بیوگرافی • نژادها و رنگ ها

اتاویو میسونی در 11 فوریه 1921 در Ragusa di Dalmatia (کرواسی)، از نظر سیاسی بخشی از پادشاهی یوگسلاوی به دنیا آمد. پدر اصالتاً فریولیایی است («اومو دمار» ویتوریو میسونی، کاپیتان، پسر یک قاضی) در حالی که مادر دالماتیایی است (دو ویدوویچ، از خانواده ای قدیمی و اصیل از سبنیکو). هنگامی که اتاویو تنها شش سال داشت به همراه خانواده اش به زارا (امروز در کرواسی) نقل مکان کرد، جایی که جوانی خود را تا بیست سالگی گذراند.

در دوران نوجوانی به ورزش علاقه مند شد و زمانی که درس نمی خواند زمان زیادی را صرف ورزش دو و میدانی کرد. استعداد رقابتی بالا بود و طولی نکشید که او خود را به عنوان یک ورزشکار درخشان تثبیت کرد، به طوری که در سال 1935 پیراهن آبی را پوشید: اتاویو میسونی تخصص های او دوی 400 متر و 400 متر بود. موانع در طول دوران حرفه ای خود به عنوان یک ورزشکار، او هشت عنوان قهرمانی ایتالیا را به دست آورد. مهمترین موفقیت بین المللی او در سال 1939 است که قهرمان جهان دانشجویی در وین شد.

در طول سالهای جنگ جهانی دوم، میسونی در نبرد العلمین شرکت کرد و به اسارت متفقین درآمد. او چهار سال را در اردوگاه زندانی در مصر سپری می‌کند: در سال 1946، زمانی که به تریست می‌رسد، موفق می‌شود به ایتالیا بازگردد. در دوره بعد تحصیلات خود را با ثبت نام درلیسه اوبردان.

بعد از درگیری او نیز دوباره اجرا می شود. در المپیک 1948 لندن شرکت می کند، به فینال 400 متر با مانع می رسد و در جایگاه ششم قرار می گیرد. او همچنین به عنوان دومین کسری در باتری های رله 4 برای 400 کار می کند. او در زندگی پرشور شهری با روزنامه نگاران، نویسندگان و بازیگران کاباره آشنا می شود. در چنین شرایطی است که او با دختری آشنا می شود که شریک زندگی او می شود.

در 18 آوریل 1953، میسونی با رزیتا جلمینی، که خانواده اش صاحب یک کارخانه شال و پارچه های گلدوزی شده در Golasecca، در استان Varese هستند، ازدواج می کند. در همین حال، او یک کارگاه لباس بافتنی را در تریست باز می کند: در این ماجراجویی مالی او توسط شریکی که دوست صمیمی هم است، ورزشکار دیسکوتوس، جورجیو اوبرورگر، حمایت می شود.

خانواده جدید میسونی، زن و شوهر، با انتقال محصولات صنایع دستی به طور کامل به سومیراگو (وارسه) به تلاش های خود می پیوندند. رزیتا لباس‌ها را طراحی می‌کند و بسته‌ها را آماده می‌کند، اتاویو با نمونه‌ها سفر می‌کند تا آنها را به مغازه‌داران، علاقه‌مند به رنگ مشکی، متقاعد کند تا پارچه‌های رنگی عجیب و غریب خود را بخرند. اولین فرزند آنها، ویتوریو میسونی، در سال 1954 به دنیا آمد: لوکا میسونی نیز در سال 1956 و آنجلا میسونی در سال 1958 برای این زوج به دنیا آمدند.

لباس های طراحانمیسونی در سال 1960 در مجلات مد ظاهر شد. دو سال بعد، چرخ خیاطی راشل که برای ساختن شال طراحی شده بود، برای اولین بار برای ایجاد لباس استفاده شد. آثار میسونی رنگارنگ و سبک هستند. نوآوری معرفی شده توسط این شرکت تعیین کننده موفقیت تجاری این خط است.

اولین بوتیک Missoni در سال 1976 در میلان افتتاح شد. در سال 1983 Ottavio Missoni لباس های صحنه را برای اولین نمایش La Scala در آن سال، "Lucia di Lammermoor" ساخت. سه سال بعد او افتخار کمانداتوره جمهوری ایتالیا را دریافت کرد.

در کار طولانی میسونی در زمینه مد، ویژگی ثابت او این است که خودش را به عنوان حرفه اش خیلی جدی نگرفته است. یکی از شعارهای کلاسیک او این است: " برای بد لباس پوشیدن، نیازی به پیروی از مد نیست، اما کمک می کند ". نقاش فرانسوی بالتوس، با خلاصه کردن تخیل و ظرافت سبک میسونی، او را به عنوان "استاد رنگ" تعریف کرد.

در سال 2011 یک کتاب بیوگرافی با پائولو اسکاندالتی روزنامه نگار با عنوان "اتاویو میسونی - زندگی بر روی نخ پشم" منتشر شد.

در 4 ژانویه 2013، پسرش ویتوریو در هواپیمایی است که به طور مرموزی در لس روکز (ونزوئلا) ناپدید می شود. با شروع از ناراحتی ناشی از این رویداد غم انگیز، سلامتی اتاویو شروع به متحمل شدن ضربات جدی می کند، به طوری که در ماه آوریلبه دلیل نارسایی قلبی در بیمارستان بستری شد. اتاویو میسونی در سن 92 سالگی در خانه خود در سومیراگو (وارسه) درگذشت.