بیوگرافی • توجه به زندگی

• فیلموگرافی ضروری ارماننو اولمی
• برای تلویزیون
• برای سینما
• به عنوان فیلمنامه نویس
• جوایز

ارماننو اولمی کارگردان در 24 ژوئیه 1931 در ترویگلیو، در استان برگامو، در یک خانواده دهقانی با اعتقادات عمیق کاتولیک به دنیا آمد. یتیم پدرش که در جنگ جان باخت، ابتدا در دبیرستان علمی و سپس هنرستان را بدون پایان تحصیلات ادامه داد.

بسیار جوان، او به میلان نقل مکان کرد و در آنجا در آکادمی هنرهای دراماتیک ثبت نام کرد تا دوره های بازیگری را دنبال کند. در همان زمان، برای تأمین مخارج خود، شغلی در ادیسون ولتا پیدا کرد، جایی که مادرش قبلاً در آنجا کار می کرد.

شرکت سازماندهی فعالیت های تفریحی، به ویژه فعالیت های مربوط به خدمات فیلم را به او واگذار می کند. او بعداً مأمور به فیلمبرداری و مستندسازی تولیدات صنعتی شد: زمان مناسب برای نشان دادن تدبیر و استعداد خود بود. در واقع، علیرغم اینکه تقریباً هیچ تجربه‌ای در پشت سر خود نداشت، ده‌ها فیلم مستند را بین سال‌های 1953 و 1961 کارگردانی کرد، از جمله «سد روی یخچال» (1953)، «سه سیم به میلان» (1958)، «طول یک متر پنج است». (1961).

در پایان این تجربه می توان دریافت که در تمام بیش از چهل مستند به وضعیت مردانی که در این مجموعه کار می کنند توجه شده است.ساختارهای شرکتی، مدلی تفسیری از واقعیت که از قبل ویژگی‌های عجیب اولمی سینمایی را به شکل جنینی در خود دارد.

در این بین، او اولین فیلم بلند خود را با "زمان متوقف شد" (1958) ساخت، داستانی که بر اساس دوستی بین یک دانش آموز و یک سد نگهبان است که در انزوا و خلوتی معمولی در کوه ها اتفاق می افتد. اینها مضامینی هستند که در بلوغ نیز یافت می شوند، چهره ای سبک که به احساسات افراد «ساده» و نگاه به شرایط ناشی از تنهایی علاقه دارد.

دو سال بعد، اولمی با "Il posto" (ساخته شده با شرکت تولید "22 dicembre"، که با گروهی از دوستان تأسیس شد)، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، اثری که در مورد آرزوهای دو جوان با اولین آنها بود. کار. این فیلم جایزه OCIC و جایزه منتقدان جشنواره فیلم ونیز را دریافت کرد

توجه به زندگی روزمره، به چیزهای کوچک زندگی، در داستان زیر "I fiancéti" (1963) مجدداً تأیید شده است. محیطی از طبقه کارگر مملو از صمیمیت. سپس نوبت به «...و مردی آمد» (1965) بود، بیوگرافی دقیق و دلسوزانه ی جان بیست و سوم، عاری از هیج نگاری های آشکار.

بعد از دوره‌ای که آثار کاملاً موفقی نداشتند ("یک روز معین"، 1968؛ "من ریکاوری"، 1969؛ "دورانتی l'estate"، 1971، "شرایط"، 1974)، کارگردان الهام روزها را می یابدبهترین در گروه کر «درخت کلوگ» (1977)، نخل طلای جشنواره فیلم کن. فیلم نمایانگر نمایشی شاعرانه، اما در عین حال واقع گرایانه و عاری از امتیازات عاطفی بیهوده به جهان دهقانی است، ویژگی هایی که آن را به یک شاهکار مطلق تبدیل می کند.

در همین حین از میلان به آسیاگو نقل مکان کرد و در سال 1982 در باسانو دل گراپا مدرسه فیلم "Ipotesi Cinema" را تأسیس کرد. در همان زمان او "Cammina Cammina" را ایجاد کرد که در آن افسانه مغان در نشانه تمثیل بازیابی می شود. در این سالها او مستندهای زیادی برای رای و چند آگهی تلویزیونی ساخت. بیماری سختی در پی دارد که او را برای مدت طولانی از دوربین ها دور می کند.

او در سال 1987 با کلاستروفوبیک و مضطرب "زنده باد خانم!" بازگشت و در ونیز جایزه شیر نقره ای را دریافت کرد. او سال بعد با «افسانه شراب‌خوار مقدس» که اقتباسی غنایی (با امضای تولیو کزیچ و خود کارگردان) از داستانی از جوزف راث است، شیر طلایی را دریافت خواهد کرد.

پنج سال بعد، او در عوض "افسانه جنگل قدیمی" را بر اساس داستانی از دینو بوزاتی و تفسیر پائولو ویلاجیو منتشر کرد، اتفاقی نسبتا نادر برای اولمی، که معمولا مترجمان غیرحرفه ای را ترجیح می دهد. سال بعد او "پیدایش: خلقت و سیل" را در پروژه بین المللی گسترده "داستان های کتاب مقدس" که توسط RaiUno نیز تهیه شده بود، کارگردانی کرد.

بیننکات فنی باید به خاطر داشت که Ermanno Olmi، مانند پیر پائولو پازولینی که منتقدان اغلب او را به دلیل توجه او به جهان فرومایه و برای بازیابی ابعاد سنتی و سرزمینی با او مرتبط می‌کنند، اغلب هم مجری و هم تدوینگر فیلم‌هایش است.

از آخرین آثار او می‌توان به "حرفه اسلحه" (2001)، "Cantando dopo i paraventi" (2003، با باد اسپنسر)، "بلیت‌ها" (2005)، "جوزپه وردی - Un ballo in" اشاره کرد. نقاب» (2006)، تا آخرین فیلم او «صد میخ» (2007) که به طور قطع کار او را به عنوان کارگردان بسته می‌کند. متعاقباً Ermanno Olmi همچنان مانند ابتدای کار طولانی و نجیب خود، پشت دوربین می ماند تا مستند بسازد.

سیل مدتی بود، او در سن 86 سالگی در آسیاگو در 7 مه 2018 درگذشت.

فیلم شناسی ضروری توسط Ermanno Olmi

برای تلویزیون

• شکست (1967)
• بازیابی (1970)
• در طول تابستان (1971)
• شرایط (1974)
• پیدایش: خلقت و سیل (1994)

برای سینما

• زمان متوقف شده است (1958)
• مکان (1961)
• زوج نامزد (1963)
• و مردی آمد (1965)
• روزی (1968)
• درخت کلوخ (1978)
• راه برو، راه برو (1983)
• زنده باشی خانم! (1987)
• افسانه شرابخوار مقدس (1988)
• 12 کارگردان برای 12شهر (1989) مستند جمعی، بخش میلان
• در امتداد رودخانه (1992)
• راز جنگل قدیمی (1993)
• پول وجود ندارد (1999) )
• حرفه اسلحه (2001)
• خواندن پشت پرده (2003)
• بلیت (2005) به کارگردانی مشترک عباس کیارستمی و کن لوچ
• 3>صد میخ (2007)
• ترا مادره (2009)
• جایزه (2009)
• صخره های شراب (2009)
• دهکده مقوایی (2011)

به عنوان فیلمنامه نویس

• زمان متوقف شد (1958)
• مکان (1961)
• The Boyfriends (1963)
• And There Came a Man (1965)
• The Crush (1967) فیلم تلویزیونی
• Some Day (1968)
• فیلم تلویزیونی The Retrievers (1970)
• در طول تابستان (1971) فیلم تلویزیونی
• شرایط (1974) فیلم تلویزیونی
• درخت چوبی چوبی (1978)
• Walk, Walk (1983)
• زنده باد خانم! (1987)
• افسانه شرابخوار مقدس (1988)
• دره سنگی (1992)، به کارگردانی مائوریزیو زاکارو
• در کنار رودخانه (1992)
• راز چوب قدیمی (1993)
• حرفه اسلحه (2001)
• خواندن پشت پرده (2003)
• بلیت (2005) مشترک کارگردان با عباس کیارستمی و کن لوچ

جوایز

• شیر طلایی یک عمر دستاورد (2008)
• جایزه فدریکو فلینی (2007)
• نخل طلایی جشنواره فیلم کن 1978 برای: Albero degli zoccoli, L' (1978)
• جایزه هیئت داوران جهانی برای: Albero degli zoccoli, L' (1978)
• 1963جایزه OCIC برای: Boyfriends, I (1962)
• جوایز سزار، فرانسه 1979 سزار بهترین فیلم خارجی (Meilleur film étranger) برای: Tree of Clogs, L' (1978)
• David di Donatello جوایز 2002 دیوید بهترین کارگردان (بهترین کارگردان) برای: The Gun Trade (2001)
• بهترین فیلم (بهترین فیلم) برای: The Gun Trade (2001)
• بهترین تهیه کننده (بهترین تهیه کننده) برای : Arms Trade, The (2001)
• بهترین فیلمنامه (بهترین فیلمنامه) برای: Arms Profession, The (2001)
• 1992 Luchino Visconti Award برای کل آثارش.
• 1989 دیوید بهترین کارگردان (بهترین کارگردان) برای: Legend of the Holy Drinker, La (1988)
• بهترین تدوین (بهترین تدوین) برای: Legend of the Holy Drinker, La (1988)
• 1982 دیوید اروپایی
• سندیکای فرانسوی منتقدان سینما 1979 جایزه بهترین فیلم خارجی برای: Albero degli zoccoli, L' (1978)
• جشنواره فیلم جیفونی 1987 Nocciola d'Oro
• ایتالیایی N.S. روزنامه نگاران فیلم 1989 روبان نقره ای بهترین کارگردان (بهترین کارگردان فیلم ایتالیایی) برای: افسانه نوشیدنی مقدس، La
• بهترین فیلمنامه (بهترین فیلمنامه) برای: افسانه نوشیدنی مقدس، لا (1988)
• 1986 روبان نقره ای بهترین کارگردان - فیلم کوتاه (بهترین کارگردان فیلم کوتاه) برای: Milano (1983)
• 1979 روبان نقره ای بهترین فیلمبرداری (بهترین فیلمبرداری) برای: Albero degli zoccoli, L' (1978)<4
• بهترین کارگردان (بهترین کارگردان فیلمItaliano) برای: Albero degli zoccoli, L' (1978) بهترین فیلمنامه (بهترین فیلمنامه) برای: Albero degli zoccoli, L' (1978)
• بهترین داستان (بهترین داستان اصلی) برای: Albero degli zoccoli, L ' (1978)
• جشنواره بین المللی فیلم سن سباستین 1974 ذکر ویژه برای: Circumstance, La (1973) (TV)
• جشنواره فیلم ونیز 1988 شیر طلایی برای: Legend of the holy drinker, La ( 1988)
• جایزه OCIC برای: Legend of the Holy Drinker, La (1988)
• 1987 جایزه FIPRESCI برای: Long Live the Lady (1987)
• Silver Lion برای : Long vita alla Signora (1987)
• 1961 جایزه منتقدان فیلم ایتالیا برای: Posto, Il (1961)

منبع: پایگاه اینترنتی فیلم های اینترنتی///us.imdb.com