Biografia

Barbra Streisand Ta, która miała stać się symbolem wyrafinowanych i klasycznych piosenkarek nie tylko swojego kraju, ale i całego świata, urodziła się w Brooklynie (Nowy Jork) 24 kwietnia 1942 r. Od najmłodszych lat wykazywała niezwykłe talenty artystyczne, nie tylko muzyczne. Jest skłonna do zadumy i często zamyka się w sobie, by podążać za swoimi ukrytymi i prywatnymi myślami. SiostraSiedem lat młodsza od Sheldona, jej ojciec, szanowany profesor, umiera przed trzydziestką, gdy ona ma zaledwie 15 miesięcy.

Zamknięta w swojej samotni, rozkoszuje się naśladowaniem gwiazd, które widzi w telewizji, którą pochłania żarłocznie, częściowo z powodu wczesnej hipochondrii, która dotknęła ją od dzieciństwa. W jej rodzinie te "dziwactwa" zdecydowanie nie są postrzegane pozytywnie. Jej matka, ciotka i wujek próbują odwieść ją od występów lub śpiewania. W szczególności jej wygląd nie jest uważany za szczególnie przyjemny,Oczywiście szczególny zmysłowy ładunek, który Barbra uwolni jako dorosły, jeszcze nie eksplodował, stając się prawdziwym "symbolem seksu", choć "sui generis".

Matka, pozostawiona sama sobie i nie będąca w stanie dłużej znosić tego stanu, zaczyna umawiać się z różnymi mężczyznami, których mała Barbra niezmiennie nie lubi. Jednym z nich jest Luis Kind, który początkowo stara się ją zadowolić, ale potem, częściowo z powodu poważnych nieporozumień z matką, wyrzuca ich oboje z domu. Matka i córka są następnie zmuszone do wspólnego poszukiwania mieszkania.Na szczęście na Brooklynie znajdują nędzny strych do wynajęcia. Nie jest to najlepsze miejsce do życia, ale lepsze to niż nic, zwłaszcza biorąc pod uwagę skromną sumę, jaką udaje im się za nie uzyskać.

Tymczasem, Barbra Streisand Wygrał konkurs talentów w Metro Goldwyn Mayer i zaczął myśleć o doskonaleniu swoich umiejętności wokalnych, uczęszczając na kursy i lekcje. Ponownie jego matka była temu przeciwna, ponieważ było to zbyt drogie. Został zredukowany do śpiewania w nowojorskich klubach nocnych. Był to początek lat 60. Po kilku latach na parkiecie, w końcu dostał swoją pierwszą rolę na Broadwayu w musicalu.Zaraz potem podpisała kontrakt z Columbią i wydała swoją pierwszą płytę, "The Barbra Streisand Album", w 1963 r. Płyta sprzedała się w dużej liczbie egzemplarzy, a w ciągu kilku miesięcy Streisand nagrała trzy kolejne; ale zamiast wykorzystać swoją popularność jako piosenkarka, zdecydowała się ponownie wystąpić na Broadwayu, w sztuce "Funny Girl", z której pochodzi piosenka "People", która weszła na ekrany kin w 1963 r., a następnie na Broadwayu.Pierwsza dziesiątka.

W 1965 roku Streisand poprowadziła swój pierwszy program telewizyjny "My name is Barbra", a w 1967 roku pojechała do Hollywood, aby nakręcić film na podstawie Zabawna dziewczyna ", za którą zdobył nagrodę Oscar Oscara jako najlepsza aktorka .

Razem z nią bohaterem filmu jest Omar Sharif Barbra Streisand i Omar Sharif byli w związku, nawet poza planem filmowym, przez cały okres produkcji filmu. Zabawna dziewczyna Przyczyniło się to do zakończenia małżeństwa aktorki z Elliott Gould Reżyser William Wyler, który wiedział o ich związku, starał się wykorzystać chemię, która powstała między nimi, również w ich grze aktorskiej.

Pewna siebie, spełniona finansowo i artystycznie, wydaje się, że sukces nie może już wymknąć się spod kontroli. Niestety, w kolejnych latach ponosi serię porażek. Jej kolejne filmy okazują się spektakularnymi porażkami; jej nazwisko nie wydaje się już wystarczające, by zachęcić ludzi do kupowania biletów w kasach. Po raz kolejny to muzyka ratuje artystkę.Nagranie "Stoney end" (cover Laury Nyro) niespodziewanie wskakuje do pierwszej dziesiątki, ponownie wprowadzając nazwisko Streisand na wszystkie poziomy. Następnie występuje w komedii "The owl and the pussycat", a następnie w filmie "The Way We Were", którego piosenka przewodnia zajmuje pierwsze miejsce na listach przebojów; wkrótce potem przychodzi czas na "A Star is Born", film, w którym pojawia się "Evergreen", kolejny singiel numer jeden. Z tegoW tym momencie każdy album Streisand sprzedaje się w co najmniej milionie egzemplarzy.

Osobisty rekord sprzedaży ustanowiła albumem "Guilty" (1980), napisanym i wyprodukowanym przez Berry'ego Gibba (jednego z członków "Bee Gees"); ale kino również nadal dawało jej satysfakcję, na przykład z doskonałym Yentl "z doskonałą i wyrafinowaną ścieżką dźwiękową.

W 1985 r. Streisand odniosła kolejny sukces muzyczny dzięki albumowi "The Broadway Album", w tym samym roku powstał film "Książę przypływów", w 1994 r. ukazało się nagranie niektórych występów na żywo "The Concert", które sprzedało się w milionach egzemplarzy, w 1999 r. przyszła kolej na "A Love Like Us", a pod koniec 2001 r. Streisand nagrała swój drugi album z piosenkami świątecznymi "Christmas Memories".

Warto zauważyć, że ta niezwykła piosenkarka i aktorka zdołała osiągnąć sukces, skutecznie ignorując najbardziej masowy i popularny gatunek muzyczny stulecia, czyli rock and rolla.

Zapytany jakiś czas temu przez Vincenzo Mollica na temat możliwości nagrania albumu w języku włoskim, powiedział:

Dowód na jego eklektyzm i nieomylny gust.