pope was bevriend met Jonathan Swift, John Gay en Arbuthnot en sloot zich aan bij Boileau's literaire kring 'Art of Poetry'. Vervolgens bezocht hij de elegante Londense society. Zijn geheime vlam zou jarenlang de briljante Lady Wortley Montagu zijn.

De "Pastoralen" (Pastorals, 1709) zijn een elegant jeugdig bewijs van "heroïsche coupletten". Het gedicht "Windsor Forest" (Windsor Forest, 1713) is een eigentijds werk. Het "Essay on Criticism" (1711) is een didactisch gedicht waarin hij de literaire regels codificeert, een voorbeeld hiervan is "The Abduction of the Curl" (1712). In "The Abduction of the Curl" condenseert hij vakkundig deesthetische voorschriften in de Alexandrijnse voluten van de rococokunst, en geeft een elegante satirische voorstelling, gemaakt van lachende toegeeflijkheid, van een vergankelijke en galante wereld.

De publicatie van de 'Gedichten' (Poesie) dateert van 1717. Naast de 'Ilias' (1715-1720) coördineerde hij de vertaling van de 'Odyssee' (1725-1726), die grotendeels het werk was van medewerkers in loondienst. Anoniem publiceerde hij het heldhaftig-komische gedicht 'De Duncias' (De Duncias, 1728), overladen met geestige en ingenieuze satire. Alexander Pope Hij schreef ook de vier 'Morele opstellen' (Moral essays, 1731- 1735) en het 'Essay over de mens' (Essay on man, 1733-1734).

Pope wordt een dominante poëtische figuur genoemd, een woordvoerder en zorgvuldig criticus van het Augustaanse tijdperk, wiens regels werden gegeven door de prevalentie van intellect boven verbeelding en de afkondiging van canons van morele en esthetische oordelen als de enige geldige. De toon van zijn toespraken kan variëren van ironie tot burleske plechtstatigheid, van tedere humor tot ongrijpbare melancholie. Hetzelfde meesterschapverbale kan worden gevonden in de vertaling van 'Homeros', gekenmerkt door lyrische grandiositeit.

Vanaf 1718 leverde zijn succesvolle versie in coupletten van de 'Ilias' hem veel geld op. Hij maakte zichzelf financieel onafhankelijk van mecenassen en boekverkopers, zozeer zelfs dat hij zich vestigde in een prachtig herenhuis in Twickenham, Middlesex, waar hij zijn wetenschappelijke activiteiten voortzette te midden van bezoek van vrienden en bewonderaars.

Alexander Pope stierf op 30 mei 1744; hij zou de Romantici overkomen als de antithese van de ware dichter: William Wordsworth zou als reactie op zijn poëtische dictie de aanzet geven tot de Romantische hervorming van de poëtische taal.

De belangrijkste werken van Alexander Pope

• Pastoralen (1709)
• Een essay over kritiek (1711)
• De verkrachting van het slot (1712)
• Windsor Bos (1713)
• Eloise aan Abelard (1717)
• Elegie ter nagedachtenis aan een ongelukkige dame (1717)
• De Dunciad (1728)
• Essay over de mens (1734)
• De proloog van de satires (1735)