Biografie

Barbra Streisand , degene die het symbool zou worden van de verfijnde en stijlvolle zangeressen, niet alleen van haar land maar van de hele wereld, werd geboren in Brooklyn (New York) op 24 april 1942. Al op jonge leeftijd toonde ze ongewone talenten op het gebied van artistieke bezigheden, niet alleen muziek. Ze is geneigd tot mijmeringen en zondert zich vaak af van haar gedachten om haar verborgen en privé gedachten te volgen. ZusterZeven jaar jonger dan Sheldon, sterft haar vader, een gerespecteerde professor, begin dertig als ze nog maar 15 maanden oud is.

Opgesloten in haar eenzaamheid imiteert ze graag de sterren die ze op televisie ziet en die ze gulzig verslindt, mede door een vroege hypochondrie die haar al vanaf haar kindertijd parten speelt. In haar familie worden deze 'eigenaardigheden' bepaald niet positief bekeken. Haar moeder en oom en tante proberen haar ervan te weerhouden om op te treden of te zingen. Vooral haar uiterlijk wordt niet als bijzonder prettig ervaren,Het is duidelijk dat de unieke sensuele lading die Barbra als volwassene zal ontketenen nog moet exploderen en een waar 'sekssymbool' zal worden, zij het een 'sui generis'.

De moeder, die alleen achterblijft en deze toestand niet langer kan verdragen, gaat uit met verschillende mannen die de kleine Barbra steevast niet mag. Een van hen is Luis Kind, die haar aanvankelijk probeert te behagen, maar hen vervolgens, mede door ernstige meningsverschillen met zijn moeder, beiden het huis uitgooit. Moeder en dochter zijn dan gedwongen om samen een flat te zoeken.Gelukkig vinden ze in Brooklyn een armzalig zolderkamertje te huur. Het is zeker niet het beste leven, maar het is beter dan niets, zeker gezien het bescheiden bedrag dat ze ervoor weten te krijgen.

Ondertussen, Barbra Streisand Hij won een talentenjacht bij Metro Goldwyn Mayer en begon na te denken over het perfectioneren van zijn zangvaardigheden, het volgen van cursussen en lessen. Opnieuw was zijn moeder hier tegen, omdat het te duur was. Hij werd gereduceerd tot het zingen in nachtclubs in New York. Het was het begin van de jaren 60. Na een paar jaar op de dansvloer, kreeg hij eindelijk zijn eerste rol op Broadway in een musical.Meteen daarna kreeg ze een contract bij Columbia en bracht ze in 1963 haar eerste plaat uit, 'The Barbra Streisand Album'. De plaat verkocht een groot aantal exemplaren en binnen een paar maanden nam Streisand er nog drie op; maar in plaats van te profiteren van haar populariteit als zangeres, besloot ze weer op Broadway te gaan acteren, in het toneelstuk 'Funny Girl', waaruit het nummer 'People' werd gehaald, dat binnenkwam opTop tien.

In 1965 presenteerde Streisand haar eerste tv-programma, 'My name is Barbra', en in 1967 ging ze naar Hollywood om de film gebaseerd op ' Grappig Meisje ", waarvoor hij een Academy Award de Oscar als beste actrice .

Samen met haar is de hoofdpersoon van de film Omar Sharif Barbra Streisand en Omar Sharif hadden een relatie, zelfs buiten de set, tijdens de productie van Grappig Meisje Dit droeg bij aan het einde van het huwelijk van de actrice met Elliott Gould Regisseur William Wyler, die op de hoogte was van de relatie, probeerde de chemie die tussen de twee was ontstaan ook in hun acteerwerk te verwerken.

Zelfverzekerd, financieel en artistiek voldaan, lijkt het succes niet langer uit de hand te kunnen lopen. Helaas krijgt ze in de jaren die volgen echter te maken met een reeks flops. Haar volgende films zijn eclatante mislukkingen; haar naam lijkt niet langer genoeg te zijn om mensen aan de kassa kaartjes te laten kopen. Opnieuw is het de muziek die de artiest redt.De opname van 'Stoney end' (een Laura Nyro-cover), springt verrassend de Top Tien binnen, waardoor Streisands naam op alle niveaus opnieuw wordt gelanceerd. Ze schittert vervolgens in de komedie 'The owl and the pussycat', gevolgd door de film 'The Way We Were', waarvan de themesong naar nummer één in de hitlijsten gaat; kort daarna is het tijd voor 'A Star is Born', een film waarin 'Evergreen', nog een nummer één-single, voorkomt. Van daaruitOp dit moment verkoopt elk Streisand-album minstens een miljoen exemplaren.

Ze vestigde een persoonlijk verkooprecord met 'Guilty' (1980), geschreven en geproduceerd door Berry Gibb (een van de leden van de 'Bee Gees'); maar ook de bioscoop bleef haar voldoening geven, bijvoorbeeld met het opmerkelijke ' Yentl "met een fijne en verfijnde soundtrack.

In 1985 werd opnieuw een muzikaal succes behaald met 'The Broadway Album'. In hetzelfde jaar verscheen de film 'The Prince of Tides'. In 1994 verscheen een opname van een aantal van haar live-optredens, 'The Concert', waarvan miljoenen exemplaren werden verkocht; in 1999 was het de beurt aan 'A Love Like Us', terwijl Streisand eind 2001 haar tweede album met kerstliedjes opnam, 'Christmas Memories'.

Het is opmerkelijk dat deze buitengewone zangeres en actrice succes wist te behalen terwijl ze het meest massale en populaire muziekgenre van de eeuw, namelijk rock and roll, effectief negeerde.

Enige tijd geleden ondervraagd door Vincenzo Mollica over de mogelijkheid om een album in het Italiaans op te nemen, zei hij:

Een bewijs, voor zover dat nog nodig was, van zijn eclecticisme en onfeilbare smaak.