Biografia - Wszystko jest dozwolone

• Podstawowa bibliografia Williama Burroughsa
• o Williamie Burroughsie:

William Seward Burroughs, " homoseksualny ćpun, czarna owca z dobrej rodziny Eksperymentator z każdą substancją odurzającą na ziemi, uznawany za duchowego ojca beat generation, urodził się 5 lutego 1914 roku w St. Louis w stanie Missouri.

Potomek zamożnej rodziny znanej na całym świecie z produkcji maszyn liczących, ukończył Harvard, bardzo nietypowy i "konformistyczny" dyplom dla jednego z najbardziej transgresyjnych artystów XX wieku. Literackie zwierzę z homoseksualnymi popędami, silnym pociągiem do broni i przestępczości, w połączeniu z naturalną skłonnością do łamania wszystkich zasad, Burroughs nieJego rodzice zdawali się jednak akceptować ekstrawagancki styl życia syna, a po ukończeniu studiów początkowo nadal wspierali go finansowo, choć niechętnie, w ciągłym i nieustannym eksperymentowaniu z najbardziej zróżnicowanymi i halucynacyjnymi stylami życia.

Wszystkie Twórczość literacka Burroughsa opiera się na jego potrójnym doświadczeniu odurzenia, homoseksualizmu i wygnania. Seksualność w ogóle jest punktem wyjścia jego eksploracji, począwszy od teorii wyzwolenia seksualnego Willelma Reicha, ważnego punktu, który odżywi jego literackie mitologie. Zanim został pisarzem i po utracie wsparcia rodziny, Burroughs nie przegapił klasycznegoTrasa przeklętego pisarza: pracuje jako barman, pracownik fabryki, prywatny detektyw, reporter i publicysta w Nowym Jorku (gdzie dołącza również do podziemia miejskiej przestępczości).

W 1943 roku poznał Allena Ginsberga (słynnego poetę, kwintesencję pokolenia beatników), wówczas studenta Columbia College, który zaklasyfikował go jako "arystokratycznego intelektualistę" ze względu na jego erudycyjną mowę, podczas gdy Kerouac, inna ikona dzieci kwiatów, natychmiast zrozumiał geniusz ukryty w Burroughsie.

Początkujący pisarz stał się więc dla Kerouaca i Ginsberga starszym i mądrym nauczycielem, znawcą narkotyków i różnych aspektów życia przestępczego, a także wielkim intelektualnym wizjonerem i krytykiem społecznym. W pewnym momencie poślubił nawet Joan Vollmer (pomimo jej homoseksualnych skłonności i długiego flirtu z samym Ginsbergiem), a oboje wyjechali do bardziej gościnnych miejscOpuścił Nowy Jork i rozpoczął życie narkomana, kończąc w Mexico City, gdzie napisał "Junky", swoją pierwszą powieść. Niestety, był to tragiczny okres, naznaczony wszelkiego rodzaju ekscesami. Jeden z epizodów pokazuje to bardzo wyraźnie. Próbując pokazać przyjaciołom swoje umiejętności posługiwania się bronią, naśladuje wyczyn Wilhelma Tella z niefortunnym skutkiem, zabijając swoją żonę na miejscu. IchSyn zamieszkuje więc z rodzicami, podczas gdy pisarz zaczyna podróżować po świecie, wędrując od Ameryki Południowej po Tanger.

Kerouac i Ginsberg pojechali odwiedzić go w marokańskim mieście i znaleźli go wśród tysięcy zapisanych kartek, całkowicie od siebie oderwanych: składając te fragmenty razem, powstał "Nagi lunch", opublikowany później w 1958 roku (1964 we Włoszech).

W rzeczywistości Burroughs nie zrobił nic więcej poza wymyśleniem słynnego pocięty "W rzeczywistości książka przedstawia urwaną fabułę, zakłócaną przez przejścia, dygresje i retrospekcje. W jego intencjach ten sposób pracy powinien uchronić go przed kliszami, których literatura tamtych czasów była przesycona (ponownie według Burroughsa), oraz przed nadmiernymTen sam pomysł, ale działający znacznie słabiej, Burroughs przeniósł na malarstwo: strzelał puszkami farby w nieskazitelne płótna. "Nagi posiłek" jednak skutecznie uczynił z Burroughsa celebrytę, dając początek kultowi, który do dziś jest dobrze pielęgnowany we wszystkich częściach świata, zwłaszcza wśród kultur undergroundowych i rockowych.

Co więcej, aby zrozumieć poziom dewiacji, jaki prezentują książki Burroughsa, wystarczy powiedzieć, że David Cronenberg nakręcił kontrowersyjny film o tym samym tytule na podstawie "Nagiego posiłku" ("The Naked Meal", 1991).

Po tej ważnej powieści pisarzowi wytoczono procesy o obsceniczność, które na szczęście zakończyły się dla niego pomyślnie. Przez pewien czas mieszkał w Paryżu z poetą Brianem Gysinem; tutaj Burroughs kontynuował swoje badania nad metodą kompozycji "cut-up". Rezultatami są "The Soft Machine", "The Ticket That Exploded" i "Nova Express". Jego najnowszą książką jest "My Education: ABook of Dream", opublikowana w 1994 roku.

William Burroughs, pomimo szalonego i niespokojnego życia, które prowadził, spotkał się z jednym z najbardziej normalnych zakończeń, jakie można sobie wyobrazić. Zmarł 4 sierpnia 1997 roku w Memorial Hospital w Lawrence (Kansas) na atak serca w wieku 83 lat.

Podstawowa bibliografia Williama Burroughsa

• Nagi posiłek, Adelphi, 2001
• Małpa na moich plecach, Rizzoli, 1998
• Checca, Adelphi, 1998 r.
• Miasto Czerwonej Nocy, Arcana, 1997
• Gorączka czerwonego pająka, Adelphi, 1996
• The Cat in Us, Adelphi, 1995 r.
• Kreatywne pisanie, SugarCo, 1994
• Western Lands , SugarCo, 1994
• The Soft Machine, SugarCo, 1994
• Interzone, SugarCo, 1994
• Listy z Yage, SugarCo, 1994 r.
• Exterminator!, SugarCo, 1994
• Nova Express, SugarCo, 1994
• Dead Roads, SugarCo, 1994
• Different, SugarCo, 1994
• Port of Saints, SugarCo, 1994 r.
• Ah Pook przybył, SugarCo, 1994 r.
• Ostatnie słowa Dutcha Schultza, SugarCo, 1994 r.
• Bilet, który wybuchł, SugarCo, 1994 r.

o Williamie Burroughsie:

• Conrad Knickerbocker, Wywiad z Williamem Burroughsem, wstęp Gino Castaldo, minimum fax, 1998.
• R. Scelsi (red.), William Burroughs - Brion Gysin, Shake, 1997.