Biografia - Moja córka Valentina

Urodzony w Mediolanie 15 lipca 1933 r. Guido Crepax rozpoczął pracę w dziedzinie ilustracji i grafiki podczas studiów architektonicznych, tworząc plakaty reklamowe oraz okładki książek i płyt (w tym te poświęcone Gerry'emu Mulliganowi, Charliemu Parkerowi i Louisowi Armstrongowi). Swój pierwszy duży sukces odniósł w 1957 r., projektując kampanię reklamową benzyny.Shell nagrodzony Złotą Palmą.

W 1963 roku powrócił do świata swojej pierwszej miłości, komiksów, a kilka lat później dał życie niekwestionowanej bohaterce swoich historii, słynnej Valentinie, która po raz pierwszy pojawiła się w numerze 3 Linusa, legendarnego magazynu założonego i redagowanego przez Giovanniego Gandiniego.

Valentina, prawdę mówiąc, narodziła się jako postać poboczna Philipa Rembrandta, pseudonim Neutron, krytyka sztuki i detektywa-amatora, zaręczonego z Valentiną Rosselli, fotografką z niepowtarzalnym czarnym hełmem; tyle że charyzma tej ostatniej przewyższa charyzmę głównego bohatera tak bardzo, że już w trzecim odcinku go usunęła.

Valentina, postać o silnym podtekście erotycznym, wyznaczyła precyzyjny styl, nie tylko w sensie komiksowym, ale właśnie w sensie antropologicznym, niemal w stylu gwiazdy pop lub słynnej postaci. Tyle że Valentina jest zrobiona z papieru i trzeba powiedzieć, że niezliczone próby nadania jej cielesnej substancji, poprzez filmy i różnego rodzaju wcielenia, nie wydają się zbytudany.

Valentina, choć zainspirowana aktorką kina niemego Louise Brooks, jest istotą nie do rozszyfrowania, nieuchwytną, czymś, co należy do umysłu i abstrakcyjnego typu kobiety; z tego powodu wszelkie próby zidentyfikowania jej jako prawdziwej kobiety są skazane na niepowodzenie. Jednocześnie nierzadko można usłyszeć dziewczynę o pewnych cechach opisywanych jako "Valentina".Valentina jest w końcu jedyną postacią komiksową z własnym dowodem osobistym. Urodziła się 25 grudnia 1942 r. przy 42 Via De Amicis w Mediolanie i oficjalnie zeszła ze sceny w 1995 r. w wieku 53 lat w ostatnim panelu historii "Al diavolo Valentina!".

Crepax, bardzo płodny autor, dał później efemeryczne życie wielu innym bohaterkom (Belinda, Bianca, Anita...), a także stworzył wyrafinowane komiksowe wersje niektórych klasyków literatury erotycznej, takich jak Emmanuelle, Justine i Histoire d'O. W 1977 roku wydał kolorową książkę przygodową: "The Man of Pskov", a rok później "The Man of Harlem".

Jego ostatnia książka "In Arte... Valentina" została opublikowana w 2001 roku przez Lizard Edizioni.

Komiksy Crepaxa były publikowane za granicą, w szczególności we Francji, Hiszpanii, Niemczech, Japonii, Stanach Zjednoczonych, Finlandii, Grecji i Brazylii.

Długo chory Guido Crepax zmarł 31 lipca 2003 roku w Mediolanie w wieku 70 lat.

Semiotycy kalibru Rolanda Barthesa zajmowali się jego twórczością, mówiąc o komiksach jako o "Wielkiej Metaforze Życia".