Βιογραφία

Μπάρμπρα Στρέιζαντ , αυτή που έμελλε να γίνει το σύμβολο των εκλεπτυσμένων και αριστοκρατικών τραγουδιστριών όχι μόνο της χώρας της αλλά και ολόκληρου του κόσμου, γεννήθηκε στο Μπρούκλιν (Νέα Υόρκη) στις 24 Απριλίου 1942. Από μικρή ηλικία έδειξε ασυνήθιστα ταλέντα προς τις καλλιτεχνικές ενασχολήσεις, όχι μόνο προς τη μουσική. Είναι επιρρεπής στην ονειροπόληση και συχνά αποχωρίζεται με το μυαλό της για να ακολουθήσει τις κρυφές και ιδιωτικές σκέψεις της. Αδελφήεπτά χρόνια μικρότερη από τον Σέλντον, ο πατέρας της, ένας καταξιωμένος καθηγητής, πεθαίνει στις αρχές της δεκαετίας του '30, όταν εκείνη είναι μόλις 15 μηνών.

Κλεισμένη στη μοναξιά της, απολαμβάνει να μιμείται τους σταρ που βλέπει στην τηλεόραση, την οποία καταναλώνει αχόρταγα, εν μέρει λόγω μιας πρώιμης υποχονδρίας που την ταλαιπωρεί από παιδί. Στην οικογένειά της, αυτές οι "ιδιορρυθμίες" σίγουρα δεν αντιμετωπίζονται με καλό μάτι. Η μητέρα της και η θεία και ο θείος της προσπαθούν να την αποτρέψουν από το να παίζει ή να τραγουδάει. Ειδικότερα, η εμφάνισή της δεν θεωρείται ιδιαίτερα ευχάριστη,Προφανώς, η μοναδική αισθησιακή φόρτιση που θα εξαπολύσει η Μπάρμπρα ως ενήλικη δεν έχει ακόμη εκραγεί, ώστε να γίνει ένα πραγματικό "σύμβολο του σεξ", αν και "sui generis".

Η μητέρα, λοιπόν, μένοντας μόνη της και μη μπορώντας πλέον να ανεχτεί αυτή την κατάσταση, αρχίζει να βγαίνει με διάφορους άνδρες, τους οποίους η μικρή Μπάρμπρα πάντοτε αντιπαθεί. Ένας από αυτούς είναι ο Luis Kind, ο οποίος αρχικά προσπαθεί να την ικανοποιήσει, αλλά στη συνέχεια, εν μέρει λόγω σοβαρών διαφωνιών με τη μητέρα του, τους πετάει και τους δύο έξω από το σπίτι. Μητέρα και κόρη αναγκάζονται τότε να αναζητήσουν μαζί ένα διαμέρισμα.Ευτυχώς, στο Μπρούκλιν βρίσκουν έναν άθλιο χώρο στη σοφίτα προς ενοικίαση. Δεν είναι η καλύτερη δυνατή κατοικία, αλλά είναι καλύτερη από το τίποτα, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το μέτριο ποσό που καταφέρνουν να πάρουν γι' αυτό.

Εν τω μεταξύ, Μπάρμπρα Στρέιζαντ Κέρδισε έναν διαγωνισμό ταλέντων στο Metro Goldwyn Mayer και άρχισε να σκέφτεται να τελειοποιήσει τις ικανότητές του στο τραγούδι, παρακολουθώντας μαθήματα και μαθήματα. Και πάλι η μητέρα του ήταν αντίθετη σε αυτό, επειδή ήταν πολύ ακριβό. Περιορίστηκε να τραγουδάει σε νυχτερινά κέντρα της Νέας Υόρκης. Ήταν οι αρχές της δεκαετίας του '60. Μετά από μερικά χρόνια στην πίστα, πήρε τελικά τον πρώτο του ρόλο στο Μπρόντγουεϊ σε ένα μιούζικαλ.Αμέσως μετά, πήρε συμβόλαιο με την Columbia και κυκλοφόρησε τον πρώτο της δίσκο, "The Barbra Streisand Album", το 1963. Ο δίσκος πούλησε μεγάλο αριθμό αντιτύπων και μέσα σε λίγους μήνες η Στρέιζαντ ηχογράφησε άλλα τρία- αλλά αντί να εκμεταλλευτεί τη δημοτικότητά της ως τραγουδίστρια, αποφάσισε να παίξει ξανά στο Μπρόντγουεϊ, στο έργο "Funny Girl", από το οποίο προέρχεται το τραγούδι "People", το οποίο μπήκε στοTop Ten.

Το 1965 η Στρέιζαντ παρουσίασε την πρώτη της τηλεοπτική εκπομπή, "My name is Barbra", και το 1967 πήγε στο Χόλιγουντ για να γυρίσει την ταινία που βασίστηκε στην ταινία Funny Girl ", για το οποίο κερδίζει ένα Βραβείο Όσκαρ το Όσκαρ ως καλύτερη ηθοποιός .

Μαζί της, η πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Omar Sharif . η Μπάρμπρα Στρέιζαντ και ο Ομάρ Σαρίφ είχαν σχέση, ακόμη και εκτός πλατό, καθ' όλη τη διάρκεια της παραγωγής του Funny Girl Αυτό συνέβαλε στο τέλος του γάμου της ηθοποιού με τον Elliott Gould Ο σκηνοθέτης William Wyler, ο οποίος γνώριζε για τη σχέση τους, προσπάθησε να διοχετεύσει τη χημεία που είχε προκύψει μεταξύ των δύο, και στην υποκριτική τους.

Με αυτοπεποίθηση, οικονομική και καλλιτεχνική πληρότητα, φαίνεται ότι η επιτυχία δεν μπορεί πλέον να ξεφύγει από τον έλεγχο. Δυστυχώς, όμως, τα επόμενα χρόνια, η ίδια υφίσταται μια σειρά από αποτυχίες. Οι επόμενες ταινίες της είναι παταγώδεις αποτυχίες- το όνομά της δεν φαίνεται πλέον να είναι αρκετό για να κάνει τον κόσμο να κόψει εισιτήρια στο ταμείο. Για άλλη μια φορά, η μουσική είναι αυτή που σώζει την καλλιτέχνιδα.Η ηχογράφηση του "Stoney end" (μια διασκευή της Laura Nyro), αναπάντεχα πηδάει στο Top Ten, επανεκκινώντας το όνομα της Streisand σε όλα τα επίπεδα. Στη συνέχεια πρωταγωνιστεί στην κωμωδία "The owl and the pussycat", ακολουθεί η ταινία "The Way We Were", της οποίας το τραγούδι φτάνει στο νούμερο ένα των charts- λίγο αργότερα έρχεται η ώρα για το "A Star is Born", μια ταινία που περιλαμβάνει το "Evergreen", άλλο ένα νούμερο ένα single. Από αυτό τοστιγμή, κάθε άλμπουμ της Streisand πουλάει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο αντίτυπα.

Έκανε προσωπικό ρεκόρ πωλήσεων με το "Guilty" (1980), σε μουσική και παραγωγή του Berry Gibb (ενός από τα μέλη των "Bee Gees"), αλλά και ο κινηματογράφος συνέχισε να της δίνει ικανοποίηση, όπως για παράδειγμα με το αξιοσημείωτο Yentl "με ένα ωραίο και εκλεπτυσμένο soundtrack.

Το 1985 σημειώθηκε άλλη μια μουσική επιτυχία με το "The Broadway Album". Την ίδια χρονιά προβλήθηκε η ταινία "The Prince of Tides". Το 1994 κυκλοφόρησε η ηχογράφηση ορισμένων ζωντανών εμφανίσεών της, "The Concert", που πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα, το 1999 ήταν η σειρά του "A Love Like Us", ενώ στα τέλη του 2001 η Streisand ηχογράφησε το δεύτερο άλμπουμ της με χριστουγεννιάτικα τραγούδια, "Christmas Memories".

Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η εξαιρετική τραγουδίστρια και ηθοποιός κατάφερε να επιτύχει επιτυχία αγνοώντας ουσιαστικά το πιο μαζικό και δημοφιλές μουσικό είδος του αιώνα, δηλαδή το ροκ εν ρολ.

Ερωτηθείς πριν από λίγο καιρό από τον Vincenzo Mollica για το ενδεχόμενο ηχογράφησης ενός άλμπουμ στα ιταλικά, είπε:

Μια απόδειξη, αν χρειαζόταν, για τον εκλεκτικισμό και το αλάνθαστο γούστο του.